Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130938 Τραγούδια, 269496 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τσουλάκι
 Δε βλέπω να μας μπαίνει καλά το Φθινόπωρο....
 
ΤΣΟΥΛΑΚΙ

1.Κι άλλες αλήθειες...

2.Το παρόν ποίημα είναι αυτοβιογραφικό... και αφιερωμένο στον Άλεξ Μεσχισβίλι που όπως κι εγώ (αυτός δυστυχώς με ακόμη πιο σκληρό τρόπο και τραγική κατάληξη) έμαθε εγκαίρως τι θα πει να είσαι διαφορετικός στην "Αθάνατη" Ελληνική επαρχία, που δε σηκώνει ούτε πολλές πολλές Καλλιτεχνίες ούτε ιδιαιτερότητες.....

3. Εύγε στο γιο του Μάνου Χατζιδάκι που απέσυρε τη συμμετοχή του στο φεστιβάλ της Ξάνθης.... έχει μείνει και κανένας με σώας τας φρένας ακόμα στη χώρα των θαυμάτων...

Στο περιθώριο της ζωής
έβγαινα από μικρούλα
και σ' όλα τα τετράδια
περνούσα τη γραμμούλα

Μου το 'λεγαν οι δάσκαλοι
πρέπει να το κοιτάξεις
ίσια πρέπει να σκέφτεσαι
και πως τολμάς ν' αλλάξεις;

Στην τάξη μου μου λέγανε
πως ήμουν η ντροπή τους
και το 'νιωθα από μικρή
δεν ήμουνα δική τους

Κι ύστερα σα μεγάλωσα
με λέγανε Τσουλάκι
και ήσυχη δε μ' άφηναν
και σε χλωρό κλαράκι

Στο δρόμο σα περπάταγα
Πουτάνα με καλούσαν
και έξω απ' τις παρέες τους
μονίμως με πετούσαν

Γιατί είναι έγκλημα εδώ
να είσαι "απ' άλλο μέρος"
κι εγώ κι ο Άλεξ δυστυχώς
το μάθαμε εγκαίρως

Κι από μικρή μου λέγανε
τα θέλω μου να πνίγω
και να μην ονειρεύομαι
και πως δε θα ξεφύγω

Έφυγα όμως για σπουδές
σε άλλη πολιτεία
μάζεψα ένα σωρό χαρτιά
και άχρηστα πτυχία

Κι αμέσως ξαναγύρισα
στο άθλιο χωριουδάκι
κλεισμένη επί τρίμηνο
σε γκρίζο δωματιάκι

Κι εναγωνίως ψάχνανε
να με καλοπαντρέψουν
με πλούσιο αρχοντόβλαχο
γοργά να ξεμπερδέψουν

Μα εγώ τους τη κοπάνησα
κι έφυγα να γλιτώσω
άλλαξα εδώ πολλές δουλειές
για να επιβιώσω

Συχνά με κοροϊδεύανε
μου τρώγαν τα λεφτά μου
και στους εχθρούς δεν εύχομαι
τη μαύρη μοναξιά μου

Κι οι συγγενείς με βλέπανε
ενόχληση και βάρος
κι έπιασα μόνη σπιτικό
που βρήκα αυτό το θάρρος;

Κι ύστερα όσοι γνώρισα
που τάχα μ' αγαπούσαν
και ορκιζόταν όλοι τους
κοντά μου πως θα ζούσαν

Κανένας τους πραγματικά
δεν μ' ένιωσε λιγάκι
κι είμαι όπως πάντα μόνη μου
από μικρό παιδάκι

Κι αν έχω τα πτυχία μου
για μόρφωση και προίκα
λίγη αγάπη στη ζωή
ποτέ μου εγώ δε βρήκα

Μονάχα φτώχεια μοναξιά
ανέχεια προδοσία
κι αν σ' όλα αυτά τα βάσανα
βρίσκω λίγη ουσία

Είναι που μου 'δωσε ο Θεός
τούτο το χάρισμά μου
και που μαζί σας κοινωνώ
τώρα τα σώψυχά μου

Και σαν εξομολόγηση
στερνή τα παραδίνω
σύντομα νιώθω μάγκες μου
τον κόσμο τον αφήνω...

Γεννήθηκε στις 26/08/2009


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΑΝ ΜΑΣ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ
 
martin luther
30-08-2009 @ 23:09
Καλημέρα Ειρηνούλα, στο ίδιο μήκος κύματος, είμαστε, με μια μικρή ουσιαστική διαφορά.......... ::rock.::
sofiagera
30-08-2009 @ 23:12
Τραγικά όμορφο για τις αλήθειες του,είσαι όμως δυνατή γράψε τους ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ και προχώρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το επόμενό σου να είναι αισιόδοξο, μην αφήνεις τη βλακεία τους να σε νικήσει ::up.:: ::up.:: ::up.::
aprobleptos
30-08-2009 @ 23:39
Κανένας τους πραγματικά
δεν μ' ένιωσε λιγάκι
κι είμαι όπως πάντα μόνη μου
από μικρό παιδάκι

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
**Ηώς**
30-08-2009 @ 23:42
και που μαζί σας κοινωνώ
τώρα τα σώψυχά μου

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΙΡΗΝΗ ΜΟΥ...............ΑΛΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ;;;;;;;;;;;;;
Μην κολώνεις για τίποτα και για κανέναν...Ά Κ Ο Υ Σ Ε Σ;;;;;;;;;;;;;; ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
mariamix
30-08-2009 @ 23:49
Το θέμα δεν είναι αν θα αφήσεις τον κόσμο σε λίγο, όπως λες, αλλά αν έζησες ποτέ μέσα του. Και κάτι άλλο. Την "πόλη" την κουβαλάς μέσα σου Ειρήνη.

ΥΓ. Ακόμα δεν κατάλαβα πάντως, γιατί είχες αυτή την αντιμετώπιση.
ΜΙΤΣΕΦ
31-08-2009 @ 00:15
ειρηνη μου η εξομολογηση ψυχης ηταν συγκλονιστικη και απο καρδιας......οχι ομως η στερνη σου......μεσα απ αυτη τη σελιδα εχουμε δημιουργησει μια ωραια παρεα που συνεχως μεγαλωνει και περναμε ομορφα οταν βγαινουμε.......σε θελουμε στην παρεα μας........που να τρεχουμε ρε σε μνηματα και σε νεκροταφεια βρε!!!!! δεν μας λυπασε?????αντε να πιουμε κανενα ουζο να ξεσκασουμε......ολα τ αλλα γαμησε τα!!!!!!!!
mytilinia
31-08-2009 @ 00:32
Ρηνιώ...υπέροχο....μα την τελευταία στροφή τι την ήθελες;;;;;;;;;;;θα τους κάνεις τη χάρη;;;εχω να σου πω ως φίλη που σε νοιάζεται αληθινά...πάψε να ελπιζεις πως καποιος σου φέρνει την ευτυχία....απλά κάποιος μπορει να την μοιραστεί μαζί σου....και αν οσοι γνωρισες κανεναν της προκοπης...σίγουρα αυτοί χάνουν και θα το καταλάβουν εν καιρώ...όταν στη ζωή τους νιώσουν αυτοί τσουλάκι.....έχει ο καιρός γυρίσματα.ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΔΙΝΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΑ ΣΚΑΡΤΑ....ΤΑ ΣΚΑΡΤΑ ΑΞΙΖΟΥΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΑ ΑΞΙΑ,ΑΛΗΘΙΝΑ,ΣΠΟΥΔΑΙΑ, ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΞΙΟΛΟΓΑ....ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙΣ ΑΛΛΟΥ ::wink.:: ::hug.::
peiraiotissa
31-08-2009 @ 00:48
Ειρήνη.....ένα θα σου πω....φανταστικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλημέρα.......και μην ανησυχείς...μια χαρά θα μας μπει!!!!!!!!!!!....το φθινόπωρο καλέ.... ::sneak.:: ::wink.:: ::kiss.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
31-08-2009 @ 01:02
Eιρηνη καταλαβαινω τι εννοεις,εζησα και ακομα ζω το πολεμο που
σου γινεται επειδη εισαι διαφορετικος,επειδη ξεχωριζεις απο το κοπαδι.
Στην αρχη στενοχωρηθηκα μετα το παλεψα και μετα εβγαλα το καλο μου
χαμογελο απο τη ντουλαπα και το φορεσα,γιατι καταλαβα οτι με φοβοντουσαν.
Μετα απο τοσα χρονια σε αυτη τη κατασταση 2 πραγματα σε συμβουλευω,αδιαφορησε και χαμογελασε.
Κατι απο τον Αρκα που λεω συνεχεια(απο κοκκορα)
Αυτα ειναι τα μπουτια μου και σε οποιον αρεσουνε!!!
oneiropola
31-08-2009 @ 01:28
τέλειο μπράβο σου ::up.:: ::up.:: ::hug.::
hahis1
31-08-2009 @ 01:44
Γειασου βρε ειρηνη.Συγκινεις πραγματικα.Εκει που δεν πιανει μελανι τουε παντες και τα παντα.
Simos_Vassilis
31-08-2009 @ 02:10
Μετά από τέτοια νικηφόρα μάχη, τα παρατάς; Για σκέψου το καλύτερα………...............
Helene52
31-08-2009 @ 02:23
Φοβερό !!!!!!!!!!!
Μπράβο σου !!!!!
Όσο για τους άλλους .... . γράφτους όλους στα παπούτσια σου .... και ρίχτα στη Χωματερή
Την καλημέρα μου ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Nikos Krideras
31-08-2009 @ 02:32
Ειρηνάκι είσαι άστέρι ρέ καί τ' αστέρια πού τά ζηλεύουμε πολλοί βάζουμε τήν παλάμη μπρός στό πρόσωπο γιά νά μήν τά βλέπουμε τόσο βλάκες είμαστε αυτά όμως όπως και σύ θά λάμπεις γιά πάντα ! ::wink.::
φραγκοσυριανος
31-08-2009 @ 02:35
Είναι που μου 'δωσε ο Θεός
τούτο το χάρισμά μου
και που μαζί σας κοινωνώ
τώρα τα σώψυχά μου

