elpidakwstopoulou
31-07-2009 @ 22:40 | καλημέρα Δημήτρη και καλό μήνα...περιέγραψες με γλαφυρό τόρπο
τις αλήθειες του μετανάστη...τη ζωή το χαρακτήρα...τον πόνο του..
είναι υπέροχο !!!
::up.:: ::up.:: ::hug.:: | |
velico
31-07-2009 @ 23:08 | περνούν τα χρόνια και οι ελπίδες
βγάζουνε ρίζες σ’ άλλες πατρίδες
κι αν δοκιμάσεις για να τις κόψεις
όπως και να ‘ναι θα μετανιώσεις
έτσι νοιώθω κι εγώ μακριά από την πατρίδα μου, κιας ξενιτεύτηκα πάλι "εντός Ελλάδος"
πολύ καλός! μπράβο! | |
Simos_Vassilis
01-08-2009 @ 01:06 | περνούν τα χρόνια και οι ελπίδες
βγάζουνε ρίζες σ’ άλλες πατρίδες
κι αν δοκιμάσεις για να τις κόψεις
όπως και να ‘ναι θα μετανιώσεις
και είναι πάντα έτσι γραμμένο
του μετανάστη το πεπρωμένο
όσο κι αν πάρει, όσο κι αν δώσει
τη μια πατρίδα, θα την προδόσει
....................... ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: | |
sofiagera
01-08-2009 @ 03:10 | Πολύ συναίσθημα υπάρχει στους στίχους σου.
Με συγκίνησε! | |
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
01-08-2009 @ 03:44 | Δημήτρη εξαιρετικα απέδωσες αυτά που νιώθεις!!!
Καλό μήνα φίλε μου! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ναταλία...
01-08-2009 @ 04:17 | περνούν τα χρόνια και οι ελπίδες
βγάζουνε ρίζες σ’ άλλες πατρίδες
κι αν δοκιμάσεις για να τις κόψεις
όπως και να ‘ναι θα μετανιώσεις
και είναι πάντα έτσι γραμμένο
του μετανάστη το πεπρωμένο
όσο κι αν πάρει, όσο κι αν δώσει
τη μια πατρίδα, θα την προδόσει
Δημήτρη με άγγιξε
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
niotis@yahoo.gr
01-08-2009 @ 04:47 | βγάζουνε ρίζες σ’ άλλες πατρίδες
κι αν δοκιμάσεις για να τις κόψεις
όπως και να ‘ναι θα μετανιώσεις
φοβερο!!μπραβο Δημητρη καλο μηνα ::hug.:: ::theos.:: | |
Kostas Houston
01-08-2009 @ 08:56 | dimitri ti poiima sou katapliktiko. Me aggixe. Oti grafeis einai megales alitheies. ::up.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
01-08-2009 @ 13:39 | και ολο περναμε συνορα............... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
idroxoos
02-08-2009 @ 06:09 | καινούριες ρίζες, νέες πατρίδες
σβήνουν κι ανάβουν κάποιες ελπίδες
κι όταν το τέλος κάποτε θάρθει
το ξένο χώμα θα μας σκεπάσει
::wink.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
KTiNoS
02-08-2009 @ 11:23 | Αυτό που πείραξε όταν ήμουν μετανάστης ήταν η έλλειψη σημείων αναφοράς και αναμνήσεων.
Όλες οι γειτονιές ίδιες, όλοι οι άνθρωποι ίδιοι …
Κανένας συσχετισμός με τη ζωή μου
| |
 |
