| |
Πιάνω τ΄άδεια μου χέρια
στο ξημέρωμα πάλι
σαν να χάρισες σ΄άλλη
της καρδιά σου τα χάδια
Σε ζητούσα από ανάγκη
όχι τάχα σπουδαίο....
της ψυχής μου μοιραίο
να σε ψάχνει τα βράδια
Πριν χαράξει ακόμα
θα ζεστάνω με χνώτα
τ΄άσπρο κρύο σεντόνι
η ανάσα του ζώντα
φτιάχνει ήλιο από χιόνι
Σαν ξυπνήσεις θα έχω
πρωινό την αγάπη
και ο ήλιος που θα ρθει
θα φωτίσει τα πάντα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
