| |
Ο δρόμος είναι μια γραμμή
μια γραμμή , μια μόνη γραμμή
Τέμνεται μ’ άλλες σε σημεία αδιάκριτα
αγκαλιάζονται οι γραμμές , κάποιες με πάθος.
Στη συστροφή τα σημεία επαφής πολλαπλασιάζονται.
Εντύπωση συχνότατα θλιβερά διαψευσμένη
Ωστόσο μια είναι η γραμμή μου
επαρκώς καμπυλωμένη
καθιστά αόρατο – ευτυχώς- το τέλος της.
Όλες οι στιγμές της στάζουν
σε μιαν ακολουθία.
Κάποιες στιγμές ανάβουν σαν έγχρωμα φωτάκια
μικρές λάμπες σε κουδούνια.
Τους βάζω λεξούλες : Γεγονός Α , γεγονός Β , Μη γεγονός Γ
Είναι διαμερίσματα της ίδιας πολυκατοικίας
Της μνήμης.
Το Μη γεγονός έχει έντονο χρώμα
δηλώνει την κωφάλαλη , συνταξιούχο , κάποτε υποσχόμενη , πρώην πιθανότητα.
Απέναντι , υπάρχει άλλη , παλιότερη και μεγαλύτερη πολυκατοικία.
Μοιάζει ακατοίκητη
Όποιο κουδούνι κι αν πατήσεις
δεν θα σου απαντήσει κανείς στο συνειδητόφωνο
Είναι της λήθης
Οι στιγμές διαμορφώνονται επιχρόνου
το επιτόπου έμεινε ‘κει , σε δεύτερο ρόλο.
Μερικές μου επιτρέπουν την πολυτελή αυταπάτη
να πιστεύω ότι τις έχω διαμορφώσει νωρίτερα
Όταν αποκοιμιέται το χάος.
Το μέσα ή το έξω χάος;
Μα και βέβαια αλληλεπιδρούν.
Στο τελευταίο κουδούνι μου
τις λέξεις θα τις βάλουν άλλοι.
Ελπίζω να ‘χουν όμορφη έμπνευση
μα έτσι ή αλλιώς θα έχω ξεχάσει να διαβάζω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
