Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κι ίσως
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129942 Τραγούδια, 269267 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κι ίσως
 
Θειάφι στάζει τα βράδια
το ταβάνι του κόσμου
τις ρωγμές του δεν κλείνεις
με δυο δάχτυλα ελπίδας
κι ίσως δάκρυ ρυτίδας
στη θωριά του να αφήνεις
του διαβόλου σου χάδια
‘συ που ζεις στα εντός μου.

Σ’ανακάλυψα-είπες
σ’ένα σώμα σαν τείχος
όταν έσκαβα τρύπες
που ψυχή συντηρούσε
κι ίσως έξω περνούσε
του θανάτου ο ήχος
-ξεφυσώντας ο χρόνος
και σε έριξε ‘δω...-
Δεν σε γνώρισα- είπες
και γυρνώντας να δω
Είδα γέλια και λύπες
Να κερνάς με φειδώ.

Η ζωή μου αστείο
σ’ειρωνίας φεγγάρι
τρέκλιζε σαν το τρένο
σ’ακατάλληλες ράγες...
Ξάπλωσα και σου είπα
«Γίνε εσύ μαξιλάρι
να περάσω να φύγω
με το όνειρο ξένο»
Η ζωή μου αστείο
με το δάκρυ της χύμα
μα δεν γέλασες
Κρίμα.
Ίσως ήτανε λίγο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 26
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
yiannistellidis
22-08-2009 @ 16:03
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
glaykh 1982
22-08-2009 @ 16:20
το διάβασα 4 φορές για να καταλάβω εαν αφορά ερωτική απογοήτευση ή έναν γενικότερο προβληματισμό για τη ζωή....εξαιρετικά γοητευτικό αν και κερνάς δίχως φειδώ μια απογοήτευση!
Celestia
22-08-2009 @ 16:25
Ουτως ή αλλως εγω τα ποιηματα της Αθανασιας τα διαβαζω χιλιαδες φορες μεχρι να τα μαθψ απεξω!!!!!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
22-08-2009 @ 16:27
τρέκλιζε σα το τρένο σ'ακατάλληλες ράγες
η ζωή μου αστείο με το δάκρυ της χύμα........
Η δύναμη των φράσεων και των εκφρασεων μιας Ποιητριας.
Φτάνει να διαβασει και να σκεπτεί κάποιος,να δει την εικόνα αυτού
του:τρέκλιζε σα το τρένο σ'ακατάλληλες ράγες ::oh.:: ::theos.:: ::theos.::
kineza
22-08-2009 @ 16:28
«Γίνε εσύ μαξιλάρι
να περάσω να φύγω
με το όνειρο ξένο»
Η ζωή μου αστείο
με το δάκρυ της χύμα
μα δεν γέλασες
Κρίμα.
Ίσως ήτανε λίγο.

::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
22-08-2009 @ 22:23

Η ζωή μου αστείο
σ’ειρωνίας φεγγάρι
τρέκλιζε σαν το τρένο
σ’ακατάλληλες ράγες

Υπέροχο Αθανασία μου ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
22-08-2009 @ 22:33
Υπέροχο είναι αγαπημένη μου ποιήτρια !!!

::hug.::
sofiagera
22-08-2009 @ 23:39
Ωραίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
oneiropola
22-08-2009 @ 23:46
Η ζωή μου αστείο
σ’ειρωνίας φεγγάρι
τρέκλιζε σαν το τρένο
σ’ακατάλληλες ράγες...
Ξάπλωσα και σου είπα
«Γίνε εσύ μαξιλάρι
να περάσω να φύγω
με το όνειρο ξένο»
Η ζωή μου αστείο
με το δάκρυ της χύμα
μα δεν γέλασες
Κρίμα.
Ίσως ήτανε λίγο. ::up.:: ::yes.:: ::up.::
anagou
23-08-2009 @ 01:12
Η ζωή μου αστείο
με το δάκρυ της χύμα
μα δεν γέλασες
Κρίμα.
Ίσως ήτανε λίγο.

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
23-08-2009 @ 01:38
.................καταπληκτικό............. ::up.:: ::up.::
akolouthos
23-08-2009 @ 02:02
Θειάφι στάζει τα βράδια
το ταβάνι του κόσμου
τις ρωγμές του δεν κλείνεις
με δυο δάχτυλα ελπίδας
κι ίσως δάκρυ ρυτίδας
στη θωριά του να αφήνεις
του διαβόλου σου χάδια
‘συ που ζεις στα εντός μου.


....................................................................
Ιχνηλάτης
23-08-2009 @ 02:39
Πέρα για πέρα ερωτικό, όμορφα γραμμένο, με όλες τις
προεκτάσεις των εμποδίων της ζωής.
Τα πάντα είναι μια μάχη τελικά!
Και όσο γλυκός κι αν φαντάζει ο έρωτας,
είναι το πιό σκληρό το πεδίο της μάχης του!
elpidakwstopoulou
23-08-2009 @ 03:23
Η ζωή μου αστείο
σ’ειρωνίας φεγγάρι
τρέκλιζε σαν το τρένο
σ’ακατάλληλες ράγες...
Ξάπλωσα και σου είπα
«Γίνε εσύ μαξιλάρι
να περάσω να φύγω
με το όνειρο ξένο»
Η ζωή μου αστείο
με το δάκρυ της χύμα
μα δεν γέλασες
Κρίμα.
Ίσως ήτανε λίγο.

αυτό το τελευταίο κομμάτι το λάτρεψα.................
μοναδική μου Αθανασία με τα χρυσά δάχτυλα ............
υπέροχο κι αγαπημένο ::theos.:: ::love.:: ::hug.::
Μνησαρέτη
23-08-2009 @ 05:34
Όπως η elpidakwstopoulou, κι εγώ ακριβώς έτσι!

Συγχαρητήρια!
La Petite
23-08-2009 @ 08:00
του διαβόλου σου χάδια
‘συ που ζεις στα εντός μου.
::up.:: ::up.::
artista_k
23-08-2009 @ 09:29
Ανωτέρα η ποιότητα της υπαρξής σου.... ::love.:: ::love.:: ::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
23-08-2009 @ 09:34
«Γίνε εσύ μαξιλάρι
να περάσω να φύγω
με το όνειρο ξένο»
Η ζωή μου αστείο
με το δάκρυ της χύμα
μα δεν γέλασες
Κρίμα.
Ίσως ήτανε λίγο.

Πολύ όμορφο ποίημα
::yes.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
23-08-2009 @ 11:52
Η ζωή μου αστείο
με το δάκρυ της χύμα
μα δεν γέλασες
Κρίμα.
Ίσως ήτανε λίγο.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ομορφο και πολυσημαντο........... ::hug.::
jilan
23-08-2009 @ 13:30
Ζωγραφίζεις με τς λέξεις και φτιάχνεις πανέμορφες εικόνες
Αθανασία .....μπράβο σου
Νεφελοβάτης
23-08-2009 @ 14:36
Υπέροχο, έτσι απλά...
**Ηώς**
24-08-2009 @ 02:38
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ελένη Σ.
24-08-2009 @ 05:33
Δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει αυτό το δάκρυ μου, που κύλισε μόλις διάβασα τούτη τη δημιουργία σου…πάρ’ το μαζί σου, μαζί με όλη μου την αγάπη και το μόνο που σου ζητώ, είναι να μη σταματήσεις ποτέ να γράφεις!
Christa E.
24-08-2009 @ 05:45
Δεν σε γνώρισα- είπες
και γυρνώντας να δω
Είδα γέλια και λύπες
Να κερνάς με φειδώ.
Η ζωή μου αστείο
με το δάκρυ της χύμα
μα δεν γέλασες
Κρίμα.
Ίσως ήτανε λίγο.
Πολύ ωραίο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ενιπεύς
24-08-2009 @ 09:59
Μεστή και τρυφερή η γραφή σου όπως πάντα άλλωστε!
Είσαι διαφορετική, αλλιώτικη...
rock sugar
26-08-2009 @ 10:59
αστέρι... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο