Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Παράξενος γάμος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παράξενος γάμος
 Η βροχή αντι να σε κρυώνει σε δυναμώνει
 
Κι εκεί που έλεγες πως έχεις φτάσει στο αδιέξοδο, βρήκες διέξοδο, με ένα κομμάτι πίστης
και δες τι έκανες, θαύματα έκανες,
Με μια χούφτα ελπίδες και δες που στάλθηκες και απαλάχθηκες,
με μια αγκαλιά ροδοπέταλα τα χέρια γέμισες και ηρέμησες και πάλι γέμισες δάκρυα για τις τόσες χαρές σου και είναι δικές σου και έρχονται κι άλλες και ποιο μεγάλες γιατί εκτινάχθηκες και απαλλάχθηκες απο τον πόνο και όχι μόνο.

Εκεί που έκλεινες τα μάτια και τα αφτιά απο τον φόβο είδες το φως απο τον φάρο του και καταπάνω του χωρίς να το σκεφτείς, πίστεψες και εκεί έμεινες να γιατρευτείς.

Ολη η βροχή αντί να σε κρυώνει σε δυναμώνει και μωβ-γαλάζιες γίναν οι στάλες της και οι ψιχάλες της και όλα τα σύννεφα γίνανε πέπλα με όλα τα βότσαλα γλυκά κουφέτα σε ένα γάμο τόσο παράξενο μα όχι ξένο, δικό σου γάμο, δες με που φθάνω,
ήσουν στον πάτο, δεν τον περίμενες πάθος γεμάτο, και τώρα στέκεις και μεθυσμένη απο το φως του ζεις στον φάρο του με έναν γλάρο του, για να γίνεις και συ φάρος για όλους όσους έχουν χάσει και αυτοί τον δρόμο τους αλλά είναι μόνο για λίγο, όσοι ψάχνουν για το φως, θα το βρούν, όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε να βρούν τον δρόμο τους, όλοι και εσύ..........

Αντε και στα δικά σας..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ελπίζω αρα ζω, με αγάπη, κι η αγάπη ποτέ δεν χάνεται..
 
ΜΙΤΣΕΦ
06-07-2009 @ 01:14
σ ευχαριστω πολυ.....Αθηνα..
idroxoos
06-07-2009 @ 06:55
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
Ναταλία...
07-07-2009 @ 03:38
Ολη η βροχή αντί να σε κρυώνει σε δυναμώνει και μωβ-γαλάζιες γίναν οι στάλες της και οι ψιχάλες της και όλα τα σύννεφα γίνανε πέπλα με όλα τα βότσαλα γλυκά κουφέτα σε ένα γάμο τόσο παράξενο μα όχι ξένο, δικό σου γάμο, δες με που φθάνω,
ήσουν στον πάτο, δεν τον περίμενες πάθος γεμάτο, και τώρα στέκεις και μεθυσμένη απο το φως του ζεις στον φάρο του με έναν γλάρο του, για να γίνεις και συ φάρος για όλους όσους έχουν χάσει και αυτοί τον δρόμο τους αλλά είναι μόνο για λίγο, όσοι ψάχνουν για το φως, θα το βρούν, όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε να βρούν τον δρόμο τους, όλοι και εσύ..........

Πολύ καλό ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο