Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Χαμενα χρονια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χαμενα χρονια
 καλημερα σε ολη την παρεα, σε περιοδο ανομβριας παντα τρεχουμε στα αποθεματα . . .
 
Χαμένα χρόνια


Λίγα φύλλα ξεραμένα,
στο βοριά παραδομένα
μπρος στα πόδια σου θροΐζουν
και δυο λόγια πικραμένα
απ’τη μοίρα σου γραμμένα
στο μυαλό σου τριγυρίζουν


Τριαντάφυλλα κομμένα,
στο παρτέρι πεταμένα
τώρα πια δε σου μυρίζουν
και δυο χέρια ιδρωμένα
με αγκάθια χαραγμένα,
να τα θάψουνε πασχίζουν.


Είναι νιάτα προδομένα
που ζητάνε και εσένα
και στα δυο σε χωρίζουν
και τα χρόνια τα χαμένα
είναι όρνια πεινασμένα
που τις σκέψεις σου ραμφίζουν.



γραφτηκε τον Αυγουστο του 1995



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
yiannistellidis
16-06-2009 @ 01:53
tin kalimera mou kwnstantine!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
16-06-2009 @ 01:55
Κωνσταντίνε ένας πίνακας γεμάτος εικόνες!
και δυο χέρια ιδρωμένα
με αγκάθια χαραγμένα,
να τα θάψουνε πασχίζουν.
Καλή συνέχεια και ψάξε τη σοφίτα σου!
΄Αφησες θησαυρούς.... ::wink.:: ::yes.::
ΜΙΤΣΕΦ
16-06-2009 @ 02:16
βγαλε τα αποθεματα κωστα απ τα συρταρια και δειξτα μας.....
τελειο φιλε κιτρινομαυρε!!!!!!!!
petrwnas
16-06-2009 @ 02:32

Είναι νιάτα προδομένα
που ζητάνε και εσένα
και στα δυο σε χωρίζουν
και τα χρόνια τα χαμένα
είναι όρνια πεινασμένα
που τις σκέψεις σου ραμφίζουν.

κωνσταντινε πολυ ωραιο φιλε οπως παντα!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
akolouthos
16-06-2009 @ 02:50
Λίγα φύλλα ξεραμένα,
στο βοριά παραδομένα
μπρος στα πόδια σου θροΐζουν
και δυο λόγια πικραμένα
απ’τη μοίρα σου γραμμένα
στο μυαλό σου τριγυρίζουν

...........................
tarifula
16-06-2009 @ 03:46
εικονες λιγο μελαγχολικες...αλλα πανεμορφες...
mytilinia
16-06-2009 @ 04:26
ποιητικότατο πατριωτάκι... ::up.::
solanum
16-06-2009 @ 04:52
πολύ καλό.................... ::up.:: ::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
16-06-2009 @ 07:48
Είναι νιάτα προδομένα
που ζητάνε και εσένα
και στα δυο σε χωρίζουν
και τα χρόνια τα χαμένα
είναι όρνια πεινασμένα
που τις σκέψεις σου ραμφίζουν.
ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΓΝΗΣΙΕ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
16-06-2009 @ 07:57
Είναι νιάτα προδομένα
που ζητάνε και εσένα
και στα δυο σε χωρίζουν
και τα χρόνια τα χαμένα
είναι όρνια πεινασμένα
που τις σκέψεις σου ραμφίζουν.
::theos.:: ::theos.::
Άψογο!
ΚατεριναΘεωνα
16-06-2009 @ 10:10
ΡΑΜΦΙΖΟΥΝ............
ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ

ΑΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΨΙΛΟΝ ΣΤΟ Εσένα ΠΟΥ ΔΕΝΕΙ ΤΟ ΤΟΣΟ

ΟΜΟΡΦΟ ΑΛΛΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ
eythis
16-06-2009 @ 10:20
γράφεις τέλεια φίλε!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ
16-06-2009 @ 11:46
Είναι νιάτα προδομένα
που ζητάνε και εσένα
και στα δυο σε χωρίζουν
και τα χρόνια τα χαμένα
είναι όρνια πεινασμένα
που τις σκέψεις σου ραμφίζουν.
::up.:: ::theos.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο