Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: η αρμονία έχει αλλάξει τετράδια και ωδεία
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130638 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η αρμονία έχει αλλάξει τετράδια και ωδεία
 .......... '' δήθεν ''...........
 
πόση λύπη μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος ,
και πόση λύπη μπόρει να προκαλέσει ένας άνθρωπος.......?

τα θλιμμένα πρόσωπα γίνονται καθημερινά όλο και πιο πολύ.
περπατάω στους δρόμους και μυρίζομαι σάπια οργή ...
βλέπω την απαισιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο.
βλέματα που πίνουν καθημερινά για καφέ , ένα φλυντζάνι δάκρυα στεναχώριας κ μιζέριας.
τα μάτια στα πρόσωπα τους είναι σαν να μην υπάρχουν εκεί.....είναι σαν να μην υπήρχαν ποτέ εκεί.
ανεξέλεκτα χέρια και πόδια κινούνται στο άπειρο της μέρας και της νύκτας , μέχρι κάποιο από τα δύο να μην το φτάσουν να το νιώσουν .
αφού και να καταφέρουν να κοιτάξουν την μέρα και την νύκτα ότι ήρθε κ έφυγε , είναι σα να κοιτούν ένα παιδί 3 μηνών και προσπαθούν να το πείσουν ότι ΄΄ ναι καλό μου, με έχεις ξαναδεί.........'' τόση απελπησία κυλάει στους δρόμους.......

'' η αρμονία έχει αλλάξει τετράδια και ωδεία ''..........
ο φόβος της μοναξιάς και της άρνησης έχει χαλάσει τις νότες της ζωής.
πόσες αυτοκτονίες , μαζικές δολοφονίες ........ άψυχες μέρες πέρασαν μέσα από το πεντάγραμμο.
πόσα ανέμελα νιάτα μίσησαν το αίμα τους και προδώθηκαν από τον εαυτό τους , αφού ένιωσαν την ψευδαίσθηση της ασφάλειας στο λιμαρισμένο κορμί τους και στο διεφθαρμένο πρόσωπο τους.....

ανάγκες από δώ , ανάγκες απο κει , τρελλά όνειρα και παλαβά λόγια από τα βάθη της καρδιάς '' δήθεν ''
για σένα και για μένα πάλι '' δήθεν '' και μια μπουνιά στο στομάχι και στο πρόσωπο για όλου μας αλλά όχι ΄΄ δήθεν ΄΄ την τρώμε..........

καλημέρα σας.....






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

don't say goodbye to the blues.......(μελαχολία)
 
glaykh 1982
01-09-2009 @ 17:01
με στεναχώρησες Κυριάκο...
ίσως δεν είναι όλα τοσο απελπιστικά μίζερα γύρω σου
ίσως ξέχασες να προσέξεις ένα ανθισμένο λουλουδάκι
τα παιδάκια στο προάυλιο ενός σχολείου
τα ερωτευμένα ζευγάρια στο δρόμο
έναν έφηβο που ετοιμάζεται για εφταήμερη
εκτός απο σάπια οργή
υπάρχει και αγάπη για τη ζωή
....αν βγαίναμε για λίγο απ'τον εαυτό μας
και γινόμασταν μύστες της ζωής
θα ρουφούσαμε κάθε της σταγόνα
σαν να 'μασταν απο χρόνια αφυδατωμένοι...


::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
rock sugar
01-09-2009 @ 17:39
κρύβουν πολλά οι σκέψεις σου.
και όσο για την πρώτη σου απορία
..τα όρια είναι άμμος ανάμεσα στα δάχτυλα..
καλημέρα.
aprobleptos
01-09-2009 @ 22:26
ανάγκες από δώ , ανάγκες απο κει , τρελλά όνειρα και παλαβά λόγια από τα βάθη της καρδιάς '' δήθεν ''
για σένα και για μένα πάλι '' δήθεν '' και μια μπουνιά στο στομάχι και στο πρόσωπο για όλου μας αλλά όχι ΄΄ δήθεν ΄΄ την τρώμε.......... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
02-09-2009 @ 00:14
αφού και να καταφέρουν να κοιτάξουν την μέρα και την νύκτα ότι ήρθε κ έφυγε , είναι σα να κοιτούν ένα παιδί 3 μηνών και προσπαθούν να το πείσουν ότι ΄΄ ναι καλό μου, με έχεις ξαναδεί.........'' τόση απελπησία κυλάει στους δρόμους.......

ετσι...................!!!!!!!!!!!!!!!!
**Ηώς**
02-09-2009 @ 04:11
''Σου απαντώ με τους στίχους της φίλης μου DIARROH, που πιστεύω δε θα είχε αντίρρηση επ'αυτού, συμπληρώνω...παίξαμε κοινώς το ''παιχνίδι ''που μας έβαλαν να παίξουμε και εισπράττουμε την αποτυχία του
''Η δυστυχία όλη ανδρώνεται μέσα σ’ ένα κουκούλι
Όταν βγεις απ’ αυτό παύει να υφίσταται ''

::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
barboutsala
02-09-2009 @ 05:41
πόσα ακόμα πρέπει να διαβάσω;
idroxoos
02-09-2009 @ 06:08
'' η αρμονία έχει αλλάξει τετράδια και ωδεία ''..........
ο φόβος της μοναξιάς και της άρνησης έχει χαλάσει τις νότες της ζωής.
πόσες αυτοκτονίες , μαζικές δολοφονίες ........ άψυχες μέρες πέρασαν μέσα από το πεντάγραμμο.
πόσα ανέμελα νιάτα μίσησαν το αίμα τους και προδώθηκαν από τον εαυτό τους , αφού ένιωσαν την ψευδαίσθηση της ασφάλειας στο λιμαρισμένο κορμί τους και στο διεφθαρμένο πρόσωπο τους.....
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο