Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σβησμένο σεληνόφωτο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130303 Τραγούδια, 269350 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σβησμένο σεληνόφωτο
 
[font=Georgia] [I]Άχνιζει απόψε νοσταλγία
κι εγώ, μανία γεμάτη
μαύρο κι ασήκωτο κουβάρι
ξετυλίγω με τα νύχια μου τη νύχτα
θέλοντας μόνο να σε φέρω πιο κοντά
θέλοντας μόνο να αρπαχτούμε και οι δύο
από το ίδιο λεπτοφυές και αιθέριο νήμα
Δίχως χρώματα πια
δίχως ύλη και φόβο.
Με τη βεβαιότητα μόνο της ένωσης
να σου τρυπήσω σαν αέρας τη σιωπή
και να σου ψελλίσω αλήθειες.
Έτσι αμφότεροι και διάτρητοι από παντού
όταν θα μπάζουμε φωτιά κι ίσως σκοτάδι
να σου το πω για να το μάθεις το τραγούδι μου
μαζί με μάγισσες της νύχτας και φεγγάρια:

«Πολλοί στο σώμά τους γυρεύουνε λαβές
αποζητώντας τα ηνία της ζωής τους
μα εγώ δεν γίνομαι Θωμάς για τους απίστους
μήτε Χριστός για ανύπαντρες Μαγδαληνές.
Ψάχνω την πτώση μοναχά μες το κορμί σου
δύτης στο όνειρο που δεν είδε κανείς
Γίνου ποτάμι, ξέβρασε με στην ορμή σου
πνίξε το «εγώ μου», για να ζήσει το εμείς..»

Κι όταν το μάθεις, τρυφερά θα με κοιτάξεις
σκεπάζοντας με-με του ύπνου το σεντόνι-
Πριχού να φύγεις ένα δάκρυ σου θα στάξεις
να’χει αιτία η Ψυχή μου να ιδρώνει.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ
26-07-2009 @ 03:54
Κι όταν το μάθεις, τρυφερά θα με κοιτάξεις
σκεπάζοντας με-με του ύπνου το σεντόνι-
Πριχού να φύγεις ένα δάκρυ σου θα στάξεις
να’χει αιτία η Ψυχή μου να ιδρώνει.

::up.:: ::up.::
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
26-07-2009 @ 04:03
Ακομα ενα κομψοτεχνημα απο την Αθανασια. ::theos.::
efrosiba
26-07-2009 @ 04:26
Τι ομορφιά είναι αυτή που μόλις διάβασα?
Εισαι υπέροχη!!!! ::theos.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
26-07-2009 @ 04:40
γιατι τη δευτερη υπεροχη στροφη την εχεις βαλει σε εισεγωγικα???δεν ειναι δικη σου???
Η πρωτη μου θυμισε το βιβλιο του Ντενινκς για τα
αιθερικα ταξιδια και τον εξωσωματικο ερωτα και τη λατρεψα.
Η τριτη στροφη ειναι απλως???ΑΘΑΝΑΣΙΑ
poetryf
26-07-2009 @ 04:44
Γιάννη μου στους δυο προηγούμενους στίχους λέω
"να σου το πω για να το μάθεις το τραγούδι μου
μαζί με μάγισσες της νύχτας και φεγγάρια:"

Είναι το τραγούδι . . . . Γι'αυτό μπαίνει και σε εισαγωγικά!
::kiss.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
26-07-2009 @ 04:49
Τι να πω τοτε?δωσε στο λαο σου τραγουδια Αθανασια?
Δε θα με ακουσεις γιατι εισαι ερωτευμενη με τη ποιηση και αυτη με εσενα!
Καθεις στο ειδος που εταχθει.Πως να μη σε θαυμαζω???
Καλο σου απογευμα
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
26-07-2009 @ 05:00
Πριχού να φύγεις ένα δάκρυ σου θα στάξεις
να’χει αιτία η Ψυχή μου να ιδρώνει


Μοναδικά υπέροχο!!! ::up.::
Νικηφόρος Ουρανός
26-07-2009 @ 05:50
::up.:: ::up.:: ::up.::
artista_k
26-07-2009 @ 07:00
Ξέρεις γλυκιά μου, γω δεν αντέχω και πολλά πολλά τέτοιου είδους.,... λυπήσου με!! Κατά τα άλλα δεν έχω βαθύτερη κριτική ικανότητα... Λέω μόνο αν μου αρέσει απλά ή όχι, αν το αντέχω ή όχι... Φιλιάαααααααααα μου δικά σου!!!! ::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
26-07-2009 @ 07:05
ποιειν......δια χειρος ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!
Simos_Vassilis
26-07-2009 @ 08:35
Ψάχνω την πτώση μοναχά μες το κορμί σου
δύτης στο όνειρο που δεν είδε κανείς
Γίνου ποτάμι, ξέβρασε με στην ορμή σου
πνίξε το «εγώ μου», για να ζήσει το εμείς...
ΤΕΛΕΙΟ!!!!!! ::theos.::
nuxtolouloudo
26-07-2009 @ 09:14
Αχ....!είμαι εδώ και σε διαβάζω ξανά..
Και χαίρομαι για σένα...
Τα λόγια λίγα..
Περιμένω νέα σου ..
Φιλιά πολλά Θανασάκι...Μου έλειψες...!
**Ηώς**
26-07-2009 @ 09:31
να σου τρυπήσω σαν αέρας τη σιωπή

ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΟΥ.......ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ! ::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::
xxix86
26-07-2009 @ 10:06
Υπέροχο...
::theos.::
ουρανος
26-07-2009 @ 12:58
::up.::
peiraiotissa
26-07-2009 @ 14:36
Πριχού να φύγεις ένα δάκρυ σου θα στάξεις
να’χει αιτία η Ψυχή μου να ιδρώνει.

Γεια σου ψυχή μου.... ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou
26-07-2009 @ 14:55
μα εγώ δεν γίνομαι Θωμάς για τους απίστους
μήτε Χριστός για ανύπαντρες Μαγδαληνές.
Ψάχνω την πτώση μοναχά μες το κορμί σου
δύτης στο όνειρο που δεν είδε κανείς
Γίνου ποτάμι, ξέβρασε με στην ορμή σου
πνίξε το «εγώ μου», για να ζήσει το εμείς..»

ανατρίχιασα ....μοναδικό ....!!δεν υπάρχουν λόγια ::oh.:: ::theos.::
tarifula
26-07-2009 @ 19:37
Γίνου ποτάμι, ξέβρασε με στην ορμή σου
πνίξε το «εγώ μου», για να ζήσει το εμείς..»
μ'εστειλες........................
TAS
26-07-2009 @ 22:40
λεπτοφυές και αιθέριο, το αποτύπωμά σου . . .
διαβάζω διάτρητος από παντού . .
agrafos
27-07-2009 @ 00:00
μαθε τεχνη κι αστηνε
κι οταν πεινασεις πιαστηνε


ασχετο...αλλα καλο

Αθανασιακο...εκτος συναγωνισμου
nea xrysi
27-07-2009 @ 01:53
Γίνου ποτάμι, ξέβρασε με στην ορμή σου
πνίξε το «εγώ μου», για να ζήσει το εμείς..»

Απλά.....υποκλίνομαι.... ::yes.:: ::theos.::
Αριάδνη20/08
27-07-2009 @ 03:11
Αχ ρε Αθανασία....κάθε στίχος σου με πονάει..
Μαχαιριά από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο...
Πάντοτε τιμή μου να σε διαβάζω...
Να ΄σαι καλά ρε κοπέλα μου..
niotis@yahoo.gr
27-07-2009 @ 08:04
Αθανασια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

χρισοκεντιτο!!!!!!!!! ::hug.:: ::theos.::
Ρουμπινη
27-07-2009 @ 21:50
Θεϊκο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
rock sugar
30-07-2009 @ 14:50
είναι μεγαλύτερη η μαγεία όταν ξέρεις
τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις αυτές
και τις σκέψεις που τις γέννησαν...
ευλογία είσαι...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο