stixoi.info: Στο δέλτα μιας αγάπης

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στο δέλτα μιας αγάπης

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130744 Τραγούδια, 269453 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στο δέλτα μιας αγάπης

Λουφάξαμε σε κάτι σάπια υπόγεια
σα δυο σκυλιά του δρόμου,
τρομαγμένα
Στα δόντια μας κρατήσαμε τα λόγια
και πήραμε επ’ ώμου
τα γραμμένα.

Χωρίσαμε στο δέλτα μιας αγάπης
πνιχτά, με τη φωνή μας
να αδειάζει
«Αλήθεια ήταν ο έρωτας σατράπης
ή ψεύτικα η ζωή μας
μας δικάζει;»

Τα τόσα ερωτήματα σβηστήκαν
σα γράμματα που φίλησε
το κύμα
Στης λήθης την αλμύρα βυθιστήκαν
κι απότομα ανοίχτηκε
ένα μνήμα.

Και τώρα λίγα χρόνια παραπάνω
μονάχη μου στα ίδια
τα υπόγεια
Λυπάμαι που στο λέω, απολαμβάνω
τη γάτα μου να τρώει απ’ τα σκουπίδια
εκείνα που δεν είπαμε τα λόγια.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 18 Στα αγαπημένα: 4


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

glaykh 1982 02-09-2009 @ 11:15	αυτά τα λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ είναι που την καρδιά μας κάνουνε φλαμπε... ::up.:: ::up.:: ::up.::
xxix86 02-09-2009 @ 11:18	Λυπάμαι που στο λέω, απολαμβάνω τη γάτα μου να τρώει απ’ τα σκουπίδια εκείνα που δεν είπαμε τα λόγια. Γεια σου Αθανασία με τους υπέροχους στίχους...
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 02-09-2009 @ 11:25	σε απολαμβανω.............!!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.::
χωρικός 02-09-2009 @ 12:01	Άντε πάλι θα έχουμε αναλύσεις για το πώς γίνεται , ενώ ήσαστε σκυλιά του δρόμου , να έχετε γάτα για κατοικίδιο! και γιατι η λήθη είναι αλμυρή και ανοίγει μνήματα! Φαντάζεσαι να περάσει και η Μνησαρέτη;::15755.:: πολύ όμορφο Αθανασία! ::yes.::
poetryf 02-09-2009 @ 12:04	Χωρικέ ::theos.:: ::laugh.:: ::theos.::
Kostas Houston 02-09-2009 @ 12:37	Tι γράφεις Αθανασία? Ρητορικό ερώτημα γεμάτο θαυμασμό!!!
Amersa K 02-09-2009 @ 12:50	Πρόσεχε Θανασάκι μου πρόσεχε!!! Οι καθηγήτριες πολλαπλασιάζονται με άτακτους ρυθμούς!!! ::scare.:: ::kiss.::
dr.rockthan 02-09-2009 @ 12:53	δεν περιμενα κατι λιγοτερο απο σενα!!!! ::yes.:: ειναι πολυ ομορφο
letitbe 02-09-2009 @ 13:16	Και τώρα λίγα χρόνια παραπάνω μονάχη μου στα ίδια τα υπόγεια Λυπάμαι που στο λέω, απολαμβάνω τη γάτα μου να τρώει απ’ τα σκουπίδια εκείνα που δεν είπαμε τα λόγια. ολο μου αρεσε πολυ αλλα το τελευταιο ειναι φοβερο ::up.::
Xωρολάτρης 02-09-2009 @ 13:39	Επίκαιρο..Ολα τρωγονται και όλα καταπίνονται πλέον..Ακόμα και έρωτες και δρόμοι και φωτιές..Το Δέλτα προφανώς μπορεί να γίνει και Έψιλον για οριζόντιες καταδύσεις αυτων που δεν έγιναν ή αυτών που δεν θα μας γίνουνε ποτέ..
Simos_Vassilis 02-09-2009 @ 18:15	Λυπάμαι που στο λέω, απολαμβάνω τη γάτα μου να τρώει απ’ τα σκουπίδια εκείνα που δεν είπαμε τα λόγια. ........................ ::up.:: .............................
barboutsala 02-09-2009 @ 22:28	στο γάμα;
Ενιπεύς 03-09-2009 @ 01:02	Μοναδικά πικρό? Μοναδικά γλυκό? Μοναδικά μοναδικό...
Ναταλία... 03-09-2009 @ 02:59	Λυπάμαι που στο λέω, απολαμβάνω τη γάτα μου να τρώει απ’ τα σκουπίδια εκείνα που δεν είπαμε τα λόγια. Φοβερό Αθανασία μου ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιχνηλάτης 03-09-2009 @ 04:17	Ερωτας των υπογείων, των αδέσποτων και των σκουπιδιών. Εικόνες που προβάλουν ακόμα και κεί, τις λάμψεις του έρωτα και των συναισθημάτων! Απ` το γκρίζόμαυρο σκηνικό διακρίνεται έντονα η πίκρα. Η προσμονή! ::up.::
niotis@yahoo.gr 03-09-2009 @ 08:29	εκείνα που δεν είπαμε τα λόγια............... μονο μια λεξει εισε μοναδικη.......... καλο σου απογευμα::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
poetryf 03-09-2009 @ 11:51	Καλό βράδυ και σας ευχαριστώ !
Τσακίρη Χαρά 09-09-2009 @ 01:32	Δεν εχω λογια για τη γραφη σου Αθανασια!! Ειλικρινα!!!!::scare.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο