| |
La Petite
18-08-2009 @ 02:29 | Η μοναξιά του πάθους σκάβει την ψυχή μου
πως υποχωρεί ο φριχτός πόνος;
Πως να βρει η ζωή ξανά το ρυθμό της,
τούτη η απελπισιά δεν έχει τελειωμό....
μάταια ψάχνω ένα δρόμο για να πορευτώ.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Georgia_paros
18-08-2009 @ 02:43 | Τα μάτια μελανχολικά,
η νύχτα θεμέλιο αίματος,
πως να βρει η ζωή ξανά το ρυθμό της,
τούτη η απελπισία και αυτές οι θλιβερές
φιγούρες δεν τελειώνουν,
οδηγούνται στα μαλακά
μέρη της ψυχής μου και
γυρεύω ενα δρόμο
για να πορευτώ...
::yes.:: ::yes.:: ::up.:: | | Ναταλία...
18-08-2009 @ 03:21 | οδηγούνται στα μαλακά
μέρη της ψυχής μου και
γυρεύω ενα δρόμο
για να πορευτώ
ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Simos_Vassilis
18-08-2009 @ 05:11 | Το μέλλον σπάει τους καθρέφτες
και ξεσκίζει τα στρώματα που κοιμηθήκαμε.
Τα μάτια μελανχολικά,
η νύχτα θεμέλιο αίματος,
πως να βρει η ζωή ξανά το ρυθμό της...............
Πολύ καλό!! ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
