| |
Οι ευχές μας ταξιδεύουν σε χρόνο απροσδιόριστο.Είναι κομμάτι της ψυχής μας και τις πονάνε μια ζωή.Άλλωτε ως όνειρα και άλλωτε ως αναμνήσεις.Περνούν μέσα από ζωές και τις ταιριάζουν...Και ήταν εκείνο το καλοκαίρι που ασυναίσθητα έστρεψα το βλέμμα προς τον ουρανό και το ευχήθηκα...Ναι,κάθε άστρο έχει μια ενυπόγραφη κατάρα χαραγμένη πάνω του.Δεν τόλμησα καν να το σκεφτώ και άφησα τη ζωή μου εκεί πάνω.Δεν τόλμησα καν να γελάσω και άκουσα τον ψιθυρό του.Δεν τόλμησα να κλάψω και τότε να-«Τι είπες;»-«Σ’αγαπώ!».
Περνούν οι μέρες και οι ψιχάλες της βροχής σβήνουν αυτά τα λόγια...Η ευχή μου γερνάει,πια δεν με ευχαριστεί,αλλά την αγαπώ.Λόγια στον αέρα,παραμύθια ξεχασμένα...μόνο η θάλασσα έμεινε να μας θυμίζει τον αχόρταγο εκείνο πρώτο μας χορό των συναισθημάτων μας.Και πώς τα δάκρυα πλυμμηρίζουν τη ζωή σου και βουλιάζουν την κάθε μέρα που περνά;- «Εύκολα»,λες.Στο άκουσμα της πρότασης αυτής,η ευχή μου έχει πεθάνει.-«Ξέρεις κάτι όμως;»Η αγάπη έχει μείνει εκεί.
Ωστόσο,παρά τις άνοστες ώρες,τις ανούσιες στιγμές,τις στιγμές που δεν μπορώ να νιώσω,μετα βίας υπάρχω-να που πανηγυρικά είμαι στο κατώφλι ενός άλλου καλοκαιριού.Μπορεί η ζωή μου να ‘ταν ασύγχητη όπως αυτές οι λέξεις,μπορεί η ψυχή μου να χανόταν σε δείνη,να τριγυρνούσε εδώ και κει αλλά...τι στο καλό;Αν δεν είναι αυτό η ζωή μας τότε τι είναι;Κοιτώ –λοιπόν-το αύριο.Μα...σα να το δα.Σαν η μοίρα να μου ‘κλεισε το μάτι!Ευχή μου όμορφη!Είναι καιρός να ξαναγεννηθείς!Τώρα που καλοκαιριάζει είναι καιρός για όνειρα...και για κουνούπια!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
