Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Enola Gay
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269421 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Enola Gay
 Σαν σήμερα στις 6 Αυγούστου 1945 έριξαν οι Αμερικανοί την πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Η δεύτερη έπεσε στις 9 Αυγούστου στο Ναγκασάκι...
 
Μέσα απ’ τα ξέφτια της νύχτας
Μέσα απ’ την αραιή καταχνιά
Μέσα απ’ τα κουρέλια των σύννεφων
Ξεπρόβαλε, φοβερό ξωτικό
Το μεγάλο σιδερένιο πουλί
Ψάχνοντας για το στόχο
Σαν θηρίο που ψάχνει
Με μάτια που γυαλίζουν το θύμα του…
Την ώρα που ο χωρίς άστρα ουρανός
Βουτούσε την άκρη του
Στα ρόδινα χρώματα της αυγής
Κι έβαφε το ξεθωριασμένο του ρούχο
Την ώρα που κόκκινος ο ήλιος
Πάτησε το πλατύσκαλο του ορίζοντα
Την ρότα του για ν' αρχίσει
Την ώρα που η πολιτεία των ανθρώπων
Ξαποσταμένη ξυπνούσε
Να κυνηγήσει τη ζωή και τα όνειρα
Εκείνο πέταξε πάνω της, αγριεμένος γύπας…
Ζύγιασε μια στιγμή τα ατσάλινα φτερά
Κοίταξε κάτω με τα παγερά μάτια
Και γέννησε το θάνατο…
Το πελώριο λευκό μανιτάρι
Σαν τεράστια ομπρέλα άνοιξε
Υψώθηκε στον αυγουστιάτικο ουρανό
Αλλάζοντας μύρια χρώματα
Κι έφερε τη βιβλική καταστροφή…
Την καταστροφή και τον όλεθρο
Που ετοίμασαν ανθρώπινα χέρια
Χέρια σκληρά απάνθρωπα
Μυαλά παράφρονα διαστρεμμένα...
Χέρια αδίστακτα, φονικά
Τα ίδια τα χέρια του Κάιν
Τον πανικό και το θάνατο σκόρπησαν
Σε χιλιάδες αθώους ανθρώπους
Χέρια άπονα που άφησαν πίσω τους
Μια τραγική πολιτεία
Θλιβερά ερειπωμένη, νεκρή…
Κι αλήθεια τι ειρωνεία!
Εκείνο το ατσάλινο πουλί
Το θάνατο που κουβαλούσε
Στα άψυχα σιδερένια του σπλάχνα
Είχε το όνομα μιας μάνας!
Μιας μάνας που είχε κουβαλήσει
Την ίδια τη ζωή
Στα δικά της ζωντανά σπλάχνα…
Το όνομά της “Enola Gay".


Χρυσή


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η πιό όμορφη απ' τις θάλασσες είναι αυτή όπου δεν έχουμε ακόμη ταξιδέψει... Ν. Χικμέτ
 
nea xrysi
05-08-2009 @ 21:45
«Προσωπικά είχα πεισθεί ότι το να χρησιμοποιήσουμε πρώτοι την ατομική βόμβα
σήμαινε ότι υιοθετούμε ένα ηθικό πρότυπο όχι διαφορετικό από των βαρβάρων του
Μεσαίωνα. Δεν είχα διδαχθεί ότι ο πόλεμος διεξάγεται μ’ αυτό τον τρόπο και σκεφτόμουν ότι δεν πρέπει να κερδίζονται οι πόλεμοι με την εξόντωση γυναικών και παιδιών… Η χρησιμοποίηση του βάρβαρου αυτού όπλου στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι δε μας πρόσφερε καμιά ουσιαστική βοήθεια στον πόλεμο εναντίον της Ιαπωνίας. Οι Ιάπωνες είχαν ήδη ηττηθεί και ήταν έτοιμοι να συνθηκολογήσουν εξαιτίας της αποτελεσματικότητας του ναυτικού αποκλεισμού και των βομβαρδισμών με συμβατικά όπλα». Ναύαρχος Λήχυ – Στρατιωτικός σύμβουλος του Προέδρου Τρούμαν
akolouthos
05-08-2009 @ 23:04
.............................................. ::theos.:: ::yes.::
idroxoos
05-08-2009 @ 23:23
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
swordfish
06-08-2009 @ 00:13
::yes.:: ::smile.::
Mικρουλι
06-08-2009 @ 00:41
Ένα γεγονός που άλλαξε τον κόσμο για πάντα!
Μπράβο σου, υπεροχη η γραφή σου!! ::sad.:: ::hug.:: ::up.::
aprobleptos
06-08-2009 @ 00:49

