Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γ
 
Εγώ ήμουν ο χτύπος στην πόρτα σου την αυγή .
Πέρασα από τον ύπνο σου , για να σου φέρω
την αλήθεια που σου στέρησε
ο λερωμένος άνεμος του καιρού μας .
Κοιμόσουν αγκαλιά
με τη λιμνάζουσα όψη των κόπων σου ,
έχοντας ξεχάσει την τηλεόραση ανοιχτή επίτηδες .
Ανέπνεες από το άρωμα του αυριανού παζαριού
κι είχες ζωγραφίσει ένα χαμόγελο στον καθρέφτη σου.
Πόση ευτυχία στέκεται
στην επαναλαμβανόμενη πορεία σου προς τ’αστέρια ;
Έπρεπε να μάθεις όλα εκείνα ,
που ‘χες κρύψει με προσοχή κάτω από το κρεβάτι σου .
Μα η καμμένη λάμπα του δωματίου σου ,
σε βοηθούσε να βλέπεις ήσυχα όνειρα .
Κι είχες επιλέξει το ασφαλές σκοτάδι του κόσμου σου .
Εγώ όμως τούτο το ξημέρωμα έγινα μια πέτρα
που χτύπησε στοργικά το τζάμι σου .
Και συναρμολόγησα από την αρχή
τα κομμάτια του ξηπνητηριού που βρήκα πεταμένα
στα μονοπάτια σου .
Έπρεπε να καταλάβεις τη βραχνάδα της φωνής μου .
Έπρεπε να νιώσεις την καταιγίδα στο μέτωπό μου .
Έπρεπε να ζήσεις την αλήθεια που σου ‘φερα .
Τίποτα .
Κουράστηκα και το βαλα στα πόδια
κρατώντας τη γεύση της θάλασσας στο στόμα .
Σίγουρα θα με άκουσες με τόσο θόρυβο
που έκαναν τα μάτια μου .
Μα ακόμα και να ξύπνησες για μια στιγμή ,
προτίμησες να σε νανουρίσει η νύχτα σου .




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ξέρω πολλά για σας τους ανθρώπους αλλά δεν ξέρω κανέναν άνθρωπο...
 
sissaki ssss
11-08-2009 @ 06:49
Έπρεπε να καταλάβεις τη βραχνάδα της φωνής μου .
Έπρεπε να νιώσεις την καταιγίδα στο μέτωπό μου .
Έπρεπε να ζήσεις την αλήθεια που σου ‘φερα .
Τίποτα .
Κουράστηκα και το βαλα στα πόδια
κρατώντας τη γεύση της θάλασσας στο στόμα .
Σίγουρα θα με άκουσες με τόσο θόρυβο
που έκαναν τα μάτια μου .
Μα ακόμα και να ξύπνησες για μια στιγμή ,
προτίμησες να σε νανουρίσει η νύχτα σου .

μπραβο Μιχαλη.....πολυ ομορφο..... ::theos.::
Mικρουλι
11-08-2009 @ 07:50
πολυ ομορφο!! ::hug.:: ::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
11-08-2009 @ 08:10
Σίγουρα θα με άκουσες με τόσο θόρυβο
που έκαναν τα μάτια μου .
Μα ακόμα και να ξύπνησες για μια στιγμή ,
προτίμησες να σε νανουρίσει η νύχτα σου .
............................ ::up.:: ::up.:: .............................
**Ηώς**
11-08-2009 @ 08:27
Μα η καμμένη λάμπα του δωματίου σου ,
σε βοηθούσε να βλέπεις ήσυχα όνειρα .
Κι είχες επιλέξει το ασφαλές σκοτάδι του κόσμου σου .

Γράφεις πολύ ωραία Μιχάλη! ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο