Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Βρέξε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130784 Τραγούδια, 269464 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βρέξε
 στη Θοδωρούλα
 
Βρέξε όσο βρέξεις
ποιος είμαι εγώ με το Θεό για να τα βάλω
φύγε όσο αντέχεις
ποιος είμαι εγώ με την καρδιά σου να τα βάλω

Μέριασε στα λόγια μου καημέ και πως να ζήσω
όσα λογάριαζα προτού μ' αφήσεις πίσω.
Ζωή μου που δεν άντεξες ν' απλώσεις
πριν απ' τα μάτια της εσύ να με με προδώσεις

τώρα που στέρεψε παράξενα το φως σου
μες στα σκοτάδια πως να δεις, τον εαυτό σου,
ιδρώτας και κυλώ, στο μέτωπο σου
πριν με σκουπίσεις δρόσισα τον πυρετό σου

κάθε χάραμα χαράζεις την ψυχή μου
είμαι εσύ κι ας μην είσαι πια μαζί μου
πως να αντέξει τόσα λόγια ή σιωπή μου
ξημερώνει με σκοτάδι η αυγή μου

Μα πώς διαλέγεις τώρα τάχα τα όνειρά σου
με το σφυγμό μου που χτυπάει η καρδία σου
λίγο μ' αφήνεις όπου αφήνεις τα φιλιά σου
τώρα που ξέρω δε χωρώ στην αγκαλιά σου.

Μια καληνύχτα η ζωή που δεν την είπες
στο προσκεφάλι σου χρυσάφι και σκουριά
του φθινοπώρου μεγαλώνουνε οι νύχτες
πολλοί χωράνε στη δικιά μου μοναξιά



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μενω μόνος μου στο μόνο που μου μένει
 
glaykh 1982
02-09-2009 @ 11:12
βρέξε θεε μου όσο μπορείς
οι αγάπες πεθαίνουν νωρίς!
::hug.::
Helene52
02-09-2009 @ 11:19
Μια καληνύχτα η ζωή που δεν την είπες
στο προσκεφάλι σου χρυσάφι και σκουριά
του φθινοπώρου μεγαλώνουνε οι νύχτες
πολλοί χωράνε στη δικιά μου μοναξιά
::up.:: ::up.:: ::theos.::
ofilia
02-09-2009 @ 12:05
::yes.::
dr.rockthan
02-09-2009 @ 12:51
τώρα που στέρεψε παράξενα το φως σου
μες στα σκοτάδια πως να δεις, τον εαυτό σου,
ιδρώτας και κυλώ, στο μέτωπο σου
πριν με σκουπίσεις δρόσισα τον πυρετό σου

ομορφο ::up.::
barboutsala
02-09-2009 @ 22:29
πάχυνες κι εσύ ε;
Ναταλία...
03-09-2009 @ 02:55
Μια καληνύχτα η ζωή που δεν την είπες
στο προσκεφάλι σου χρυσάφι και σκουριά
του φθινοπώρου μεγαλώνουνε οι νύχτες
πολλοί χωράνε στη δικιά μου μοναξιά

πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Mικρουλι
04-09-2009 @ 00:31
Υπέροχο!! Πολύ μου άρεσε!!
::up.:: ::hug.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο