| |
Άγριο ξύπνημα μέσα στις στάχτες,
οι φλόγες έσβησαν, θ’ ανάψουν άλλες,
φωτιά στο βλέμμα, ψυχή ορμή,
σε κάθε μάχη έδωσα και μια ζωή…
Μεγάλα λόγια, λευκά φτερά,
σε κάθε μάχη και μια χαρά,
σπαθιά αντάρτες, λάμψεις παντού,
το αίμα είναι το χρώμα τ’ ουρανού…
Χαράζει η μέρα μα σκοτεινιάζει,
ο θάνατος με ήλιο μοιάζει,
βέλη φονιάδες πνιχτής ματιάς
με συνοδεύουν στο χορό της φωτιάς…
«Μα οι πελαργοί ακόμα ελεύθερα πετούν…»
Κι όσο αγριεύει η επόμενη μάχη
τόσο γεμίζει το αίμα με στάχτη
και στάζει ιδρώτας μαζί με πόνο
ανθίζει αγάπη αντί για φθόνο
στη χώρα που δεν έχει πίστη
ξανά τη καρδιά μου γεμίζω με θλίψη
και τραγουδώ στον ρυθμό της μοναξιάς
το τραγούδι που υμνεί τον χορό της φωτιάς…
«Μα οι πελαργοί ακόμα ελεύθερα πετούν…»
«Καυτή βροχή σαν πλησιάζεις,
τα όπλα σου συχνά αλλάζεις,
στη μάχη μέσα μοιάζεις εχθρός
σαν σε καλύπτει μαύρος καπνός…»
Γενιές μαχών, γενιές εχθρών,
χαμένων φίλων, χαμένων γιών,
ψυχή βαθιά, σκέψη π’ αγιάζει,
εκείνο το αύριο πια πλησιάζει…
Σπαθιά γυαλίζουν, τόξα τρομάζουν
ορμή και πίστη όρκους μοιράζουν,
φωτιά και θλίψη, φωτιά κι αγάπη
άρχισαν να λιώνουνε κι οι τελευταίοι πάγοι…
«Μα οι πελαργοί ακόμα ελεύθερα πετούν…
Στον χορό της φωτιάς πρώτοι αυτοί θ’ αναστηθούν…»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
