| |
| | Δυο μισά |  | | |
Eκεινη γυρευε βραχο να σταθει
κεινος εγινε η αμμος να ξαπλωσει
Εκεινη εψαχνε ηλιο, να ζεσταθει
κεινος εγινε παπλωμα, μη του κρυωσει
Εκεινος ηθελε αστρο, να τον οδηγει
κεινη εγινε αγγελος, τον δρομο να του δειχνει
Εκεινος ζηταγε το συμπαν, για να κρυφτει
κεινη εγινε ξωτικο, σε ονειρα να τον δεχτει
Δυο μισα, απο καιρο χαμενα
Τοσο αταιριαχτοι, μα τοσο ενωμενοι
Δυο μισα, απο ερωτα βγαλμενα
Τοσο αταιριαχτη, η αγαπη που μενει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ορίζοντας με(μου;) | | | |
|
EKI
03-04-2005 | πολύ ωραία δουλειά, πολυδιάστατο ταλέντο, goodmorning George......... | | stigmi
04-04-2005 | ..τοσο ταιριαστη η ψυχη που τους δενει..... | | Ηλίας Πολίτης
04-04-2005 | Πολύ καλό !!! | | Sweet Killer
28-04-2007 @ 10:57 | Όμορφο... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
