Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τ' ανήκουστό σου κλάμα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130841 Τραγούδια, 269477 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τ' ανήκουστό σου κλάμα
 που μου κεντάει τις χαρές….και μου φωνάζει ΜΑΝΑ! (Στο Μάριό μου, που σαν σήμερα έχει έρθει στη ζωή)
 
[B]Τ’ ανήκουστό σου κλάμα[/B]

Λαχτάριζαν τα σύμπαντα κι η μέσα μου οικουμένη
κι ολούθε τρίζανε φωνές ‘κείνου του πρώτου φόβου
κείνης της πλέριας μου χαράς, ‘κείνης της μόνης χάρης
μιας μέρας όπως σήμερα, που ‘στεφε τα μαλλιά μου.

Κλάμα ποτές δεν άκουσα, ‘κείνο το πρώτο νεύμα
πως ήρθες να μου τραγουδά, πως ζεις να μ’ αναγγέλλει…
στο μόνο δευτερόλεπτο που ‘χα να σε κρατήσω,
σε τύλιξα αγόρι μου, στα μύρα της ψυχής μου
και ‘σου 'πα μείνε στη ζωή, μείνε εδώ μαζί μου
μη φύγεις μου παιδάκι μου, μη μόνη μου μ’ αφήσεις
και γονατίσει μου η καρδιά και μου στερέψουν τ’ άστρη.

Κι οι μέρες πέρναγαν αργά κι οι νύχτες σταματούσαν,
καθώς μέσα στο σούρουπο, βούρκωνε η ζωή μου,
κι ήμουν εκεί γονατιστή σιγοπαρακαλώντας
την Παναγιά παιδάκι μου, κοντά μου να σ’ αφήσει.

Κι ως τρέχανε τα δάκρυα και ‘σπέρναν καταιγίδα,
άνοιξες τα ματάκια σου κι είδα τον κόσμο όλο
να μου γελά, να ευφραίνεται, να γίνεται δικός μου….

Χρόνια περάσαν μάτια μου, λεβέντης έχεις γίνει
κι οι νότες σου που γρατζουνάς στην μπλε σου την κιθάρα
φυτρώνουν μέσα μου βαθιά τ’ ανήκουστό σου κλάμα
φέρνουν μου χίλιες μουσικές και πλουμισμένους ήχους,
γαντζώνουν μέσα μου χαρές και σιδερένιους χτύπους….
και μένω εκεί γονατιστή στης νιότης σου το χάρμα
καθώς θωρώ τα μάτια σου, που μου φωνάζουν ΜΑΝΑ!






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Οικογένεια,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
katiabid...
28-08-2009 @ 02:51
Κι’ ως τρέχανε τα δάκρυα και ‘σπέρναν καταιγίδα,
άνοιξες τα ματάκια σου κι’ είδα τον κόσμο όλο,
να μου γελά, να ευφραίνεται, να γίνεται δικός μου….

υπέροχο, Ελένη ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
Simos_Vassilis
28-08-2009 @ 02:59
.................................... ::theos.:: .........................................
Δήμητρα
28-08-2009 @ 03:04
Να τον χαίρεσαι φιλενάδα μου.
Πόσα συναισθήματα να χωρέσουν σε λίγους στίχους
και πόσα δεν καταφέρνει να πει με λόγια μια μάνα για το παιδί της...
Ελπίζω να το διαβάσει.
Άτε τζιαι εσυγκίνησες με πάλε! ::cry.:: ::love.::
rock sugar
28-08-2009 @ 03:06
χιλιόχρονος Ελένη μου..
είσαι σπάνια ΜΑΝΑ...
::hug.::
poetryf
28-08-2009 @ 03:07
Αχ ρε Ελένη!
Νομίζω πατσίσαμε με τα δάκρυα.....
Να σας ζήσει να τον χαίρεστε και να σας χαίρετε!!!
Εύγε για την ψυχή που κουβαλάς φιλαράκι....
DEPRINA
28-08-2009 @ 04:39


Κι’ ως τρέχανε τα δάκρυα και ‘σπέρναν καταιγίδα,
άνοιξες τα ματάκια σου κι’ είδα τον κόσμο όλο,
να μου γελά, να ευφραίνεται, να γίνεται δικός μου….

κι ήμουν εκεί γονατιστή σιγοπαρακαλώντας,
την Παναγιά παιδάκι μου, κοντά μου να σ’ αφήσει.

και μένω εκεί γονατιστή στης νιότης σου το χάρμα
καθώς θωρώ τα μάτια σου, που μου φωνάζουν ΜΑΝΑ!

Αχ Ελενάκι τι όμορφη αφιέρωση!
χιλιόχρονος ο γιόκας σου να τον χαίρεσαι
και να τον δεις όπως επιθυμείς.....
::hug.:: ::kiss.::
χάρης ο κύπριος
28-08-2009 @ 04:56
Ελένη μου να χαίρεσαι το λεβέντη σου !
anagou
28-08-2009 @ 05:52
ΣΑΝ ΜΑΝΑ ΚΙ ΕΓΩ...ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ!!!!!!!!ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ!!!!!!!!!!!
artista_k
28-08-2009 @ 06:34
Ε, τώρα καλά.... θες δεν θες μ' αυτό κλαις! Βαλαντώνεις όμως... Να τον χαίρεσαι! ::kiss.:: ::hug.::
Νεφελοβάτης
28-08-2009 @ 07:48
Υπέροχο!

Χρόνια του Πολλά και Καλά!
elpidakwstopoulou
28-08-2009 @ 14:43
υπέροχο γλυκυτατο αληθινο ......να τον χαιρεσαι Ελένη μου ...νασαι πάντα καλά !!! ::theos.:: ::love.:: ::hug.::
Celestia
28-08-2009 @ 14:54
Να τον χαιρεσαι γλυκεια μανουλα!!!!!!!!
Με συγκινησες με το πανεμορφο ποιημα σου!!
Να σε χαιρεται κι αυτος!!!!!!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::theos.::
Xωρολάτρης
01-09-2009 @ 14:15
Ειναι από τις φορές που ένας άντρας πρέπει να σιωπά πλήρως για να ακούσει όπως πρέπει τα λόγια της Μάνας..
Να σου ζήσει ,να τον χαίρεσαι και να σε χαίρεται Ελένη μου..
Μεγάλη λατρεία βγάζεις..πολύ μεγάλη και αληθινή..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο