| |
πειρασμε
μαυρα τα ματια σου με καινε
τρεμουν οι λεξεις μες στο στομα μου
φοβαμαι μην χαθω ξανα στο κρυο
ειναι ευκολο ξανα να τα μπερδεψω
πειρασμε
καις ξανα το ιδιο
σε ξορκιζω μακρια
τρεις αρνουμε το ονομα σου
αγαπη να φυγει μακρια
ξανα σκοταδι να ναι κοντα
πειρασμε
το ξορκισμα αδυναμο
την φλογα που αναψε
αδυνατο να σβησω
το χερι τρεμει
η σκεψη σαλευει
ελπιδα ξανα τυλιγει
δυσμοιρη μορφη
πειρασμε
με κομποσχοινι σε διωχνω
μα θα ρθεις ξανα πιο δυνατος
εγω στο κελι αυτο τη ζεστη ξεχασα
με γαληνη σε κοιταω στα ματια
και σβηνεις μπροστα μου σαν ανεμος
τραγικη μορφη
πετρωμενη ζωη
πειρασμε σ εχω σκοτωσει
τωρα κανα ξορκι δεν κρατα
καμια φοβια δεν σκιαζει
μα αν εχω πεθανει δεν γνωριζω
στων τοσων νικων και ηττων
την ψυχη αν εχω παραδωσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
