| |
Πίσω αφήνω αναμνήσεις πολλές
ζωγραφισμένες λύπες μα και χαρές
πάνω στο θολωμένο χάρτη του νου
πάντα θα ζουν, θα με κοιτούν
θα μου θυμίζουν μια χαμένη ζωή
που έφυγε χωρίς να κάνει κάτι γιατί
ίσως να ήμουνα λίγος εγώ, πολύ μικρός
και δεν μπορούσα να γίνω πιο σωστός.
Πίσω μου αφήνω αναμνήσεις πολλές
στις μουσικές οι νότες μου σιωπηλές
κραυγή πνιγμένη σε φωτιά και νερό
να μην μιλώ, να σιωπώ
σαν πυροτέχνημα που σπάει δίχως φως
και μόνο ο κρότος του δεν αρκετός
σε μια γιορτή που δεν υπάρχει κανείς
η σιωπή μου πάλι δεν θα ακουστεί.
Πίσω μου αφήνω αναμνήσεις πολλές
σαν ένα όνειρο θα μείνουν κι αυτές
κι ίσως του χρόνου πάλι τα ίδια να πω
με άλλο στυλό, με άλλο ρυθμό
καινούριες λέξεις θα γυρεύω να βρω
για να καλύψω μιας χρονιάς το κενό
μια αφορμή, ένα γιατί
ψάχνω να φτιάξω μια καινούρια αρχή.
Πίσω μου αφήνω αναμνήσεις πολλές
τώρα με κύκλωσαν με δώρα κι ευχές
φάτσες χαρούμενες με κυνηγούν
με ακουμπούν και με φιλούν,
μα όλο το χρόνο που ήτανε ρωτώ να μου πουν,
αν έχω κλάψει όλο το χρόνο δεν με ρωτούν,
μία γιορτή, θα είναι κι αυτή
άλλη μια ανάμνηση στης μνήμης τη γη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
