| |
Δυση...
μια σκια ξεφυγε απο την αγκαλια της νυχτας....
κρυμμενη στο σκοταδι...
σε ακολουθει...ποναει....
ματωνει....μα δεν ξερει γιατι....
Κοιτω την μοναξια μου στα ματια...
ψαχνω να βρω ενα λογο...
εναν τροπο να ξεφυγω....
η καρδια περιφερεται στα λιμανια του πονου....
παρακολουθει τις ελπιδες της να ξεμακραινουν....
καραβια που χαθηκαν στην θαλασσα....
ξεχασμενα φαντασματα διχως ονομα....
Κραυγη μεσα στις αλλες κραυγες
μιας μοναχικης νυχτας....
Αγαπη που πνιγηκε στα ποταμια
της αδιαφοριας....
Με το θανατο της μερας
οι σκιες ξεθωριαζουν....
ελευθερονονται απο το σωμα...
χανονται στον κοσμο των σκιων....
πινουν απο την πηγη της ληθης....
ξεχνουν οτι τους ποναει....
μεχρι την επομενο πρωι....
Αποψε μια σκια ξεφυγε απο την νυχτα....
αρνειτε να ξεχασει....
ακολουθει την ψυχη σου...
ψαχνει στο νεκροταφειο των συναισθηματων σου....
τρεμει απο τον παγο που εχει παρει την θεση της καρδιας σου....
η ψυχη μου...σκια του εαυτου μου....
Την βλεπεις.....
εχει φορεσει το φορεμα της νυχτας....
Την νιωθεις?....
δεν εχει φωνη για να σου πει το ποσο σαγαπαω....
μα ειναι παντα μαζι σου....
ξαπλωνει διπλα σου καθε βραδυ....
σκουπιζει τα δακρυα σου οταν εχεις αποκοιμηθει.....
Ποσο πολυ θελει να σου μιλησει...να σε κρατησει....
μα οι σκιες δεν μιλανε....
δεν αισθανονται....
Μονο σε κοιταει με ματια γεματα απορια....
γεματα δακρυα και παθος....
ενα πλασμα του σκοτους
ερωτευμενο με εναν αγγελο.....
μα ξερω...δεν θα μαστε ποτε ξανα μαζι....
δεν κολλανε....το σκοταδι με το φως....
γιατι το φως της δικης μου ψυχης ξεψυχησε
την ωρα που χαθηκες....
καθεται διπλα σου....μεχρι την αυγη.....
φοβαται πως θα ερθει η μερα που δεν θα μπορει να σε θυμιθει....
δεν πρεπει....μα η θυμιση σου ειναι το μονο που εχει....
κι αν σε χαθει θα σβηστει....θα βυθιστει στο παρελθον....
οπως σβηστηκε απο τις σελιδες της καρδιας σου.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
