stixoi.info: Έχω ακόμα φίλους

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Έχω ακόμα φίλους

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130751 Τραγούδια, 269456 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Έχω ακόμα φίλους

Έχω ακόμα φίλους
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Τα όνειρα της μάνας με νανούρισαν
Τα όνειρα του πατέρα με μεγάλωσαν
Τα όνειρα του δασκάλου με σημάδεψαν
Κι’ εγώ που μ’ όλα αστειεύομαι
Τα όνειρα στα σοβαρά τα πήρα

Και η παρέα μου είχε όνειρα,
Και οι συγκάτοικοί μου
Και οι συμφοιτητές μου
Και οι φίλοι μου ονειροπόλοι ήταν.
Για όνειρα τραγουδούσαμε στις ταβέρνες
Στα Πετράλωνα και την Καισαριανή
Πίνοντας το κρασί που όνειρα φέρνει
Ονειρικές κοινωνίες στήναμε
Με λυρισμό και παραλήρημα
Ψάχνοντας για ιδέες
Ψάχνοντας τις ιδέες για συνέπεια
Ψάχνοντας τις ιδέες για ψεγάδια
Ψάχνοντας για μετασχηματισμούς και αναλλοίωτες
Ψάχνοντας την αιτιότητα
Στην κοινωνία, στην ύλη και την αντιύλη.

Σαν όνειρο χαθήκαμε όλοι
Ονειροβάτες και ονειροπαρμένοι
Άλλοι χαθήκαμε ψάχνοντας για το όνειρο.
Άλλοι χαθήκαμε ψάχνοντας για τη ζωή.

Χάθηκαν οι αργυραμοιβοί κάπου ανάμεσα
στην δουλεία, στην επιστήμη και στα κόμματα
Χάθηκαν οι προσγειωμένοι,
ψάχνοντας τον έντιμο συμβιβασμό
Χάθηκαν οι ισορροπιστές αναζητώντας το εφικτό.
Το εφικτό στην κοινωνία
Το εφικτό στην πολιτική
Το εφικτό στην εκπαίδευση

Τους φοβάμαι αυτούς πού πορεύονται χωρίς όνειρα
Μα πιο πολύ φοβάμαι αυτούς που έχασαν τα όνειρά τους

Όμως όταν ακολουθώντας τις πορείες
Βλέπω μερικούς από εμάς με άσπρα μαλλιά και γένια
Να πορευόμαστε σκυφτοί γέρνοντας και γερνώντας
Φωνάζοντας συνθήματα μαζί με τα παιδιά,
Για την ειρήνη, την δικαιοσύνη και την ελευθερία
Για το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Γάζα
Αναρωτιέμαι μήπως το όνειρο δεν χάθηκε ακόμα
Αναρωτιέμαι μήπως το όνειρο βρίσκεται ακόμα μέσα μας

Και σας ακολουθώ την ημέρα ελπίζοντας
Πως τα όνειρα της νύχτας διαλύονται στο φώς
Και γίνονται ποιήματα

Και σας ακολουθώ τη νύχτα ελπίζοντας
Πως τα όνειρα της μέρας αντέχουν στο σκοτάδι
Και γίνονται εφιάλτης

Και σας ακολουθώ στην ταβέρνα ελπίζοντας
Πως τα τραγούδια διαλύονται στο κρασί
Και γίνονται νοσταλγία

Και σας ακολουθώ στη ζωή ελπίζοντας
Πως τα όνειρα της νιότης επιβιώνουν στο χρόνο
Και γίνονται ανάμνηση.

Και σας ακολουθώ στην ονειροπόληση ελπίζοντας
Πως τα όνειρα είναι σαν το παλιό κρασί
Όσο παλιώνουν μας λυτρώνουν

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 27 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Nikos Krideras 11-07-2009 @ 14:35	ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΓΙΑΝΝΗ ΦΙΛΕ ΜΟΥ !
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ 11-07-2009 @ 14:40	Και σας ακολουθώ στη ζωή ελπίζοντας Πως τα όνειρα της νιότης επιβιώνουν στο χρόνο Και γίνονται ανάμνηση. Και σας ακολουθώ στην ονειροπόληση ελπίζοντας Πως τα όνειρα είναι σαν το παλιό κρασί Όσο παλιώνουν μας λυτρώνουν ::up.:: ::up.:: ::up.::
xxix86 11-07-2009 @ 14:41	Υπέροχο... ::yes.::
elpidakwstopoulou 11-07-2009 @ 14:44	Τους φοβάμαι αυτούς πού πορεύονται χωρίς όνειρα Μα πιο πολύ φοβάμαι αυτούς που έχασαν τα όνειρά τους Και σας ακολουθώ στην ονειροπόληση ελπίζοντας Πως τα όνειρα είναι σαν το παλιό κρασί Όσο παλιώνουν μας λυτρώνουν πόσες αλήθειες ξεστόμισες απόψε Γιάννη μου....πόσο πίσω με γύρισες...σε μια τέτοια αναδρομή .....υπέροχος οπως πάντα ... καλό ξημέρωμα .... ::up.:: ::hug.::
ΕΓΙΝΕΣ ΟΝΕΙΡΟ 11-07-2009 @ 14:41	Τους φοβάμαι αυτούς πού πορεύονται χωρίς όνειρα Μα πιο πολύ φοβάμαι αυτούς που έχασαν τα όνειρά τους Γιάννη πάλι θαύμα έγραψες.!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλό σου ξημέρωμα.!!!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 11-07-2009 @ 14:46	ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ τιποτε αλλο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
KTiNoS 11-07-2009 @ 15:29	::up.:: --------------- Εγώ φοβάμαι πιο πολύ αυτούς που κάνουν ΑΚΥΡΑ όνειρα … (μπρρρ)
Simos_Vassilis 11-07-2009 @ 15:29	Σαν όνειρο χαθήκαμε όλοι Ονειροβάτες και ονειροπαρμένοι Άλλοι χαθήκαμε ψάχνοντας για το όνειρο. Άλλοι χαθήκαμε ψάχνοντας για τη ζωή. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τέλειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.::
Celestia 11-07-2009 @ 15:45	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Dimitri Favvas 11-07-2009 @ 19:47	Χωρίς όνειρα, δεν έχει άξία η ζωή μας. Συμφωνώ. ::cool.:: ::cool.::
iraklisv 11-07-2009 @ 20:51	Και σας ακολουθώ στην ονειροπόληση ελπίζοντας Πως τα όνειρα είναι σαν το παλιό κρασί Όσο παλιώνουν μας λυτρώνουν Εδώ είναι το μυστικό φίλε μου! Είναι θέμα αντίληψης! Γράφεις αδερφέ!!! Να είσαι καλά.
azoritis 11-07-2009 @ 22:54	Μα πιο πολύ φοβάμαι αυτούς που έχασαν τα όνειρά τους... αυτό......και πιο καλό....ακολουθώ στην ονειροπόληση ......... υπέροχο,,,Γιάννη........... ::up.:: ::yes.:: ::yes.::
petrwnas 11-07-2009 @ 23:26	Χάθηκαν οι αργυραμοιβοί κάπου ανάμεσα στην δουλεία, στην επιστήμη και στα κόμματα Χάθηκαν οι προσγειωμένοι, ψάχνοντας τον έντιμο συμβιβασμό Χάθηκαν οι ισορροπιστές αναζητώντας το εφικτό. Το εφικτό στην κοινωνία Το εφικτό στην πολιτική Το εφικτό στην εκπαίδευση Τους φοβάμαι αυτούς πού πορεύονται χωρίς όνειρα Μα πιο πολύ φοβάμαι αυτούς που έχασαν τα όνειρά τους Καλημερα Γιαννη τα ειπες όλα φιλε!!!!!!!το τελειο και όποιος χαραχτιρισμος ειναι λιγο !!!!καλημερα και παλι!!δυστυχως το κοπάδι ειναι αλλου προσαναλοτισμενο!!!με ηρωες αργεντινους βραζιλιανους και πολλους αλλους!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rock sugar 12-07-2009 @ 00:20	πάντα θα υπάρχουν... μου έφτιαξες τη μέρα!
yiannistellidis 12-07-2009 @ 01:05	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: EKSERETIKO!!
peiraiotissa 12-07-2009 @ 02:32	Τους φοβάμαι αυτούς πού πορεύονται χωρίς όνειρα Μα πιο πολύ φοβάμαι αυτούς που έχασαν τα όνειρά τους Kαλημέρα Γιάννη....έξοχο γραπτό και νόημα!!!!!!!!! ::kiss.:: ::up.::
toxotis+skorpios 12-07-2009 @ 03:10	Κι’ εγώ που μ’ όλα αστειεύομαι Τα όνειρα στα σοβαρά τα πήρα me gelasan ma oxi pia fwtia ola sto fwwwwssss
Ναταλία... 12-07-2009 @ 04:54	Και σας ακολουθώ την ημέρα ελπίζοντας Πως τα όνειρα της νύχτας διαλύονται στο φώς Και γίνονται ποιήματα ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
idroxoos 12-07-2009 @ 05:48	Τους φοβάμαι αυτούς πού πορεύονται χωρίς όνειρα Μα πιο πολύ φοβάμαι αυτούς που έχασαν τα όνειρά τους ::up.:: ::up.:: ::up.::
adespotoi 12-07-2009 @ 07:08	τόσα χρόνια πολιτισμού κι όμως η αδικία το ίδιο μεγάλη.
Giasemi 12-07-2009 @ 09:04	Γραφεις τελεια.. Μπραβο σου !!!! Σε ευχαριστω για το σχολιο σου ::up.:: ::up.:: ::hug.::
rosestar 12-07-2009 @ 09:21	Υπέροχο! Συγχαρητήρια!
niotis@yahoo.gr 12-07-2009 @ 09:49	Όμως όταν ακολουθώντας τις πορείες Βλέπω μερικούς από εμάς με άσπρα μαλλιά και γένια Να πορευόμαστε σκυφτοί γέρνοντας και γερνώντας Φωνάζοντας συνθήματα μαζί με τα παιδιά, Για την ειρήνη, την δικαιοσύνη και την ελευθερία Για το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Γάζα Αναρωτιέμαι μήπως το όνειρο δεν χάθηκε ακόμα Αναρωτιέμαι μήπως το όνειρο βρίσκεται ακόμα μέσα μας το ονειρο του αγονιστη πεθενει μετα το σωμα καλο σου απογευμα φιλε μου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
gandalf 12-07-2009 @ 10:51	Ονειροβάτες και ονειροπαρμένοι της γης ενωθειτε... μπραβο γιαννη!!!
αισχυ(λος) 12-07-2009 @ 14:46	::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52 12-07-2009 @ 23:58	Σαν όνειρο χαθήκαμε όλοι Ονειροβάτες και ονειροπαρμένοι Άλλοι χαθήκαμε ψάχνοντας για το όνειρο. Άλλοι χαθήκαμε ψάχνοντας για τη ζωή. ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
the same 13-07-2009 @ 10:37	Σαν όνειρο χαθήκαμε όλοι Ονειροβάτες και ονειροπαρμένοι Άλλοι χαθήκαμε ψάχνοντας για το όνειρο. Άλλοι χαθήκαμε ψάχνοντας για τη ζωή. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο