Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Έφηβη γοργόνα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έφηβη γοργόνα
 
Ξέχειλος ήλιος στις στεριές δακρύζει μεσημέρια
πικρού Αχέροντα οι μνήμες σκουριάζουν στα πανιά
δεμένο το σκαρί τριγύρω με γυρισμού σχοινιά
στέκει στην πλώρη μια σκιά με ξύλινα μαχαίρια

Ψεύτης ο χάρτης ο στερνός για θησαυρούς μιλάει
υπόσχεται κλειδιά από ασήμι στην πύρινη τη γη
εκεί που η σελήνη στάζει κι ο πηγαιμός αργεί
κι είν’ η μορφή σου ένα γυαλί που κάθε μέρα σπάει

Μοιάζουν οι στάμπες τ’ ουρανού με πορφυρά φανάρια
χαϊδεύω λίγο τα μαλλιά σου που έχουνε βραχεί
μα σάπιο τ’ όνειρο σπαράζει στο κύμα να θαφτεί
ένα με λίμνες να γενεί σ’ ολόγιομα φεγγάρια

Βρόχινος άνεμος βοριάς σκορπάει γεύση αρμύρας
γεράκι μόνο στη σιωπή του δέσμιο μιας φωτιάς
να σπάσω κάνω τον καθρέφτη της πόρνης ερημιάς
κι είναι το σώμα του υγρό σαν την ψυχή της Μοίρας

Γέρικο μνήμα του βυθού κρατάει δυο ανάσες
η μια κατάρας θυγατέρα κι η άλλη λησμονιάς
σωρός βοτάνια να φυτρώνουν στον ίσκιο της μυρτιάς
κι είσαι γοργόνα στεριανή πνιγμένη στις Σαργάσσες

Λόγια της νύχτας με καπνούς να φεύγουν προς τα πάνω
και σ’ ένα σταυρό σκοντάφτουν που φέγγει στο νοτιά
κερνάω στο θάνατο αψέντι για σε να μου μιλά
είπε στον πάτο κατοικείς, βουτάω και σε φτάνω



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Ποταμιάνος
07-07-2009 @ 02:07
Μοιάζουν οι στάμπες τ’ ουρανού με πορφυρά φανάρια
χαϊδεύω λίγο τα μαλλιά σου που έχουνε βραχεί
μα σάπιο τ’ όνειρο σπαράζει στο κύμα να θαφτεί
ένα με λίμνες να γένει σ’ ολόγυμνα φεγγάρια

::yes.:: ::yes.::
niotis@yahoo.gr
07-07-2009 @ 09:50
Ψεύτης ο χάρτης ο στερνός για θησαυρούς μιλάει
υπόσχεται κλειδιά από ασήμι στην πύρινη τη γη
εκεί που η σελήνη στάζει κι ο πηγαιμός αργεί
κι είν’ η μορφή σου ένα γυαλί που κάθε μέρα σπάει ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
jilan
07-07-2009 @ 13:43
Το έβαλα στα αγαπημένα μου γιατί θα το διαβάσω αρκετές φορές ακόμα......Με άρεσε πάρα πολύ
Την καλησπέρα μου
Celestia
07-07-2009 @ 16:01
Αγαπημενο γιατι ειναι μαγευτικο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
arpistre
17-08-2010 @ 16:43
πολύ καλό
μου άρεσε αυτό το ιδιαίτερο μέτρο
::smile.::
φλοισβος
18-08-2010 @ 00:04
Μοναδικό!! Αγαπημένο!!! Την καλημέρα μου!!
αντικλείδι
18-08-2010 @ 02:39
Μπράβο , πολύ ωραίο !!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο