| |
ο τροπος ηταν ατιμος
η αποφαση ερημην
μονο που κατι ξεχασες
στο δρομο ηταν δυο
πορεια αταλαντευτη
εικοσιδυο χρονων
μονο που εθυμηθηκες
χωρις να μοιραστεις
πως ειχες ενα ραντεβου
με τη χαμενη νιοτη
και νυχτα αποφασισες
να ανταποκριθεις
γκρεμισες οτι εχτισες
με κοπο και αγαπη
και μονος εξεκινησες
γι αυτο το ραντεβου
μα ενα λαθος εκανες
σε τουτη τη πορεια
χαριστικη βολη
δεν εδωσες μετα το φονικο
λαθος μοιραιο θα γενει
τουτο να ξερεις θελω
για σενα και τη ζηση σου
οση κι αν ειναι αυτη
στη μοιρα εγω δεν καρτερω
για να σε τιμωρησει
ετσι κι αλλιως τα εχασα
και πισω δεν θα ρθουν
τα χρονια μου που αφησα
μες τα δικα σου χερια
οταν αγκαλιαστηκαμε
σε τουτη τη ζωη
μονο μια πιθανοτητα
υπαρχει να το ξερεις
απροσκοπτα να ζησεις
αυτο το ραντεβου
το λογο σου που εδωσες
σε μενα να τηρησεις
για να μπορεσει η ζωη
να το τακτοποιησει
και εγω να προχωρησω
ο δρομος ειναι ανοιχτος
μην μου τον εμποδισεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
