| |
| | Τίποτα δεν άξιζα |  | | |
[I] [align=center]
Η βροχή, το σκονισμένο τζάμι καθαρίζει
τα αστροπελέκια, γλυκός ηχός
στην απέραντη ησυχία......
Μέσα στο αδειανό δωμάτιο
τα όνειρα βλέπεις
στην σκοτεινή ατμόσφαιρα να
λαμπυρίζουν.
Αυτός ανάξια στιχουργεί
οι στίχοι, η μόνη λαχτάρα του,
η μόνη παρηγοριά του,
πετούν και φεύγουν.
Δεν αντέχουν......
τη μοναξιά...,
τη δυστηχία...,
της ατμόσφαιρας.
Το μυαλό αυτού σε αυτή τρέχει
όνειρα ενός απλού αγγίγματος
στη παραδεισένια σάρκα της.
Το σώμα της, ένα απλό άγγιγμα
αυτού του παράδεισου
η μονη παρηγοριά
Η μόνη παρηγοριά
στο αδιέξοδο της ψυχής
στο αδιέξοδο της ηδονής.
Που ήσουν φεγγάρι μου
πού ήσουν καρδια μου
βαριά με πλήγωσες,
δεν το άξιζα, Γιατί?
Δεν άξιζα τέτοια απόρριψη
τιποτα δικό σου δεν άξιζα
ούτε ένα απλό φιλή σου
ούτε μια στιγμή
ηδονής που μου πρόσφερες.
Τίποτα δεν αξιζα
τίποτα.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
administrator
06-07-2009 @ 12:20 | παιδια ενημερωνω οτι εκανα λαθος στην κατηγορια
δεν ειναι μαντιναδα.
ειναι πεζο | | Γιάννης Ποταμιάνος
06-07-2009 @ 12:33 | οι στίχοι, η μόνη λαχτάρα του,
η μόνη παρηγοριά του,
πετούν και φεύγουν.
Δεν αντέχουν......
τη μοναξιά...,
τη δυστηχία..., ::yes.:: ::yes.:: | | Simos_Vassilis
06-07-2009 @ 12:49 | Που ήσουν φεγγάρι μου
πού ήσουν καρδια μου
βαριά με πλήγωσες,
δεν το άξιζα, Γιατί?
......................................... ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
