Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Επιθανάτιος ρόγχος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130672 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επιθανάτιος ρόγχος
 
Ξέρω πως μου μένουν μόνο δυο βδομάδες ζωής
…εδώ…
αν και η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι να έζησα και ποτέ.
Αλλά δε γίνεται, πρέπει να έζησα αφού πριν λίγες μέρες έσβησα τα 21 κεράκια μου.
Περίεργο…
Επίσης ξέρω πως ο επιθανάτιος ρόγχος κρατά μόνο μερικά δευτερόλεπτα
κι εγώ δεν μπορώ να καταπιώ εδώ και καιρό –εύχομαι μόνο οι άλλοι να μην ακούν το φριχτό ήχο!
Άλλωστε και να τον άκουγαν, είναι πλέον αργά για να με σώσουν.

Είμαστε μακριά, όλοι, ο ένας μακριά απ’τον άλλο.
Κι αν πάμε να πλησιάσουμε, δεν υπολογίζουμε καλά την απόσταση και συγκρουόμαστε...
Κι έστω ότι το πάμε αργά, βήμα-βήμα, μέχρι να αγγιχτούν οι προτεταμένες παλάμες μας
...και πάλι, καμιά επαφή.
Αλλιώς είμαι κι αλλιώς με βλέπουν, μάλλον γιατί μπαίνουν τα μαλλιά μου μπροστά.
Προσπαθώ πού και πού να τα μαζεύω και να δείχνω την ψυχή μου, αλλά οι περισσότεροι έχουν μυωπία κι έχουν ξεχάσει τα γυαλιά τους στο σπίτι.
Και, κοίτα ειρωνεία, όσοι βλέπουν καλά, πάνε να το κάνουν παράνομα, από καμιά κλειδαρότρυπα.
Τους παίρνω πρέφα και τους στέλνω πάλι μακριά.

Και καλά να πάθω.
Γιατί επιλέγω την υπερβολή στα λόγια και στις πράξεις την έλλειψη.
Δεν είμαι η μόνη αλλά εν τέλει, είμαι μόνη, οπότε τι σημασία έχει…
Και τι προλαβαίνει κανείς να κάνει σε 15 μέρες ειδικά όταν είναι ξύπνιος μόνο τις νύχτες...
δεν μετράει νομίζω, έτσι μου 'χει πει η μαμά…
Καληνύχτα λοιπόν και καλημέρα,
ό,τι θέλει ο καθένας, ό,τι ζει...

…may we all live (happily) ever after…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΜΑΤΙΑ ΨΥΧΗΣ
14-06-2009 @ 22:31
Πολύ θλίψη και απογοήτευση, τράβα μπροστά, σίγουρα υπάρχει κάποιο άτομο που μπορεί να σου συμπαρασταθεί.
Προχώρα ...
agrafos
15-06-2009 @ 03:02
krata ton ρογχο σου
..για να μας ξαναγραψεις....γουσταρω
Simos_Vassilis
15-06-2009 @ 03:30
Πάντα υπάρχει κάτι (που μερικοί το λένε -σωστά ή λάθος- ελπίδα) είτε πριν από το φως ή μετά από το φως του ρόγχου που μπορεί να σου δώσει τη δύναμη που ζητάς σιωπηλά. Γι αυτό, ΦΩΝΑΞΕ, ΑΓΑΠΗΣΕ, ΖΗΣΕ. Και λάθος να κάνεις, δεν θα ζημιωθείς. ::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο