Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Του διαβόλου ταίρι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269423 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Του διαβόλου ταίρι
 Σήμερα είχα ραντεβού με τον καλό μου εαυτό...και ήταν αληθεια όμορφος...
 
ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΤΑΙΡΙ

Πικρό το δάκρυ που κυλά
και η καρδιά στα σκοτεινά
πώς να πιστέψω πως υπάρχω.
Ήθελα να’ χω μια αυλή
κι ενός αγγέλου το φιλί
στα χέρια του να ξαποστάσω
για ό,τι με πονά να ψάξω.

Δεν είναι πως δεν άντεξα
δεν είναι πως κουράστηκα
μα είν’ το άδικο που με πνίγει.
Βαρέθηκα να τραγουδώ
για έναν κόσμο να θρηνώ
και όλοι να με λένε καλό
και άκακο σαν σπουργίτι.

Της μοναξιάς μου το πιοτό
έχει τη γεύση από παγωτό
μα είναι πικρό και δεν γλυκαίνει
κι αφού θα φύγω να χαθώ
δεν θέλω χέρι να κρατώ
ας μ’ αγκαλιάσει εκείνο τ’ αστέρι
κι ας γίνει με την ψυχή ταίρι.

Και συ που τώρα με ζητάς
σου λέω πάψε να μ’ αγαπάς
είναι σκληρό και ξέρω πως πονάει
γιατί δεν υπάρχω, πια δεν ζω
και αν σου’ δινα ζωή εγώ
γράμμα κενό τι θες να σου γράψει
πεσ’ στην πνοή σου, μη με ψάξει.

Έγινε η ζωή δρόμος τραχύς
κι ο χτύπος της καρδιάς βαρύς
σε ποιον να πω τι με βασανίζει
που δεν υπάρχει πια κανείς
να νιώσει για λίγο ειλικρινής
να πει, να νιώσει, ν’ αποδείξει
τι στην ευχή αυτή η ζωή αξίζει.

Μα σαν θα φύγω, σαν χαθώ
θ’ ακούσω σκάρτα σ’ αγαπώ
κι ένα αγκάθι πίσω να με καίει
γιατί η ζωή μου θα κυλά
με λάθος πυξίδα στην καρδιά
σαν θα’ μαι του διαβόλου ταίρι
σβησμένο από καιρό αστέρι.

Θα λένε κάποτε οι περαστικοί
τη γνώρισα και γω κάποτε, εκεί
και στον θεό έστηνε καρτέρι
μα χάθηκε σε μια ερημιά
αγρίεψε έτσι ξαφνικά
έμπηξε η ίδια μαχαιριά
και έγινε πια μια ξένη
ειν’ του διαβόλου ταίρι.


ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
[align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ...Μ' ΑΚΟΥΣ...;
 
mytilinia
27-08-2009 @ 00:05
http://www.youtube.com/watch?v=h_tAr8qGzSw
Άθη Λ.
27-08-2009 @ 00:17
Πικρό το δάκρυ που κυλά
και η καρδιά στα σκοτεινά
πώς να πιστέψω πως υπάρχω.
Ήθελα να’ χω μια αυλή
κι ενός αγγέλου το φιλί
στα χέρια του να ξαποστάσω
για ό,τι με πονά να ψάξω.

μου άρεσε πολύ αυτή η στροφή σε όλα της Γεωργία. με λίγη προσοχή σε λίγα σημεία, θα είναι όλο το ίδιο όμορφο ::rol.::
La Petite
27-08-2009 @ 00:50
Η Λίλιθ είναι μυθικός θηλυκός Μεσοποτάμιος νυχτερινός δαίμονας που σχετίζεται με τον άνεμο και πιστεύεται ότι βλάπτει τα παιδιά. Στο Ταλμούδ και το Μιδράς, η Λίλιθ εμφανίζεται σαν νυχτερινός δαίμονας. Σύμφωνα με κάποια απόκρυφα κείμενα της καθολικής εκκλησίας η Λίλιθ ήταν η πρωτόπλαστη γυναίκα και όχι η Εύα. Θεωρώντας κατώτερο τον Αδάμ, η Λίλιθ έφυγε με τη δική της θέληση από τον Κήπο της Εδέμ. Ο Αδάμ έστειλε αγγέλους να τη φέρουν πίσω, κι όταν εκείνη αρνήθηκε, ο Θεός λέγεται ότι την τιμώρησε σκοτώνοντας η ίδια 100 από τα παιδιά της. Η Λίλιθ συχνά θεωρείται ερωμένη του Σατανά.

Λίλιθ σκοτεινή και μόνη.....
Γιάννης Ποταμιάνος
27-08-2009 @ 01:32
γιατί η ζωή μου θα κυλά
με λάθος πυξίδα στην καρδιά

Όλο το ποίημα είναι όμορφο
Καλημέρα Γεωργία
::yes.:: ::theos.::
Simos_Vassilis
27-08-2009 @ 01:46
.......................................... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
27-08-2009 @ 03:52
Μα σαν θα φύγω, σαν χαθώ
θ’ ακούσω σκάρτα σ’ αγαπώ
κι ένα αγκάθι πίσω να με καίει!!!!!!!!!!!!!!!!

εγραψες!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.::
poetryf
27-08-2009 @ 04:33
Βαθύτατο Γεωργία μου!
elpidakwstopoulou
27-08-2009 @ 05:06

Πικρό το δάκρυ που κυλά
και η καρδιά στα σκοτεινά
πώς να πιστέψω πως υπάρχω.
Ήθελα να’ χω μια αυλή
κι ενός αγγέλου το φιλί
στα χέρια του να ξαποστάσω
για ό,τι με πονά να ψάξω.


πολύ όμορφο μπράβο Γιωργία !!! ::up.:: ::theos.:: ::hug.::
peiraiotissa
27-08-2009 @ 06:16
Γεια σου Γεωργία....το πέτυχες !!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::kiss.::
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ
27-08-2009 @ 07:09
Πικρό το δάκρυ που κυλά
και η καρδιά στα σκοτεινά
πώς να πιστέψω πως υπάρχω.
Ήθελα να’ χω μια αυλή
κι ενός αγγέλου το φιλί
στα χέρια του να ξαποστάσω
για ό,τι με πονά να ψάξω.
::up.:: ::up.:: ::up.::
artista_k
27-08-2009 @ 08:24
Κάποιος μου έκλεισε ραντεβού και πήγα να τον συναντήσω....ήταν ο καλύτερος μου εαυτός...και ήταν τόσο όμορφος! ::scare.:: ::kiss.:: ::love.::

(Μπαρμπούτσαλα και στα δικά σου.... ουστ!!)
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
27-08-2009 @ 09:08
Της μοναξιάς μου το πιοτό
έχει τη γεύση από παγωτό
μα είναι πικρό και δεν γλυκαίνει
κι αφού θα φύγω να χαθώ
δεν θέλω χέρι να κρατώ
ας μ’ αγκαλιάσει εκείνο τ’ αστέρι
κι ας γίνει με την ψυχή ταίρι.

η δικιά μου να δεις τι γεύση έχει... ::hug.::
yiannistellidis
27-08-2009 @ 12:27
Μα σαν θα φύγω, σαν χαθώ
θ’ ακούσω σκάρτα σ’ αγαπώ
κι ένα αγκάθι πίσω να με καίει
γιατί η ζωή μου θα κυλά
με λάθος πυξίδα στην καρδιά
σαν θα’ μαι του διαβόλου ταίρι
σβησμένο από καιρό αστέρι.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
idroxoos
27-08-2009 @ 13:34
Ήθελα να’ χω μια αυλή
κι ενός αγγέλου το φιλί

Καμιά φορα αυτό είναι αρκετό......και το λίγο...μοιάζει τόσο πολύ...!!!!

γειά σου Γιωργία!!!!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
oneiropola
27-08-2009 @ 13:59
Δεν είναι πως δεν άντεξα
δεν είναι πως κουράστηκα
μα είν’ το άδικο που με πνίγει.
Βαρέθηκα να τραγουδώ
για έναν κόσμο να θρηνώ
και όλοι να με λένε καλό
και άκακο σαν σπουργίτι.
παρα πολύ όμορφο!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο