Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θανατοσ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θανατοσ
 
Κι έτσι όπως σήκωσα τα μάτια μου τον βρήκα
να στέκει απάνω μου να με κοιτά σαν από ώρα
και πάγωσα. Και μου 'πε: "Είδα τη μπόρα
κι είδα την πόρτα σου ανοιχτή κοντά και μπήκα".

Γύρισα, κοίταξα την πόρτα τη μεγάλη
της κάμαράς μου -πόσα χρόνια κλειδωμένη!-
Του 'πα: "Απ' την πόρτα αυτή κανένας πια δεν μπαίνει".
Κι έγειρα μόνο λίγο το κεφάλι.

Πρόλαβα γύρισα το βλέμμα μου απ' την άλλη,
στο παραθύρι. Του 'πα: "Κοίτα, έξω δεν βρέχει
κι ούτε ένα σύννεφο ο ουρανός δεν έχει".
Κι έγειρα ακόμα λίγο το κεφάλι.

Κι έτσι απόμεινε να με κοιτά και να χτυπάνε
άκουα στον τοίχο τα λεπτά μες το σκοτάδι
-καθώς θα έπεφτε σιγά-σιγά το βράδυ-
Δεν είπα τίποτα, μα σκέφτηκα: "Ποιος να 'ναι;"

Στ' αφτί μου ακούστηκε η φωνή του πιο σβηστή:
"Δεν με κατάλαβες, όμως σε ξέρω χρόνια τώρα.
Σε ξέρω απ' όταν άρχισε η μπόρα
κι απ' όταν έμεινε η πόρτα αυτή κλειστή.

Όμως κι εσύ με σκέφτεσαι, με ξέρεις.
Κοίτα και θα με βρεις μες τα χαρτιά σου,
σ' αυτά που έγραφες πριν μπω, εκεί μπροστά σου.
Μόνος σου ζήτησες κοντά σου να με φέρεις".

Κι έτσι όπως έκλεινα τα μάτια μου, είδα πως
"ΘΑΝΑΤΟΣ" είχανε για τίτλο εκείνοι οι στίχοι
που -οι πολλοί θα είπαν κατά τύχη-
κρατούσα όταν με βρήκανε κι ήμουν νεκρός.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
boofox
16-06-2009 @ 11:06
Στ' αφτί μου ακούστηκε η φωνή του πιο σβηστή:
"Δεν με κατάλαβες, όμως σε ξέρω χρόνια τώρα.
Σε ξέρω απ' όταν άρχισε η μπόρα
κι απ' όταν έμεινε η πόρτα αυτή κλειστή.

ta panta kserei...efkeria perimenei na fanei. ::theos.::
elpidakwstopoulou
16-06-2009 @ 12:51
Γύρισα, κοίταξα την πόρτα τη μεγάλη
της κάμαράς μου -πόσα χρόνια κλειδωμένη!-
Του 'πα: "Απ' την πόρτα αυτή κανένας πια δεν μπαίνει".
Κι έγειρα μόνο λίγο το κεφάλι.

με συνεπήρε !!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Xωρολάτρης
16-06-2009 @ 13:45
Τέλειος Θάνατος..Κάποιες συμπτώσεις σου παραπέμπουν σε Ουράνη ..Μου άρεσε πολύ!
tarifula
16-06-2009 @ 17:06
Alwayshere...ο θανατος ειναι...allwayshere...διπλα μας....
φοβερο....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο