| |
Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς
από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
Μπλέκει η ομορφιά στο ταξίδι της.
Ξεκουμπώνει αλήθειες
που τις βίωσαν άλλοι θαρρείς.
μα ήμασταν οι ίδιοι που ζώντας τη στιγμή,
εκεί ακριβώς που η ιστορία
καταργούσε τα σύμβολα.
Έφταναν χέρια και βλέμματα
ακουμπούσαν σκιές και όνειρα καταργημένα.
Δεν ήταν κανείς
κι όμως ήταν όλοι τυλιγμένοι σε μια ομίχλη
που ακόμα αναζητά το αρχικό σύννεφο
Άραγε θα φέρει βροχή
ή μήπως το χιόνι θα καλύψει τα ίχνη
που άφησε τρέχοντας κάποιος
που είπε πως ήτανε περαστικός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
