Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η ψυχολογία της μυίγας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130568 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η ψυχολογία της μυίγας
 Καλή βδομάδα στιχαδέλφια..
 
Για πόσες ώρες μ` ενοχλούσε μία μυίγα!
Στριφογυρνούσε σαν τρελή μέσ` στο δωμάτιο.
Με σήκωσε πολλές φορές! Και κάθησα και πήγα.
Τον θάνατό της ψάχνοντας, μ` ένα παλιό ιμάτιο.

Η μυίγα τα κατάφερε να με ταλαιπωρήσει.
Ήτανε ζόρικη πολύ και κωλοπετσωμένη.
Σαν καμικάζι ξέφευγε. Με είχε εκνευρίσει.
Ήταν γερός αντίπαλος. Στα δύσκολα μπασμένη.

Κάποτε την εντόπισα ψηλά στην εταζέρα.
"Ρουφιάνα θα κουράστηκες" σκέφτηκα πονηρά.
Μα πρίν ζυγώσω έφυγε πετώντας στον αέρα,
έχοντας φούλ τα καύσιμα, δύναμη στα φτερά.

Ευτυχώς, νωρίς κατάλαβα, πώς πρέπει να ένεργήσω
αν θέλω απαξ άπαντος την μυίγα να σκοτώσω!
Πως την ψυχολογία της πρέπει να μελετήσω
με πονηριά και μέθοδο, αν θέλω να γλυτώσω!

Άφησα το παλιορουχο, που είχα για κοντάρι,
πήρα μαχαίρι κοφτερό. Σπαθί κανονικό.
Κάθισα στην καρέκλα μου. Στ` άλογο χαλινάρι,
πλήγμα να δώσω ξαφνικό. Χτύπημα φονικό.

Και νά! Η μυίγα στάθηκε απάνω στην καριόλα.
Σαν το τσιτάχ την ζύγωσα και τράβηξα μαχαίρι.
Στον σβέρκο της το ζύγιασα, σαν νάταν καρμανιόλα,
αλλά την ύστατη στιγμή, κρατήθηκε το χέρι!

Η μυίγα την ψυλιάστηκε και ήθελε να φύγει.
Βρισκόταν σ` υπερένταση και επιφυλακή.
Την σπάθη την Δαμόκλειο, κοιτούσε ν` αποφύγει.
Μιά να πετάξει ήθελε. Ζητούσε και την γή.

Εγώ απο πάνω ακίνητος με το σπαθί στο χέρι
την ζύγιαζα, την φέρμαρα. Μυιγοψυχολογούσα!
Μ` απόλυτη υπομονή, να μπήξω το μαχαίρι
γι` αυτόν που εχθρό ονόμασα, τον θάνατο κοιτούσα.

Και όταν η μυίγα έβγαλε έξω την προβοσκίδα
και άφηνε το φτύμα της στο έπιπλο το φίνο
με μιάς την έκοψα στα δυό όπως την ναυαρχίδα,
που εμβόλισε το ναυτικό όξω απ` το Ναυαρίνο!!

Καθώς η μυίγα κείτονταν νεκρή σε δυό κομμάτια
και `γω φιγούρες έφτιαχνα σε στύλ του Ρόκ εντ Ρόλ,
δεύτερη μυίγα πέταξε. -Την είδανε τα μάτια-.
Τρέχοντας πήγα κι έφερα φιάλη αεροζόλ.







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 26
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...στην ψυχή μου έσταξα λεμόνι...
 
Xωρολάτρης
06-07-2009 @ 02:05
Ψυχολόγε μου εσύ Δημήτραρε!..Ε αν δεν έφερνες φιάλη αεροζόλ για την δεύτερη ,μάλλον θα χρειαζόσουν και συ ψυχολόγο ...χαχα..
Πως μου αρέσουν αυτές οι μικρές,καθημερινές και "ασήμαντες" ιστορίες που γυροφέρνουν κάπως και με την τρέλα..Σε κάνουν να δεις πράγματα που θεωρητικώς είναι βλακείες..Δεν είναι όμως!..Είναι ένας κανονικός κόσμος και αυτός με τις επαφές και τα όλα του ,μόνο που δεν περιέχουν υποχρεωτικά ανθρώπινες εξηγήσεις..τουλάχιστον όπως έχουμε συνηθίσει να τις δίνουμε..
petrwnas
06-07-2009 @ 02:12
καλημερα Δημητρη!!!!!!πολυ ωραιο φιλε εγω παντος περιμενα να μην την σκοτωσεις αλλα να την τιμωρησεις!!! !! Ελληνικα!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
06-07-2009 @ 02:21

Αυτός που έχει τη μύγα μυγιάζεται

Πολύ όμορφο Δημήτρη
::yes.:: ::yes.::
xxix86
06-07-2009 @ 03:58
Γεια σου Δημήτρη...
::up.::
elpidakwstopoulou
06-07-2009 @ 04:46
συμφωνώ με τον Χωρολάτρη...με κάλυψε απόλυτα ...
καλή εβδομάδα Δημήτρη !! έξοχος !!!! ::theos.::
Helene52
06-07-2009 @ 04:53
::laugh.::
Καταπληκτικό !!!!! ::up.:: ::up.::
wint_rip
06-07-2009 @ 07:00
oreo! mprabo ::laugh.:: ::laugh.::
χάρης ο κύπριος
06-07-2009 @ 07:07
Γεια σου ρε Μιτσάρα ! ! !
Άριστος ! !
idroxoos
06-07-2009 @ 07:15
::cool.::
nea xrysi
06-07-2009 @ 07:42
Ακόμη χαμογελώ! Και σε θαυμάζω!
Πως μια απλή στιγμή της καθημερινότητάς μας
την μετέτρεψες σε ένα καταπληκτικό ποίημα!!
Είναι απίθανο!!! ::yes.::
iraklisv
06-07-2009 @ 11:13
Για σου φίλε Δημήτρη μυιγοκτονε! ::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Πολύ καλό!
kgnisios
06-07-2009 @ 13:17
Δημητρη

μια υπεροχη, ποιητικα δοσμενη απλη ιστορια . . . ::yes.::

καλο σου βραδυ
ΚατεριναΘεωνα
06-07-2009 @ 15:25
ΔΗΜΗΤΡΗ
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΡΩΤΟΥΣΕΣ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΟΝ ΚΑΜΕΡΑ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΑΜΕΣΩΣ
ΑΧ!!
ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΠΟΗΤΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΗΣ
ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ::up.:: ::up.::
Celestia
06-07-2009 @ 15:43
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tarifula
06-07-2009 @ 18:23
δε παιζεσαι......
ΠΑΓΓΑΙΟΡΙΤΗΣ
07-07-2009 @ 11:17
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ"ΒΓΑΖΕΙΣ ΚΙ ΑΠ'ΤΗ ΜΥΙΓΑ ΞΥΓΚΙ''.ΠΑΝΤΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΦΑΞΕΙΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΤΥΡΑΝΝΗΣΕ ΠΟΛΥ.Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ...ΦΛΙΤ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕΣ ΜΕΓΑΛΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ;ΗΡΘΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΦΩΝΗ ΟΥΤΕ ΑΚΡΟΑΣΗ.
**Ηώς**
07-07-2009 @ 15:02
Και ....'μυγοκυνηγός'...ε;;;;;;;;;;;;αυτό είναι! , η ανάγκη της μάχης...σε βγάζει κι απ'τη ρουτίνα έτσι και κάνει πιο ενδιαφέρουσα τη στιγμή....
πως ένοιωσες άραγε εκείνη τη στιγμή Μήτσο;;;;;;;;;;;;
Ε!....τ;ι μόνο ερωτικά θα γράφουμε;;;;έχει τόσα άλλα θέματα .....
::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
Ιχνηλάτης
07-07-2009 @ 23:27
Απαντήσεις:

Στον ΠΑΓΓΑΙΟΡΙΤΗ
Φίλε Δημήτρη! Στο χωριό ήμουνα, αλλά το κλίμα είναι πολύ βαρύ (ξέρεις, μετά το δυστύχημα,που μας βύθισε στο πένθος) και δεν είχα όρεξη να βγώ.

Στην Φωτεινή (Ηώ)
Φωφώ, αφού ξέρεις τι αιμοβόρος είμαι. Ρωτάς πως έννοιωσα μετά την πράξη;;;;
Απόλυτη ικανοποίηση! Φιλιά (αν και δεν μου αρέσουν)!!!

Προς όλα τα στιχαδέλφια

Το κείμενον δεν είναι χιουμοριστικόν!
Είναι το σοβαρότερο που έχω γράψει!!!
(Και αν θέλετε το πιστεύετε)
Ευχαριστώ όλους!!

::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
08-07-2009 @ 01:04
Ωραίο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iraklisv
08-07-2009 @ 06:35
Αν το δω σοβαρά θα βγάλω άλλα συμπεράσματα! ::naugh.:: ::wink.::
the same
12-07-2009 @ 11:26
::laugh.:: ::laugh.:: ::up.::
ΩΡΑΙΟ!!!!!!!!!!!
niotis@yahoo.gr
13-07-2009 @ 03:10
δεύτερη μυίγα πέταξε. -Την είδανε τα μάτια-.
Τρέχοντας πήγα κι έφερα φιάλη αεροζόλ.


φιλε μου επιστρατευσες το υγρο πηρ

απεχτο Δημητρη καταπληκτικο να περνας καλα ::up.:: ::up.:: ::up.::
Amersa K
29-08-2009 @ 23:08
Λερναίας Ύδρας μοιάζουνε οι μύγες, όλα κι όλα!
Μια κόβεις δυο πετάγονται -μικρές μαύρες μαγείες-
το λυπηρό 'ναι πού σπασες άδικα την καριόλα,
ως για να μάθεις να τιμάς τις νέες τεχνολογίες!


::razz2.:: ::kiss.::
Ηypocrisy
04-08-2010 @ 10:29
::laugh.:: παλιοτερα ανοιγες το παραθυρο και γεμιζε μυγα ο χωρος. τωρα απο καμια και δεν θελει κοποοοοο ::laugh.:: αφου κανει τη σβουρα της τη κουρτινα τραβω και αμολιεται. τις εκπαιδευουν κι αυτες?χαχα
καλο βραδυ Δημητρη! δροσισε, αρχισε να βρεχει! ::smile.::
lactula26
04-08-2010 @ 10:29
πολύ ωραίο , σαν να διάβαζα Δον Κιχώτη , με μια γεύση φαντασίας κάπου βαθιά ξεχασμένη... ::smile.::
curious
11-08-2010 @ 06:47
τελειο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο