yiannistellidis
23-06-2009 @ 06:28 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: a8anasia bravo !!!!! | |
akolouthos
23-06-2009 @ 06:33 | Δέθηκαμε στο έψιλον και στ’άλφα
σχολείο η ζωή μας όλη κι όλη’
εφ’όρου μας τιθάσευε η πόλη
με γκράφιτι σταυρούς και μια πεντάλφα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
nea xrysi
23-06-2009 @ 06:56 | Σε κοίταζα να φεύγεις στο σκοτάδι
φωνάζοντας «θα’ρθω, να θυμηθείς»...
Τα μάτια μου βρυχόμενο πηγάδι
σταλάζανε φωτιές για να πλυθείς.
Καταπληκτικό!!! ::yes.::
::theos.:: ::theos.:: | |
rock sugar
23-06-2009 @ 07:44 | όχι και γριάάααα...
αγκαλίτσα ψυχή μου!!! ::hug.:: ::hug.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
23-06-2009 @ 07:51 | Το δείπνο όπως πάντοτε στημένο
δυο χρόνια σ’ένα υπόγειο φτηνό,
κι εγώ σαν το παιδί το σαστισμένο
να παίζω μ’ένα όνειρο σπασμένο...
Και τίποτα για ‘μενα αληθινό....
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ !!!!!!!!!!! | |
peiraiotissa
23-06-2009 @ 08:01 | κι ασέληνη πια η νύχτα είχε μείνει
φαινόταν η αγάπη μας γριά...
Με συγκίνησες πάλι...κοριτσάκι μου!!!!!!!!!!!!!!Μαγικό!!!!!! ::kiss.:: | |
artista_k
23-06-2009 @ 08:16 | Κάθε λέξη σου αφετηρία... Είναι να μη χαθείς? Α ρε κοριτσάκι όμορφο... ::kiss.:: ::love.:: ::hug.:: | |
Brand Pitt
23-06-2009 @ 08:45 | Αθανασία πολύ δυνατό!! Μπράβο σου!! ::rock.:: | |
Simos_Vassilis
23-06-2009 @ 09:00 | Το δείπνο όπως πάντοτε στημένο
δυο χρόνια σ’ένα υπόγειο φτηνό,
κι εγώ σαν το παιδί το σαστισμένο
να παίζω μ’ένα όνειρο σπασμένο...
Και τίποτα για ‘μενα αληθινό....
Υποκλίνομαι!! ::theos.:: | |
elpidakwstopoulou
23-06-2009 @ 09:24 | Δειπνήσαμε επιτέλους με τους φόβους μας
ποιος ήτανε να φύγει, ποιος να μείνει
και ράγιζε σα μάρμαρο η σελήνη...
Την ώρα που χαράζαμε τους όρκους μας.
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
23-06-2009 @ 09:36 | Το πιο ομορφο ποιημα που εγραψες τον τελευταιο μηνα ... εντυπωσιαστηκα ... τροφη για τα ματια! ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
marakos1948
23-06-2009 @ 09:43 | ΜΠΡΑΒΊΣΙΜΑ ! ::up.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
23-06-2009 @ 10:18 | Ποσο πολυ σε παω οταν γραφεις ετσι.....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
23-06-2009 @ 10:37 | κι εγώ σαν το παιδί το σαστισμένο
να παίζω μ’ένα όνειρο σπασμένο...
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
ψιτ-ψιτ
23-06-2009 @ 10:48 | Δειπνήσαμε επιτέλους με τους φόβους μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::xmas.:: | |
azoritis
23-06-2009 @ 11:21 | έχει μια απλότητα ......και ένα μεγαλείο αυτή η αφήγηση.....
::up.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
TAS
23-06-2009 @ 11:59 | Το σαστισμένο παιδί που έπαιζε με το σπασμένο όνειρο …. Σαν γρατσουνιά στην καρδιά . . | |
ΚΑΡΑΝΤΙ
23-06-2009 @ 12:16 |
Δειπνήσαμε επιτέλους με τους φόβους μας | |
petrwnas
23-06-2009 @ 12:51 |
Το δείπνο όπως πάντοτε στημένο
δυο χρόνια σ’ένα υπόγειο φτηνό,
κι εγώ σαν το παιδί το σαστισμένο
να παίζω μ’ένα όνειρο σπασμένο...
Και τίποτα για ‘μενα αληθινό....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: καλησπερα!!!! | |
niotis@yahoo.gr
23-06-2009 @ 13:27 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
23-06-2009 @ 14:43 | ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΛΗΜΕΡΑ | |
Celestia
23-06-2009 @ 15:13 | Αξεπεραστο!!!!!!!!
Μοναδικο!!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
tarifula
23-06-2009 @ 17:07 | κοβει...και μαλιστα ασχημα.... | |
kgnisios
23-06-2009 @ 19:56 | καλημερα Αθανασια
Το δείπνο όπως πάντοτε στημένο
δυο χρόνια σ’ένα υπόγειο φτηνό,
κι εγώ σαν το παιδί το σαστισμένο
να παίζω μ’ένα όνειρο σπασμένο...
Και τίποτα για ‘μενα αληθινό....
οχι μονο ο επιλογος, αλλα ολοκληρο το ποιημα καταπληκτικο
αφηνοντας και μια αυρα απο μεταγενεστερο Λειβαδιτη . . . ::yes.:: | |
LADY KALAS
24-06-2009 @ 10:40 | Το δείπνο όπως πάντοτε στημένο
δυο χρόνια σ’ένα υπόγειο φτηνό,
κι εγώ σαν το παιδί το σαστισμένο
να παίζω μ’ένα όνειρο σπασμένο...
Και τίποτα για ‘μενα αληθινό....
Αθανασια μου...δεν εχω λογια κουκλιτσα μου! Εγραψες για αλλη μια φορα. ::up.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
 |
