| |
Βρήκα την ηλικιωμένη κυρία στο σαλόνι της, να γράφει. Μου εξήγησε ότι σκόπευε να γράψει κάποιου είδους απομνημονεύματα. «Κανένας ήρωας, κανένα όνομα, κανένας διάλογος», μου ξεκαθάρισε από την αρχή. Κοίταξα το ταβάνι του σπιτιού. Πριν από πολλά χρόνια, είχα κληθεί, λόγω μεγέθους και ηλικίας, να χωθώ ανάμεσα στις σανίδες της οροφής και την ταράτσα, για να τοποθετήσω κάποιου είδους μονωτικό υλικό (τελευταίο πάτωμα βλέπετε). Είχα πληρωθεί (λίγο κατά τη γνώμη μου θυμάμαι) και είχε γίνει καλή δουλειά.
Με τους συγγενείς του μακαρίτη άντρα της διατηρούσε περιορισμένες σχέσεις. Φάγαμε μαζί, μοιραστήκαμε το λιτό γεύμα που είχε ετοιμάσει για τον εαυτό της. Μου μίλησε για το πώς περνούσε τώρα μόνη της (τίποτα σημαντικό για καταγραφή) και για τις λεπτομέρειες του θανάτου του συζύγου της. Τον είχε προδώσει η καρδιά του και η πεποίθησή του ότι μπορούσε να αντιμετωπίζει μόνος του τα προβλήματά της. Κατά τη γνώμη της, το μοιραίο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν ο έμπειρος φαρμακοποιός (φαρμακοποιός από μικρό παιδάκι στο φαρμακείο του πατέρα του, επίσης φαρμακοποιού σε άλλη επαρχία) δεν επέμενε να αντιμετωπίσει μόνος του και την τελευταία και μοιραία προσβολή, όπως είχε κάνει με προηγούμενες στο παρελθόν.
Το απομεσήμερο μας βρήκε χωρίς διάθεση για περαιτέρω συζήτηση ή συντροφιά. Βγήκα έξω, αφού την αποχαιρέτησα, υποσχόμενος κατά τα γνωστά διατήρηση της επαφής και υποστήριξή της σε ό,τι χρειαζόταν. Αμφιβάλλω εάν ποτέ χρειαζόταν τίποτε. Μαθημένη στη σκληρή (αν και από κάποιο σημείο και πέρα καθαρά αστική) και λιτή ζωή από τον αξιωματικό πατέρα της, έδινε πάντα την εικόνα ότι ήταν σε θέση να αντιμετωπίζει τα πάντα και απόλυτα αποτελεσματικά. Ως αφορμή μόνο χρησιμοποιούσε τα συμβάντα της καθημερινότητας, για να διάγει βίο κατά τ’ άλλα ασυνήθη και περιθωριακό. Οι ιδέες της (αθροιζόμενες με όμοιες ομοίων της) είχαν συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας κοινωνικής πραγματικότητας, αν και η ίδια φαινόταν πια να έχει ξεπεραστεί από τα πράγματα.
Σκέφτηκα για μια στιγμή να περάσω να δω τον παλιό μου συνάδελφο που έμενε ακόμα στην ίδια περιοχή. Μεγαλύτερος από μένα, μέσα από μια σειρά περίεργων καταστάσεων, είχε σταθεί η πρώτη αφορμή για την ενήλικη εξοικείωσή μου με την κατανάλωση οινοπνευματωδών, αν και ο ίδιος δεν έπινε.
Εγκαταλείποντας κάθε προσπάθεια αναβίωσης του παρελθόντος, απομακρύνθηκα τρέχοντας.
Βρέθηκα στο λιμάνι, την ώρα που έφθαναν τα πρωινά πλοία. Κόσμος κατέβαινε, κουβαλώντας από τις ιδιαίτερες πατρίδες του κάθε λογής αποσκευές. Σκέψεις, όνειρα, αναμνήσεις, συσκευασμένα σε πρόχειρα δέματα και μπόγους, μαζί με το λάδι, το κρασί, τα σταφύλια, τα σύκα και τα παλιά αυτοκίνητα.
Οι ιδέες μετακινούνταν μαζί με τους ταξιδιώτες-ξενιστές, μεταναστεύοντας συνεχώς από το ένα μέρος στο άλλο. Στη χώρα μου και στο εξωτερικό, ο αέρας της αλλαγής είχε καταλαγιάσει, αφήνοντας στη θέση του την πάχνη της αυθαίρετης ανάμνησης συμβάντων ξένων (η περίπτωση της μητέρας μου). Μη ξέροντας πού να σταματήσουν, άνθρωποι που συνεχώς μετακινούνταν ανάμεσα στο παλιό και στο καινούργιο, στο απλό και στο εξεζητημένο, στο αυθόρμητο και στο προσχεδιασμένο, στο αληθινό και στο ψεύτικο, στο καλό και στο κακό. Είχαν μείνει ίδιοι, αλλάζοντας μαζί με την εποχή που οι ίδιοι άλλαζαν, αφήνοντας τα πάντα ίδια. Ποτέ δεν τους το είχα συγχωρήσει. Η παραφροσύνη, στην οποία είχα κι εγώ ο ίδιος εγκλωβιστεί, ήταν δικό τους έργο.
Σπρώχνοντας ανάμεσα στους συγκεντρωμένους θεατές των ταξιδιών (είχαμε φθάσει στο σημείο οι αναχωρήσεις και αφήξεις των πλοίων αλλά και άλλων κατά περίπτωση μέσων μαζικής μεταφοράς να θεωρούνται σημαντικά δρώμενα), στάθηκα μπροστά στην ανοιχτή μπουκαπόρτα.
Τα φώτα της νυχτερινής πόλης. Κάποιος μετακινεί ένα μεγάλο κρεβάτι, ενώ εγώ κοιμάμαι ακόμα επάνω του. Κοιτάζω με αγωνία από το παράθυρο, κάποια κίνηση του εαυτού μου στο απέναντι πεζοδρόμιο, τόσο μακριά. Ένα μικρό δέντρο καίγεται και μετά η αίσθηση εκείνου του χνουδωτού παλτού. Μια ολόκληρη οικογένεια, μια ολόκληρη ζωή σε ένα δωμάτιο, σε δύο δωμάτια, σε 3 δωμάτια (οποία εξέλιξις …)
Προσοχή: Παρακαλώ αφήστε σχόλιο εάν επιθυμείτε να συνεχιστεί ή όχι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
