| |
| | Νέα Πατρίδα |  | | | Το ταξίδι της φυγής από την άνωστη πραγματικότητα... | | |
Γι' άλλη μια σκονισμένη πατρίδα
έφαγα τ' άγριο χώμα της
για μια ιδέα ελεεινή ήπιες
κι εσύ του θανατά το κόνιο
τσαλακωμένη μου ζωή
που είσαι κι εσύ της μοίρας τ' όνειρο
και στροβηλίζομαι στο φως
μιας στιλβερής απόλαυσης
στου παραλόγου τη σκηνή
άχαρο θύμα μιας νεκρής ακρόασης.
Για πες μου φίλε πια ζωή που κρύβεις
μέσα σου βαθυά θέλεις να ζήσεις
να σου τη φέρω στα σκαλιά τετράγωνων κτιρίων
που 'ναι τα σπίτια σύγχρονων θηρίων.
[B]Από εδώ και στο εξής θα αφήσω πίσω τη φωτιά
που καίει μέσα μου βαθυά,
δεν θ' αντικρίσω τον καπνό που μου ζορίζει το μυαλό
κι ούτε θα δώσω αναφορά σε ξένα αυτιά.
Θα ζω ελεύθερος στο φως,θα 'χω τον ήλιο συντροφιά,
με τις φτερούγες ανοιχτές,θα 'χω
για φίλους τα πουλιά.
Έλα μαζί μου,αν δεν μπορείς
στην γυάλα ανόητου ψαριού κι εσύ να ζεις.
Να σου διδάξω τι θα πει να ζεις ελεύθερος
στο φως,ίσως μπορώ
κι ούτε που θέλω να μου πεις "ευχαριστώ".[/B]
Κυλάει ο χρόνος της φυγής
ρωτάει ο σκύλος της αυλής
πες για που το 'βαλες κι εσύ
μην φοβηθείς να τους το πεις
δεν θα πιστέψουν άλλωστε αυτό το παραμύθι
το 'χουνε θάψει όπως και τ' άλλα μες τη λήθη.
Σακατεμένοι στην καρδιά
αρρωστημένοι στα μυαλά
τρικλοποδιές θα κυνηγάνε να σου βάλουν
προσηλωμένος στον χορό
χωρίς ανάσα,με ρυθμό
φτάνει να έρθεις να με βρείς
ξένες σκιές μην φοβηθείς.
Σε περιμένω πάνω στο παραμυθένιο μου
σύννεφο με μιαν αράδα αστέρια
να με κρατάνε απ' τα χέρια
κι αν περιμένεις από μένα κάποιο νεύμα
άλλαξε μάτια για να δεις μ' άλλη ματιά
αυτό που λέγεται ζωή.
Σκληρό αγκάθι κάθε τόσο σε τρυπάει
και τ' απροσάρμωστο μυαλό σου όλο ρωτάει
πως θα με βρει εκεί ψηλά
στων αστεριών την αγκαλιά.
Βαλίτσες βλέπω ετοιμάζεις
για το ταξίδι έξω απ' τον χρόνο
μην τον σκεφτείς του ταξιδιού τον άγριο πόνο.
[B]Από εδώ και στο εξής θα αφήσεις πίσω τη φωτιά
που καίει μέσα σου βαθυά,
δεν θ' αντικρίσεις τον καπνό που σου ζορίζει το μυαλό
κι ούτε θα πεις στα ξένα αυτιά τι θέλεις πια.
Θα ΄ρθείς μαζί μου για να ζεις έξω απ΄τη
γυάλα του ψαριού,
θα ζεις κι εσύ κάτω απ΄την μέριμνα του ήλιου.
Θα ζεις ελεύθερος στο φως,θα 'χεις τον ήλιο συντροφιά,
με τις φτερούγες ανοιχτές,θα 'χεις για φίλους τα πουλιά.[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
katiabid...
28-08-2009 @ 04:34 | μπράβο σου, πολύ όμορφη δημιουργία...
Θα ζω ελεύθερος στο φως,θα 'χω τον ήλιο συντροφιά,
με τις φτερούγες ανοιχτές,θα 'χω
για φίλους τα πουλιά.
και γω! ::theos.:: ::theos.:: | | Gabri_gk
28-08-2009 @ 04:41 | Να ΄σαι καλά!Ευχαριστώ ::hug.:: | | Νεφελοβάτης
28-08-2009 @ 07:56 | Κυλάει ο χρόνος της φυγής
ρωτάει ο σκύλος της αυλής
πες για που το 'βαλες κι εσύ
μην φοβηθείς να τους το πεις
δεν θα πιστέψουν άλλωστε αυτό το παραμύθι
το 'χουνε θάψει όπως και τ' άλλα μες τη λήθη.
Ένα ταξίδι που από καιρό το λαχταρώ,
και το μονοπάτι αναζητώ, εκεί που θα με βγάλει..
| | sofiagera
28-08-2009 @ 12:34 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