Εγώ σου λέω μην μασάς
να την βάλεις χάμω την ζωή
να την ξεζουμίσεις, ολοι στον
ίδιο ρυθμό είμαστε τίποτα δεν
είναι αγγελικό....να'σαι καλά... ::kiss.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
31-08-2009 @ 02:36
καθώς διαβαζα τους στίχους σου...άρχισα να συνειδητοποιώ πως αυτό το κιτρινο που γεμίζει το δωματιο μου και με καίει είναι ο ήλιος...στο τελευταίο τετράστιχο το δωματιο μου ξανασκοτεινιασε...
δεν εχω κατι να σου πω,ότι κι αν πω θα ναι λόγια συμπαραστασης,δήθεν κατανοησης κτλ κτλ κι ξέρω πολλά τετοια,γιατι εχω ακούσει πολλά τέτοια,
θα αρκεστώ να περιμένω το ραφτάκο που χει
μια πευκοβελόνα μαγική
κι ηλιαχτίδες για κλωστή
φόρεμα για να σου κάνει
της αγάπης το λιμάνι.

τα λέμε...ήρθε ο ραφτάκος και δεν είναι καθόλου αψής...ουτε για τεμπελάκος μου φαίνεται...
θα σε ειδοποιήσω πότε είναι να προβάρεις το φόρεμα...μάλλον θα περάσει καιρός...ακόμα δεν ηρθε και ζητάει καφέ...τουλάχιστον ας μην βγει και αψής...

swordfish
31-08-2009 @ 03:38
Κανένας τους πραγματικά
δεν μ' ένιωσε λιγάκι
κι είμαι όπως πάντα μόνη μου
από μικρό παιδάκι΄'' ...τώρα αν σου πω ότι δεν είσαι η μόνη...τι θα πεις!!...ζήσε για σένα ... νιώσε εσύ τον εαυτό σου...δυστυχώς το να μας νιώσει απόλυτα ο ''αλλος'' είναι σπάνιο έως αδύνατο...εντάσσεται στα κατά προσέγγιση...και φυσικά δε φαντάζομαι οτι την τελευταία στροφή την εννοείς κιόλας!! Οι περισσότεροι λίγο πολύ στο ίδιο καζάνι βράζουμε Ειρηνάκι!... ::yes.:: ::smile.:: ::hug.::
ΜΝΗΜΩΝ
31-08-2009 @ 04:18
14.02΄59΄΄ 31/8/2009

Την καλημέρα μου γλυκειά
Ειρήνη της καρδιάς μας
π' αναστατώνεις σήμερα
τα πλάνα όνειρά μας

και μας χτυπάς κατάμουτρα
τον ψεύτικ' εαυτό μας
να ήξερες πως πλήγωσες
απόψε το εγώ μας

Είναι αλήθεια πως καθείς
είναι και κάποιος άλλος
κι άμα σε τούτο αφεθείς
μένει καημός μεγάλος

καθένα μας ξεχωριστά
μας έπλασε ο Θεός μας
κι η κάθε μας διαφορά
είναι ο οδηγός μας

στο ταίριασμά μας στην ζωή
για να γεννούμ(ε') ανθρώποι
μιας κοινωνίας η πνοή
κι όλα τάλλα κατόπι

niotis@yahoo.gr
31-08-2009 @ 04:46
για σου Ειρηνη μην κυτας πησω ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
31-08-2009 @ 05:38
ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΒΡΕΞΕΙΣ ΤΑ
ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΣΟΥ
ΕΠΕΙΔΗ ΕΒΓΑΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΕΙΧΑ ΦΑΕΙ ΞΥΛΟ ΑΚΟΜΑ
ΚΙ ΑΠΟ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ!!!!!ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΣΤΑ ΔΕΚΑΤΡΙΑ ΜΟΥ
ΟΤΑΝ ΜΕ ΑΠΕΙΛΗΣΕ ΟΤΙ ΑΝ ΞΑΝΑΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΘΑ
ΜΟΥ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΟΝ ΒΑΘΜΟ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ


ΠΑΝΤΩΣ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΣΤΡΟΦΗ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ::sad.:: ::sad.:: ::sad.::
xxix86
31-08-2009 @ 09:38
::1255.::
Elena Argyriou
31-08-2009 @ 12:00
::hug.:: ::up.:: ::love.::
longieth
27-12-2012 @ 19:32
Πρέπει έτσι να φροντίσετε, που όλοι, όσοι αδύνατοι είναι, να βαδίσουνε μαζί. Τότε μεγάλη δύναμη πια θα 'στε. Να σας περιγελάει τότε δε θα τολμά κανείς. (Μπ. Μπρεχτ)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο