Helene52
23-08-2009 @ 14:15 | Ω δυνάμεις της ζωής
Των παρασίτων τα κεφάλια, λιώστε
Έφθασε το πλήρωμα του χρόνου
Για μια νέα ισορροπία της αέναης πάλης
Και εσείς ποιητές
Κηπουροί του αύριο
Ετοιμάστε τη νέα σπορά
Γεμίστε τα δισάκια σας
με σπόρους ώριμους
Η Ιστορία καινούργιο χωράφι
σας ετοιμάζει.
Και η σπορά δεν είναι θέμα επιλογής
Αλλά καθήκον της ανάγκης.
Τι άλλο να πει κανείς εκτός από ......** Καταπληκτικό**
Υποκλίνομαι στη γραφή σου και συμφωνώ με το κάλεσμά σου ποιητή ::theos.:: ::theos.::
Καλό σου βράδυ Γιάννη ::hug.:: | |
Simos_Vassilis
23-08-2009 @ 14:17 | Τώρα παγιδευμένος παλαιστής
Σε θανάσιμη λαβή
Παλεύεις για την ανάσα σου
Λικνίζεσαι στον άνεμο
Χορεύοντας το τελευταίο σου ταγκό
Μέχρι που ο παρτενέρ σου
Θα αποθέσει το κουφάρι σου
Τεκμήριο αχαριστίας
Και έρποντας θα φύγει
Ψάχνοντας για νέα θύματα
.........πόσο, μα πόσο, αληθινό.......... | |
mytilinia
23-08-2009 @ 14:17 | XMMM με βάζεις σε σκέψεις....ίσως όλα κάποτε τελειώνουν...ίσως αυτή την αποχώριση την ονομάζουμε αχαριστία....ίσως....μα αυτή είναι η ζωή...πότε με τα όμορφα της και πότε με τα πικραμένα της....σου εύχομαι πάντα να γευεσαι τα χαρούμενα...και ποτέ αυτά να μην μεταμορφώνονται σε παράσιτα της ψυχής σου... ::love.:: | |
glaykh 1982
23-08-2009 @ 14:24 | η σπορά δεν είναι θέμα επιλογής αλλά καθήκον της ανάγκης....... νοηματικά μεστό με έντονη λυρικότητα.
μπραβο! | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
23-08-2009 @ 14:30 | Γιαννη μου καλησπερα,δε ξερω τι να πρωτοσχολιασω,τη ποιηση
η τα μηνυματα ,πανεμορφα δοσμενη η πραγματικη αιτια-
τα παρασιτα- του κακου.
Πιστευω στην απιστευτη δυναμη της φυσης να ξαναγεννιεται και να μας
προστατευει,ολους εμας,τα παρασιτα.
Μεχρι μια μερα να παρει την εκδικηση της,κατι που μας αξιζει
Αληθεια τι μπορει να κανει ενας ποιητης?να αφυπνισει συνειδησεις?
Αφου δε μπορει να το κανει η εικονα ενος δεντρου που καιγεται,
η ακομα ακομα η εικονα του σπιτιου που καιγεται.
Δε ξερω. | |
oneiropola
23-08-2009 @ 14:33 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
elpidakwstopoulou
23-08-2009 @ 23:39 | πανέμορφη περιγραφή ...όμως ξέρεις καμιά φορά τα παράσιτα θέλουν ξερίζωμα ...πριν προλάβουν να ψηλώσουν γιατί μετά όντως μας πνίγουν....
όμορφη πλοκή ...όμορφο δέσιμο....όμορφο και το κάλεσμα ...
καλημέρα Γιάννη πάντα υπέροχη η γραφή σου.......... ::theos.:: ::theos.:: | |
Rannia . k
24-08-2009 @ 02:22 | Υπέροχο Γιάννη!!!
Καλό μεσημέρι και μια όμορφη βδομάδα!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
aprobleptos
24-08-2009 @ 02:48 | Τώρα παγιδευμένος παλαιστής
Σε θανάσιμη λαβή
Παλεύεις για την ανάσα σου
Λικνίζεσαι στον άνεμο
Χορεύοντας το τελευταίο σου ταγκό
Μέχρι που ο παρτενέρ σου
Θα αποθέσει το κουφάρι σου
Τεκμήριο αχαριστίας
Και έρποντας θα φύγει
Ψάχνοντας για νέα θύματα
...ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!! Την καλημερα μου ΓΙΑΝΝΗ ::yes.:: ::yes.:: | |
facet
24-08-2009 @ 03:05 | πολύ όμορφο .Καλημέρα σας ::up.:: | |
φραγκοσυριανος
24-08-2009 @ 03:29 |
Στήριγμα έγινες
στους χειμωνιάτικους βοριάδες
και αυτό μεγάλωνε
και ψήλωνε στριφογυρίζοντας
Ρουφώντας και σφίγγοντας
με θηλιές αμέτρητες το σώμα σου
Τσακίζοντας τα κλαδιά σου
Τον ήλιο σου έκρυψε
και ρούφηξε τους χυμούς σου
αααααααααααα κόσμημα φίλε Γιάννη... ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
azoritis
24-08-2009 @ 04:07 | τα μοναχικά δένδρα ...να γίνουν δάσος ένα ...έτσι ..καθήκον είναι......
δοσμένο με ξεχωριστό τρόπο και ποιητικά το μήνυμα......
καλημέρα Γιάννη......... ::yes.:: ::yes.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
24-08-2009 @ 05:25 | ::theos.:: τελειο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Νεφελοβάτης
24-08-2009 @ 06:16 | Μεγάλες αλήθειες λυρικά δοσμένες! ::yes.:: | |
jilan
24-08-2009 @ 13:22 | Θαυμάσια η γραφή σου από κάθε άποψη...... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
barboutsala
24-08-2009 @ 13:46 | καλέ γιατί με σβήσατε; δε σας άρεσε το πουλ-μπόι; μπάτλερ ίσως; | |
Γιάννης Ποταμιάνος
24-08-2009 @ 14:00 | Τι στο καλό σημαίνει πουλ-μπόις
Μπάτλερ ξέρω
και το αφήνω
| |
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
24-08-2009 @ 14:28 | μέχρι που ο παρτενέρ σου
θα αποθέσει το κουφάρι σου
τεκμήριο αχαριστίας.
πολύ δυνατοί στίχοι ::up.:: ::up.:: | |
αισχυ(λος)
24-08-2009 @ 14:41 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
DEPRINA
24-08-2009 @ 14:48 |
Στήριγμα έγινες
στους χειμωνιάτικους βοριάδες
και αυτό μεγάλωνε
και ψήλωνε στριφογυρίζοντας
Ρουφώντας και σφίγγοντας
με θηλιές αμέτρητες το σώμα σου
Τσακίζοντας τα κλαδιά σου
Τον ήλιο σου έκρυψε
και ρούφηξε τους χυμούς σου
καλα τι έχεις γράψει?
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Celestia
24-08-2009 @ 17:12 | Συμφωνω με την DEPRINA!
Τι εγραψες;
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Elena Argyriou
26-08-2009 @ 13:19 | πολυ ωραιο!!!!!!!!!!!!!!!! ::1255.:: ::1255.:: ::1255.:: | |
 |
