| |
Ενα φεγγαρι γεματο
ιδιο με το προσωπο σου
να με κοιταζει απο ψηλα
και σε καθε βημα μου να με ακολουθει
καθε βημα μου σε λασπωνει
και πως να σου ζητησω συγγνωμη
που ντρεπομαι εμενα
σε καθε μου βημα
αχ το φως του φεγγαριου σου
με φωτιζει απο μπροστα
και δειχνει τις σκιες μου απο πισω
πιο σκοτεινες απο ποτε
τι εκανα και αξιζω τετοια αγαπη
που μηπως ειμαι ανταξιος της
το βραδυ να μου φωτιζει το δρομο
και λασπες να μην πατω;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
