| |
| | Δεν μπορώ να μιλήσω |  | | | Το αφιερώνω στην Αριόλα, στην οποία ο βλάκας δεν της φέρομαι όπως της αξίζει, και μάλλον δεν της αξίζω. | | |
Δεν μπορώ να μιλήσω για σένα,
ένας κόμπος μου δένει τη φωνή,
είχαμε ανάγκη από Θεούς,
από υψηλούς ήρωες,
μα ξεράθηκε η γη μας,
και τα δέντρα δεν φυτρώνουν πια,
πέρασε η εποχή των Θεών,
και των ηρώων,
κι αν το φώς του ηλίου,
έλαμπε τους κλόνους έναν καιρό,
τώρα που έφυγε το φώς,
όλα παίρνουν την αληθινή τους όψη,
δεν μπόρεσες να σταθείς ψηλά,
σαν ένας αετός,
να απλώνεις τα φτερά,
καθένας σέρνει τη μοίρα του,
δεν έβγαινε στις κορυφές ο δικός σου ο δρόμος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
katerina2
10-04-2005 | αρα μηπως,στις κορυφες ο δικος της δρομος,παντα εβγαζε,αλλα εσυ δεν το βλεπες...?Μηπως ειναι καιρος να της φερθεις οπως πραγματικα το αξιζει? | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