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ! ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΟΥ!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Simos_Vassilis
06-08-2009 @ 01:40
........................... ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
06-08-2009 @ 03:20
πελώριο λευκό μανιτάρι
Σαν τεράστια ομπρέλα άνοιξε
Υψώθηκε στον αυγουστιάτικο ουρανό
Αλλάζοντας μύρια χρώματα
Και έφερε τη βιβλική καταστροφή…
Την καταστροφή και τον όλεθρο
Που ετοίμασαν ανθρώπινα χέρια
Χέρια σκληρά απάνθρωπα
Μυαλά παράφρονα διαστρεμμένα...
Χέρια αδίστακτα, φονικά
Τα ίδια τα χέρια του Κάιν
Τον πανικό και τον θάνατο σκόρπησαν
Σε χιλιάδες αθώους ανθρώπους

Εξαιρετικό αφιέρωμα ::yes.::
dark root
06-08-2009 @ 04:05
::up.::
παντιγιέρα
06-08-2009 @ 04:39
Ζύγιασε μια στιγμή τα ατσάλινα φτερά
Κοίταξε κάτω με τα παγερά μάτια
Και γέννησε το θάνατο…

Οργή και μόνο οργή..............................

ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
06-08-2009 @ 05:36
::yes.::
ΜΙΤΣΕΦ
06-08-2009 @ 05:56
μπραβο σου Χρυση μας......
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
06-08-2009 @ 06:07
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
TAS
06-08-2009 @ 10:47
Χωρίς εθνικό αμερικανικό κόστος, πειραματισμός επί ζώντων. .
Άδραξαν την ευκαιρία . . .
Rannia . k
06-08-2009 @ 10:55
Πολύ ωραίο Χρυσή!!!
Την καλησπέρα μου!!!
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Helene52
07-08-2009 @ 00:49
Χρυσαφένιες σκέψεις .... πραγματικές και φοβερές που σημάδεψαν το σύμπαν ... ::yes.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου και το ευχαριστώ μου για τις ευχές σου ::kiss.::
niotis@yahoo.gr
08-08-2009 @ 06:29
στιγμες της ανθροπηνης ιστοριας που γραφοντε με μαυρα γραματα..........
οι δηθεν δημοκρατες και σοτηρες μας πηραματηστηκαν σε αθωους πολητες γυνεκες και παιδια..............
νευριαζω οταν βλεπω ακομα συμερα Ιαπονες και σταζουν μελι τα χειλι τους οταν μηλουν για εκεινους τους σωτηρες που εχουν κανει τα μεγαλητερα εγκληματα της ανθρωποτητας δυο πηρηνηκες βομβες εχουν πεσει και της ερηξαν αυτοι και το συνεχηζουν με εξηπνα οπλα............
Χρυση μπραβο στην δυμηουργια σου να εισαι παντα καλα παντα εχεις κατι να συμαντικο να μας πεις με τα ποιηματα σου ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
nea xrysi
19-08-2009 @ 06:43
http://www.youtube.com/watch?v=H2Tt86_PdGM
nea xrysi
19-08-2009 @ 06:58
http://www.youtube.com/watch?v=mxQJ7QeRA9Y
elpidakwstopoulou
19-08-2009 @ 12:45
μπράβο Χρυσή δεν το είχα διαβάσει υπέροχο αφιέρωμα .... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μ.Ελμύρας
06-08-2018 @ 16:31
::yes.:: ::hug.:: ::yes.::
daponte
06-08-2018 @ 22:28
Να μην ξεχνάμε! Οι μαύρες σελίδες της ιστορίας μας πρέπει να μένουν ζωντανές στη μνήμη μας ως παραδείγματα προς αποφυγήν.

Όπως και το παρακάτω:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=133520

https://youtu.be/yzd0mhpxthQ
ΒΥΡΩΝ
07-08-2018 @ 08:51
::theos.:: ::up.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο