| |
Μπροστα στην ακρη της κουρτινας σε κοιταω
Ειναι νωρις ομως θελω πολυ να φεξει
Δεν ξερω αν κλαιω αν χαιρομαι, η αν σε αγαπαω
Μα εχει πολλα η καρδια μου για να αντεξει
Ειναι η αγαπη σαν το κρυο που τυλιγει
Τον καθε ανθρωπο που μενει μοναχος
Και νιωθει πονο, νιωθει θλιψη, νιωθει λυπη
Και προσπαθει να μεινει μονο ζωντανος
Και δεν μπορεις να δεις με ματια ανοιχτα
Και περιμενεις οσπου εξω να χαραξει
Στο ειχα, η αγαπη ειναι οπως την φωτια
Η θα ζεστανει την καρδια η θα την καψει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
