Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γκρίζο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269340 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γκρίζο
 Δεν είναι τίποτα...Απλά λίγο μαύρο με άσπρο...
 
[align=center]
Κοίταξα μια νύχτα τα μάτια σου.
Φεγγάρι ειδυλλιακό, αεράκι δροσερό.
Ρομάντζο ; Όχι, το ξέρεις δεν είναι του στυλ μου.
Όπως και να χει, το ωραίο το θαυμάζεις.
Και η φύση είχε βάλει τα καλά της .

Καθώς κοίταζα λοιπόν, να βρω εκείνα που πρωτοείδα,
-μη με ρωτήσεις τι, είναι από κείνα τα ανείπωτα-
ένιωσα να στάζει κάτι από τα δικά μου .
Δεν ήταν δάκρυα.
Λίγο αίμα με δυόσμο ανάβλυζε.
Μυροβόλος πόνος. Ανυπόφορα ευωδιαστός.
Σήκωσες τα δάχτυλα σου, να κλέψεις την ευκαιρία
από το αίμα και τον λίγο δυόσμο να αγγίξει τα χείλη μου.
Ήτανε μόνο δικά σου αυτά.
Κάποτε ήμουνα κι εγώ.

Συνέχιζα να σε κοιτάζω. Ακίνητη. Αμίλητη.
Κάρφωσα την πορφυρή χροιά μου στη ματιά σου.
Ακόμα κι αν πονούσα. Ακόμα κι αν βάφτηκα ολόκληρη
με κόκκινο χρώμα… και λίγο δυόσμο.
Προσπαθούσα να καταλάβω . Το τίποτα της στιγμής.
Τα πάντα της στιγμής.
Έψαχνα ανέλπιδα εκείνο το καστανό που είχες.
Πού πήγε;
Έψαχνα τη ψυχή που καθρεφτιζόταν σε κείνο το χωμάτινο φως.
Πώς πέθανε;

Κατέβασες το βλέμμα. Ντράπηκες.
Ντράπηκα κι εγώ που σε είδα να δειλιάζεις.
Που είδα το γκρίζο να σε πνίγει.
Γκρίζο. Άχρωμο. Μουντό.
Ήταν το αγαπημένο σου. Έγινες λοιπόν σαν κι αυτό.
Ούρλιαζες σιωπηλά.

Και σου είπα… μη πλησιάζεις τη φωτιά.
Είναι ύπουλη , θα σου πετάξει στάχτη.
Θα σε θάψει μέσα της, σπλάχνο να σε κάνει.
Κι η στάχτη θα γίνει κάρβουνο, κι ύστερα πίσσα, θάνατος.

Για ένα μονάχα λυπάμαι.
Μπόρεσα να δώσω λέξεις στα ανείπωτα.
Αυτά που κάποτε ήταν ιερά.
Σίγησε η σιωπή.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
akolouthos
24-06-2009 @ 00:45
Για ένα μονάχα λυπάμαι.
Μπόρεσα να δώσω λέξεις στα ανείπωτα.
Αυτά που κάποτε ήταν ιερά.
Σίγησε η σιωπή.

.......................
kgnisios
24-06-2009 @ 00:46
καλη σου μερα Ελενη

Για ένα μονάχα λυπάμαι.
Μπόρεσα να δώσω λέξεις στα ανείπωτα.
Αυτά που κάποτε ήταν ιερά.
Σίγησε η σιωπή.

απλα υπεροχο . . . ::yes.::
Simos_Vassilis
24-06-2009 @ 00:50
Κατέβασες το βλέμμα. Ντράπηκες.
Ντράπηκα κι εγώ που σε είδα να δειλιάζεις.
Που είδα το γκρίζο να σε πνίγει.
Γκρίζο. Άχρωμο. Μουντό.
Ήταν το αγαπημένο σου. Έγινες λοιπόν σαν κι αυτό.
Ούρλιαζες σιωπηλά.
ΤΕΛΕΙΟ!! ::up.::
swordfish
24-06-2009 @ 01:07
Πολύ καλό Ελένη μου, καλημέρα!!! ::up.:: ::kiss.::
αισχυ(λος)
24-06-2009 @ 01:24
πολυ δυνατο!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.::
petrwnas
24-06-2009 @ 01:58

Για ένα μονάχα λυπάμαι.
Μπόρεσα να δώσω λέξεις στα ανείπωτα.
Αυτά που κάποτε ήταν ιερά.
Σίγησε η σιωπή.

υπεροχο!!!καλημερα!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
azoritis
24-06-2009 @ 02:41
Σίγησε η σιωπή........αλλά βγάζει ..μια κραυγή........
πολύ ωραίο..... ::smile.:: ::smile.::
poetryf
24-06-2009 @ 02:50
Σίγουρα η φύση είχε βάλει τα καλά της όταν σε δημιούργησε.... ::wink.::
νετη541
24-06-2009 @ 03:00
...πάντα το χρώμα μου ήταν το γκρίζο....που έλεγε και η Δήμητρα παλαιά.... ::kiss.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
24-06-2009 @ 03:16
πεταλουδα προσκολημενη στη φωτια
πεταλουδα μαυρη
Ελένη Σ.
24-06-2009 @ 04:28
Λίγο μαύρο, λίγο άσπρο και πολλή πολλή ψυχή....αυτή του δικού σου χρώματος!!!!!!!!!!
Ναταλία...
24-06-2009 @ 04:48
Για ένα μονάχα λυπάμαι.
Μπόρεσα να δώσω λέξεις στα ανείπωτα.
Αυτά που κάποτε ήταν ιερά.
Σίγησε η σιωπή.

πολύ δυνατό ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
24-06-2009 @ 11:09
Μυροβόλος πόνος. Ανυπόφορα ευωδιαστός.
Δείγμα του μεγάλου ταλέντου που σε χαρακτηρίζει
αυτές οι μοναδικές εκφράσεις.
Μυροβόλος πόνος........ποτέ δε θα το σκεπτόμουν
και όμως αν το σκεπτώ...... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
xxix86
24-06-2009 @ 11:14
::1255.::
artista_k
24-06-2009 @ 11:58
Δεν ξέρω τι να γράψω ειλικρινά... Διακρίνω αγάπη, πόνο, κίνδυνο, φόβο, λύπη, γλύκα, χρώματα, ευωδιές... δεν ξέρω που να σταθώ... Δεν είμαι δα και τόσο ...αρτίστααααα! ::whist.::
μαρίλλη
24-06-2009 @ 14:22
Δε μου λες ζαχαρένια μου
επίτηδες το κάνατε σήμερα?
φιρί φιρί το πάτε να με ξενυχτήσετε?
Δεν σας αντέχω

::love.::
eythis
24-06-2009 @ 14:31
είσαι υπέροχη!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Celestia
24-06-2009 @ 15:39
Για ένα μονάχα λυπάμαι.
Μπόρεσα να δώσω λέξεις στα ανείπωτα.
Αυτά που κάποτε ήταν ιερά.
Σίγησε η σιωπή.


Πολυ δυνατο!!!!!!!!
Πανεμορφο!!!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
tarifula
24-06-2009 @ 18:26
Μπόρεσα να δώσω λέξεις στα ανείπωτα.
δυσκολα....οταν φτασεις εκει...
elpidakwstopoulou
24-06-2009 @ 23:09
Για ένα μονάχα λυπάμαι.
Μπόρεσα να δώσω λέξεις στα ανείπωτα.
Αυτά που κάποτε ήταν ιερά.
Σίγησε η σιωπή.


καλημερα ζαχαριτσα .....και το γκριζο χρωμα ειναι....μα ειναι το μετα απ τα μαυρα....ε πια μετα το χρονο λενε τ ανοιγεις αρκετα....
φιλιαααα ::up.:: ::hug.:: ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο