Georgia_paros
19-08-2009 @ 01:22 | ''Είπα θα πατήσω στα πόδια μου,
Αλλά συνέχισα να κάνω λάθη.
Τώρα προσπαθώ να βάλω την ζωή μου σε μια σειρά.
Αφου γεννήθηκα τόσο αισιόδοξος
δε μου μένει παρά να προχωρώ και να κάνω όνειρα.
Αν το τελευταίο μου πετύχει θα κερδίσω την μισή ευτυχία.
Τα χρόνια περνάνε κι έτσι θα μάθω σύντομα.
Κατα τ' άλλα καλά.
Έγινα οπαδός του ιντερνετ φλερτάροντας την μοναξιά μου,''
Αγαπητε Γιάννη...
Η ζωη δεν ειναι σε κανεναν στρωμενη με ροδοπέταλα, το ξερεις... Ο ανθρωπος πρεπει να αντιμετωπιζει ολες τις δυσκολιες οσο μπορει..ακομα κια δεν τα καταφερνεις παντα με επιτυχία,εσυ ξερεις πως προσπαθησες γαι το καλυτερο...
Οσο περνουν τα χρονια, γινεσαι ολο και πιο εμπειρος...
οπως λες κι εσυ,θα πατησεις γερα στα ποδια σου...(τα λαθη δεν μπορεις να τα αποφευγεις παντα...παντα θα κανεις και το λαθος και το σωστο.Κανεις δεν γεννηθηκε τελειος.Ετσι κι εσυ...σιγα σιγα με αργα και σταθερα βηματα αντικρυζεις την ζωη..Ειπες στο ποιημα σου καποιες λεξεις που τις συγκρατησα . ειπες : ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ,ΟΝΕΙΡΑ,ΕΥΤΥΧΙΑ....
ειναι και τα τρια πολυ πολυ σημαντικα! να προσπαθεις για το καλυτερο,εισαι αισιοδοξος και τα ονειρα ειναι απαραιτητα στη ζωη μας..Σου ευχομαι να τα πραγματοποιησεις...(μην απογοητευεσαι ομως αν καπου κολλησεις...σκεψου πως τιποτα που να αξιζει δεν το αποκτας χωρις κοπο...)
Οσο για την μοναξια...καποιες φορες κι εγω το ιδιο νιωθω...μα κανουμε λαθος...σιγουρα υπαρχουν ανθρωποι εκει εξω, που ειναι διπλα στον Γιάννη, θελουν το καλο του, και τον βοηθουν οσο γινεται...Πρωτα απο ολα εχεις ΕΜΑΣ!την στιχοπαρεα...δεν εισαι ποτε μονος σου....(ισως να μην ησουν και ποτε.αλλα να μην το εβλεπες)
Ευχομαι να αρχισεις να φλερταρεις απο σημερα με την ευτυχια!
Να ' σαι παντα καλα, υγεια πανω απο ολα, για να καταφερεις οσα δεν μπορεσες τα προηγουμενα ετη.....
Ο,τι επιθυμεις,
(ολα αυτα απο μια 16χρονη) | |
Γιάννης Ποταμιάνος
19-08-2009 @ 01:29 | Έκανες την πίκρα ποίημα
με όμορφο τρόπο
::yes.:: | |
Simos_Vassilis
19-08-2009 @ 01:54 | .......................... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
justawoman
19-08-2009 @ 02:02 | Οι απολογισμοί συχνά πυκνά καταλήγουν σε ποιήματα... εύθραυστα κομμάτια που συνθέτουν όνειρα και πραγματικότητα αποκρυσταλλώνοτας μια δεδομένη ψυχική κατάσταση, που πολύ εύκολα όμως μπορεί ν' ανατραπεί...
Για μένα, το ξεφόρτωμα στο χαρτί έχει τη σημασία του
Scripta manent
::smile.:: | |
rosestar
19-08-2009 @ 07:36 | δε μου μένει παρά να προχωρώ και να κάνω όνειρα...
| |
viki72
19-08-2009 @ 11:46 | Με συγκίνησες Γιάννη με τον απολογισμό της ζωής σου...
Κρατώ αυτό: "αφού γεννήθηκα τόσο αισιόδοξος
δε μου μένει παρά να προχωρώ και να κάνω όνειρα"
Σου το εύχομαι! ::yes.:: | |
DEPRINA
19-08-2009 @ 12:48 | Είπα θα πατήσω στα πόδια μου,
Αλλά συνέχισα να κάνω λάθη.
Τώρα προσπαθώ να βάλω την ζωή μου σε μια σειρά.
Αφου γεννήθηκα τόσο αισιόδοξος
δε μου μένει παρά να προχωρώ και να κάνω όνειρα.
Αν το τελευταίο μου πετύχει θα κερδίσω την μισή ευτυχία.
Τα χρόνια περνάνε κι έτσι θα μάθω σύντομα.
Κατα τ' άλλα καλά.
Έγινα οπαδός του ιντερνετ φλερτάροντας την μοναξιά μου
Γιάννη είσαι υπέροχος! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
giannisanas
19-08-2009 @ 20:57 | σας ευχαριστώ όλους | |
Μνησαρέτη
20-08-2009 @ 01:15 | Σαν δημιουργία θα το δω και σαν τέτοια απλά θα το θαυμάσω!!!
Εξαιρετική και τολμηρή γραφή, που δεν φοβάται τίποτα και κανέναν!
Η εμπειρία!!!
Δεν το δέχομαι ως αυτοβιογραφικό, γιατί συστήνει πειστικά εμένα και χιλιάδες άλλους!
Συγχαρητήρια, κύριε!!! | |
 |
