Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: «φεγγάρια εφήμερα»
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 «φεγγάρια εφήμερα»
 
Κι αν οι κανόνες την ψυχή μου περιορίζουν,
κάποιες φωνές , κρυφά, ακόμα τραγουδούν.
Τα βράδια μ’ έρωτες παλιούς με κατακλύζουν,
με τα χαμένα μου όνειρα συνομιλούν…

Φεγγάρια εφήμερα, που τόσο σας λάτρεψα
και χίλιους δυο πόνους μου, μαζί σας τους γιάτρεψα…
την άχρωμη σκέψη μου, στο φως σας βυθίζετε
μ’ ανείπωτα μυστικά γλυκά τη σφραγίζετε.


Αυτά που οι λέξεις και οι πράξεις δεν τολμούνε
τα ΄χω κλειδώσει σ’ ένα μέρος του μυαλού.
Μένουν εκεί μα ελπίδες μου καλλιεργούνε
ώσπου μια μέρα στα φεγγάρια μου να μπουν.

Φεγγάρια εφήμερα, που τόσο σας λάτρεψα
και χίλιους δυο πόνους μου, μαζί σας τους γιάτρεψα…
Την άχρωμη σκέψη μου, στο φως σας βυθίζετε
μ’ ανείπωτα μυστικά γλυκά τη σφραγίζετε.












 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

νέες ηλιαχτίδες μέσα από παλιά παράθυρα...
 
yiannistellidis
24-07-2009 @ 23:09
Φεγγάρια εφήμερα, που τόσο σας λάτρεψα
και χίλιους δυο πόνους μου, μαζί σας τους γιάτρεψα…
::up.:: ::up.:: ::theos.::
Simos_Vassilis
25-07-2009 @ 01:10
Εξαιρετικός στίχος!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
25-07-2009 @ 03:30
Φεγγάρια εφήμερα, που τόσο σας λάτρεψα
και χίλιους δυο πόνους μου, μαζί σας τους γιάτρεψα…
την άχρωμη σκέψη μου, στο φως σας βυθίζετε
μ’ ανείπωτα μυστικά γλυκά τη σφραγίζετε.


Αυτά που οι λέξεις και οι πράξεις δεν τολμούνε
τα ΄χω κλειδώσει σ’ ένα μέρος του μυαλού.
Μένουν εκεί μα ελπίδες μου καλλιεργούνε
ώσπου μια μέρα στα φεγγάρια μου να μπουν.

καταπληκτικό κομάτι ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
rosestar
25-07-2009 @ 08:41
Αυτά που οι λέξεις και οι πράξεις δεν τολμούνε
τα ΄χω κλειδώσει σ’ ένα μέρος του μυαλού.
Μένουν εκεί μα ελπίδες μου καλλιεργούνε
ώσπου μια μέρα στα φεγγάρια μου να μπουν.

Φεγγάρια εφήμερα, που τόσο σας λάτρεψα
και χίλιους δυο πόνους μου, μαζί σας τους γιάτρεψα…
Την άχρωμη σκέψη μου, στο φως σας βυθίζετε
μ’ ανείπωτα μυστικά γλυκά τη σφραγίζετε.

΄΄Ομορφο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο