| |
Πες μου πως δε μ' αγαπας να λυτρωθω σου ελεγαν οι σκεψεις μου οταν μου μιλουσες.
Αυτο ηταν που διψουσα ν' ακουσω τοσα χρονια τελικα. Νιωθω γαληνη. Ενα βαρος εφυγε απο πανω μου, μια πικρα γεννηθηκε και μια αντριχιλα με διαπερασε. Επιτελους μιλησες. Μιλησες στη γλωσσα σου που τοσα χρονια δεν ηθελα να καταλαβω. Μα τωρα ολα ξεκαθαρισαν μπροστα μου.
Γιατι νιωθω ανακουφισμενη;
Μηπως οντως ησουν μια θηλια στο λαιμο και σημερα μου δωσες το φιλι της ζωης;
Δε στεναχωριεμαι και αυτο ειναι που με κανει και φοβαμαι. Αφου σ' αγαπουσα περισσοτερο απο Θεο.
Μηπως το ξεσπασμα ερθει μετα;
Το ειχα πει ομως.
Την ημερα που θα αποδειχθει οτι δεν ειμαι τιποτα για σενα θα διαγραφεις.
Αλλιως θα μενες ακομα ξεθωριασμενο ρουχο στην ντουλαπα μου που ζει για παντα εκει....αγαπημενο.
Αυτο που με κρατουσε ηταν η αναγκη της ψευδαισθησης οτι μ' αγαπας ακομα.....6 ολοκληρα χρονια.....
Μα τωρα εσβησε και ηταν αυτο που χρειαζομουν για να σε ξεχασω. Δεν πληγωθηκα ακριβως, αλλα σε σιχαθηκα λιγο και αυτο δε μ' αρεσει να το αισθανομαι για κανεναν. Θα ειναι σαν να μην υπηρξες, θα ειμαι σαν να μην υπηρξα για σενα. Εχεις διαγραφει απο παντου.
Τελικα λυτρωθηκα.......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
