| |
[B]Φακελος 3.
Ατομα δυο ξανα.
Και ενα ρολοι.[/B]
Εχωσε την μουσουδα του
στο παραθυρακι
και επαιξε προκλητικα την γλωσσα του.
Στην "Αλλη Πλευρα".
Επειτα κλωτσησε την πορτα και φωναξε
-ρεεεεεεεεεεεε!!!!!
-εδω ειμαι..μην χτυπας....
Η φωνη ερχοταν απο χαμηλα.
-που?
-στο πατωμα..καθομαι...
κλωτσησε την πορτα μια ακομα φορα
μα τωρα με ολη του την δυναμη
-εδω?
-ναι ρε μαλ**α σου ειπα!!μην χτυπας!!
δεν το περιμενε αυτο...
-και τι κανεις εκει?
-τιποτα...καθομαι...
Χαμογελασε καπως ειρωνικα
ακουμπησε την πλατη στην πορτα και γλιστρησε και αυτος
και σιγα...
και αυτος ως το πατωμα...
και ειπε "σιγα ,
τι αναγκη εχει εκεινος?"
και αργα , πιο αργα...
-το συνηθισες ε..?
- μαλλον...
-ουτε η πρωτη ειναι ουτε η τελευταια φορα...Μα δεν κοιμηθηκα το βραδυ...
προσθεσε σιγανα και καπως αμηχανα...
καπως αμηχανα...
καπως αμηχανα...
Ακουστηκε ενας κροτος μακρια
να στριψουν κεφαλι
και μειναν εκει
και οι δυο εκει
για λιγο εκει.
και μετα.
-ποσοι ειπες οτι ηταν?
-εφτα...
-πολλοι!!
-αρκετοι..ετσι ειναι..και εσυ..?
-δυο..μοναχα...
-δυο...
αναστεναξε μια ακομη φορα
εγειρε να μπει πιο βαθια.
και επειτ' αργα...
[I]"...τα ματοκλαδα σου λαμπουν βρε
σαν τα λουλουδα του καμπου...
σαν τα λουλουδα του καμπου
βρε
τα ματοκλαδα σου λαμπουν...."[/I]
Ενα γελακι τρυπησε το μεταλλο και εσβησε ξανα.
Στην σιωπη...
...ξανα...
-μετα..?
-εδω..παντα εδω...
-παραξενη απαντηση..μα σε καταλαβαινω...
- το ξερω..
Ο δεικτης στο ρολοι του τοιχου
εφτασε κομπιαζοντας στον προορισμο του..
[B]
Κλικ.[/B]
-φφφ....τωρα ε..?
-ναι..τωρα...
Σηκωθηκε ο καθενας αργα
να ανοιξει την πορτα
Και χωρις να τον κοιταξει τον αλλον στα ματια
του περασε τις αλυσιδες.
Και μες στο σκοταδι
τον πηγε βαθια.
Στο κλουβι του θανατου.
Στο κλουβι του θανατου.
Στο κλουβι του θανατου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
