| |
Στης σκοτεινής της πόλης τη ζωή
όλοι πλανιούνται μάταια εδώ κι εκεί.
Ξένα κεφάλια στη σιωπή
να κυνηγούν την κάθε μέρα
πώς βλέπω την κρυφή πληγή
πώς πλημμυρίζει τον νωθρό αγέρα!
Τα φοβισμένα μάτια της πατρίδας
κλείνουνε μέρα με τη μέρα
για της προόδου το καλό
κι αυτή θυσία στον πικρό βωμό.
Κάποιες φωνές που θα ακούσω
ούτε που θα ΄ρθουν στο μυαλό
φτάνει,εαυτούλη μου,
να ΄μαι καλά εγώ.
Κάτι σταυρούς μεγάλους που θα κάνω
να ΄μαι,θεούλη μου,
κοντά σου μόνο εγώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
