Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο Στερνιστης
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130309 Τραγούδια, 269360 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο Στερνιστης
 
τους ακολουθησε
και μαζεψε τις φολες που εκρυβαν η πετουσαν...

Δυο γατακια κρατησε
ενα κοκκινοτριχη , τιγρακι
κι εκεινο που νομιζες οτι επαιζε στις σταχτες
τ' αλλα τ' αφησε διπλα σε πηγη
με την μανα τους , να μεγαλωσουν στους αγρους...

Σιγλιες τραβουσε
κοιταζοντας τον λαχανοκηπο της κυρ Ανεζας
νοερα υπολογιζε , σαν τον φωναξε να δει...
πεντε μικρα εκανε παλι...θα τα παρεις;
Δεν θελω κι αυτην την αμαρτια...

Τα ριξε στο δισακι του
και τ' αδεισε στον πατο της στερνας
αφησε το πορτακι ανοιχτο , να βλεπουν ουρανο...
και να τ' ακουει το απογευμα
κι αυριο
και ξανα , μεχρι να σωπασουν
μεχρι να σωπασει
η μανα τους , που καθε βραδυ τον επισκεπτεται

Δυο σκυλια γεννηθηκαν
το ενα με στραβα ποδια , αυτο κρατησε
το πιο χαρουμενο...
το δωσε στην μαυρη σκυλα του να το μεγαλωσει
να του μαθει να φερνει ορτυκια
και πως να νιωθει τις περδικες και τους λαγους

Ακουμπησε τον καφε του στο σιδερενιο τραπεζακι
αναμεσα στις δυο στερνες του
την μια την λευκη με το βαθυ μπλε πορτακι
και την αλλη με το σκουριασμενο και τους πεσμενους σοβαδες
-φαινοντουσαν οι πετρες της-
εκει ξαποσταινε
το Σταυροδρομι του
εκει που αποφασιζε
αν θα σιγλισει το βροχινο νερο του να ξεδιψασουν οι ψυχες...

Ο μαυρος γατος του με την λευκη βουλα στο στερνο
ξαπλωσε διπλα του
θυμηθηκε τοτε που τον εθαψε ζωντανο μαζι με τ' αδελφια του
την μαχη που δωσε με τα μικρα ποδαρια του
να διωξει το χωμα
ν' αναπνευσει , να ζησει...
στον πρωτο του τον λακκο , τον ρηχο
αυτος μοναχα σωθηκε
προσεχοντας την αυλη για οσο θελει...

Η Μαρουσω εφερε αυγα και γεμισε νερο τα μπετονια της
Δυο σκυλια φολιασαν στην ακρη του χωριου
Τα μαζεψε , τα φροντισε , τα πηγε στην γιατρινα...
Τα προλαβε , τα στειρωσε ...
σαν γυρισε
εδωκε του Στεργιστη λιγα μικρα να πνιξει στην αυλη του
τ' αριξε στον πατο
διπλα στα ζωντανα
εκεινα που περιμεναν να φυγουν...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες)
 
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ
26-07-2009 @ 00:37
αν όλοι αυτοί οι τύποι είναι συγχωριανοι σου ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΣΑΙ!!!!
Ναταλία...
26-07-2009 @ 03:42
Η Μαρουσω εφερε αυγα και γεμισε νερο τα μπετονια της
Δυο σκυλια φολιασαν στην ακρη του χωριου
Τα μαζεψε , τα φροντισε , τα πηγε στην γιατρινα...
Τα προλαβε , τα στειρωσε ...
σαν γυρισε
εδωκε του Στεργιστη λιγα μικρα να πνιξει στην αυλη του
τ' αριξε στον πατο
διπλα στα ζωντανα
εκεινα που περιμεναν να φυγουν... ::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf
26-07-2009 @ 03:48
Τί να σου πω Γιόγγι μου;
::theos.::
montekristo
26-07-2009 @ 04:58
το δικαιωμα στη ζωή
τελικά ποιοί το έχουμε? για ανθρώπους και ζωα μιλάω
ανατρίχιασα ρε γιογγι με το σημερινό σου
μ έβαλες σε σκέψεις....
elpidakwstopoulou
26-07-2009 @ 12:52
όλο............................. ::theos.::
nea xrysi
27-07-2009 @ 02:05
Φοβερό!!! ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο