stixoi.info: Eφιάλτης θεού

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Eφιάλτης θεού

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130384 Τραγούδια, 269365 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Eφιάλτης θεού

Τρομάζεις για λίγο κοιτάζεις μακριά να δεις το πού φταις
χτενίζεις ξανά τα μαλλιά σου τους δρόμους χωρίζεις του χθες.
Γονάτισες κι είπες "Ο αγέρας, αλλάζει την εκδοχή"
αυτή η στάση σου μοιάζει σύννεφο πριν την βροχή.

Οι όρκοι σου προς τα επάνω στο πιάνο μικροί ναυαγοί
μ’ ευθύνες μας οδηγήσαν’ και μια ξαφνική προσταγή.
Ανώφελους θυμούς μας δαμάζεις -γι’ αστείο δεν κλαις-
στο ξύλινο πάτωμα πέσαν οι νότες σα μπούκλες μικρές.

Σ’ αυτό «το πέρα», μόνο εσύ μ' ακουμπάς και ο νους
λίγο πιο κει ψιθυρίζω, μόνο εσύ να μ’ ακούς
φυγή και ταξίδι σε ώρα δειλή
τις σκέψεις θα κλείσει η πόρτα
κι απ’ έξω την απειλή.

Ναι, εσύ είσαι η μέρα μου, δε χωρίζω ξανά
κυλά το αίμα μου και στην καρδιά γυρνά
τέλος να δώσει η αγάπη σε εφιάλτη θεού
σηκώνω απόψε κεφάλι να ξαναζήσω αλλού.

Ψίχουλα στο τραπέζι μαζεύεις κι αυτές τις σιωπές
στο όνειρό μου μια σφαίρα αόρατες είχε γραμμές
υπάρχει εδώ ένα πλοίο που τρέχει σαν μιαν ευχή
πάντα να βλέπει ήλιο η νύχτα να μη το βρει.

Πού να πατήσω δεν ξέρω και πού σταθερές μου να βρω
μ’ ένα χαμόγελό σου να παραμείνω εδώ
δεμένο το όνειρό μας με την καρδιά του λωτού
κι η άγκυρά μας δεμένη στο ξύλο μιας κιβωτού.

Έχω ατίθασα φτερά πετώ ως τα βράχια
δένω στη μοίρα για εμάς ιαχές μονάχα
στην πλώρη και στην πρύμνη δε το αρνήθηκες
τ’ όνειρο σε γελούσε μα το θυμήθηκες.

Βαθιά η ανάσα και κοίτα πώς ταξιδεύει τον νοτιά
μ’ αυτή τη πνοή τιθασεύω στο δρόμο αυτή τη φωτιά.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

yiannistellidis 17-06-2009 @ 14:29	Πού να πατήσω δεν ξέρω και πού σταθερές μου να βρω μ’ ένα χαμόγελό σου να παραμείνω εδώ δεμένο το όνειρό μας με την καρδιά του λωτού κι η άγκυρά μας δεμένη στο ξύλο μιας κιβωτού. ::up.:: ::yes.:: ::yes.::
O Axristos 17-06-2009 @ 14:38	::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Celestia 17-06-2009 @ 14:40	Δεν ξερω ποιο να πρωτοδιαλεξω για να βαλω αγαπημενο! Το διαβαζω το ξαναδιαβαζω και καθε φορα το βρισκω ακομα πιο ομορφο! Πιο τέλειο! Φοβερο!!!!! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ 17-06-2009 @ 23:03	Έχω ατίθασα φτερά πετώ ως τα βράχια δένω στη μοίρα για εμάς ιαχές μονάχα στην πλώρη και στην πρύμνη δε το αρνήθηκες τ’ όνειρο σε γελούσε μα το θυμήθηκες. Πανέμορφα ωραίο!!! ::up.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
idroxoos 17-06-2009 @ 23:05	::up.:: ::up.:: ::up.::
akolouthos 17-06-2009 @ 23:24	Πού να πατήσω δεν ξέρω και πού σταθερές μου να βρω μ’ ένα χαμόγελό σου να παραμείνω εδώ δεμένο το όνειρό μας με την καρδιά του λωτού κι η άγκυρά μας δεμένη στο ξύλο μιας κιβωτού. ................Kalimera!!!!!!!!!!!!1 ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο