| |
| | Απόψε που πονώ |  | | |
[I][B]Απόψε που πονώ, τα μάτια θα σφραγίσω
το δάκρυ μου θα κλείσω, σε ένα στενό κλοιό
Απόψε που πονώ, το φόβο θα συντρίψω
με μια ευχή για μένα, σε θέλω σ’ αγαπώ
Απόψε που πονώ, αγάπη σε θαυμάζω
γιατί μόνος τρομάζω, που πια δεν ζεις εδώ
Απόψε που πονώ, στη μοναξιά φωνάζω
γενέθλια γιορτάζω, υπάρχω, μα δε ζω…!
Nα τρέμει η καρδιά, με δάκρια να ρωτάει
κι εγώ να ψιθυρίζω, για δες με αιμορραγώ…
Nα τρέμει η καρδιά, γιατί να με ρωτάει
κι εγώ να ψιθυρίζω, το ξέρεις, τι να πω ?
Υπάρχω μα δε ζω…!
Απόψε που πονώ, τη νύχτα θα αγκαλιάσω
πριν της αυγής το δάκρυ, να γίνεις φυλαχτό
Απόψε που πονώ, τον ήλιο βλαστημάω
που το όνειρο ξυπνάει, το τέλος του πριν δω
Απόψε που πονώ, αγάπη σε θαυμάζω
γιατί σ’ εχω ανάγκη, στο κάθε μου λεπτό
Απόψε που πονώ, στη μοναξιά φωνάζω
γενέθλια γιορτάζω, υπάρχω, μα δε ζω…![/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Θεέ μου μόνος ήμουν πάντα τι να πεις ποτέ δεν ένιωσα αυτό που λεν’ “εμείς” | | | |
|
Antonia
21-08-2009 @ 03:59 | υπέροχο... την καλησπέρα μου | | Simos_Vassilis
21-08-2009 @ 04:08 | Υπάρχω μα δε ζω…! ::theos.:: | | Ναταλία...
21-08-2009 @ 04:10 | Απόψε που πονώ, αγάπη σε θαυμάζω
γιατί σ’ εχω ανάγκη, στο κάθε μου λεπτό
Απόψε που πονώ, στη μοναξιά φωνάζω
γενέθλια γιορτάζω, υπάρχω, μα δε ζω…!
πολύ ωραίο
Αν έχεις όντως γενέθλια χρόνια σου πολλά ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | DEPRINA
21-08-2009 @ 04:12 |
Nα τρέμει η καρδιά, με δάκρια να ρωτάει
κι εγώ να ψιθυρίζω, για δες με αιμορραγώ…
Nα τρέμει η καρδιά, γιατί να με ρωτάει
κι εγώ να ψιθυρίζω, το ξέρεις, τι να πω ?
Υπάρχω μα δε ζω…!
ωραίο ρεφρέν ::up.:: | | mytilinia
21-08-2009 @ 04:19 | σου χω πει Γιώργο μου ότι μου αρέσει η γραφή σου σωστά;.....υπέροχα θλιμμένο ::blush.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
21-08-2009 @ 04:43 | Απόψε που πονώ, τη νύχτα θα αγκαλιάσω
πριν της αυγής το δάκρυ, να γίνεις φυλαχτό
Απόψε που πονώ, τον ήλιο βλαστημάω
που το όνειρο ξυπνάει, το τέλος του πριν δω
Καλό απόγευμα. Ωραίο
::yes.:: ::yes.:: | | yiannistellidis
21-08-2009 @ 05:47 | Απόψε που πονώ, τη νύχτα θα αγκαλιάσω
πριν της αυγής το δάκρυ, να γίνεις φυλαχτό
Απόψε που πονώ, τον ήλιο βλαστημάω
που το όνειρο ξυπνάει, το τέλος του πριν δω
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | helina melidoni
21-08-2009 @ 05:59 | Πολύ καλό. Τελικά ο πόνος είναι δημιουργός, είναι βάθος δεν είναι επιφάνεια. ::up.:: | | Helene52
21-08-2009 @ 13:04 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
