| |
| | Απο ονειρο |  | | | ..που ειδα το ξημερωμα της δευτερης του Σεπτεμβρη | | |
Για αλλη μια φορα βρισκομαι να παραπαταω
στα συντριμια του "εγω" μου, ενα τοπο γνωστο,
στα δικα σου θεμελια... αλλα αυτα που κλωτσαω
ειναι τα δικα μου συντριμια...
βρισκομαι στο δικο μου μικροκοσμο...
στο μοναδικο μερος που "αλλος" γινομαι...
κι εκει μες τα χαλασματα, τον "εσυ" σου συνανταω ξανα...
ή εσενα την ιδια; δεν μπορω να σας ξεχωρισω πια...
δεν θυμαμαι αν ποτε μπορουσα...
κατα διαστηματα φυσαει πολυ δυνατα και σηκωνει σκονη...
ειναι σαν ομιχλη...
δε σε βλεπω καλα... ειναι στιγμες που σε χανω τελειως...
τωρα τα ποδια μου ειναι καρφωμενα στο εδαφος...
θελω να ερθω κοντα σου ομως δε μπορω να κανω βημα...
προσπαθω πολυ αλλα ενας πονος, πρωτογνωρος,
με νικαει ευκολα...
εσυ, σαν μεθυσμενη πεταλουδα, αλλαζεις συνεχως θεση,
παντα κοντα μου, για να μπορω να σε διακρινω
αλλα τοσο μακρυα που με τα χερια απλωμενα,
ισα δε φτανω να σε αγγιξω...τοσο πολυ μακρυα...
το μουρμουριτο σου αντηχει τοσο δυνατα στο μυαλο μου...
δεν μπορω να ακουσω καθαρα τη σκεψη μου...
δε με αφηνει να θυμηθω τι ημουν...σα να μη θελεις...
ανοιγω το στομα να σου μιλησω, να σου φωναξω...
παλι ματαια... αχνα δεν ακουστηκε...
ενας πονος...
ενα κενο μετα...
τα λογια σου, για αλλη μια φορα,
αφηνουν τη ψυχη μου διατρητη, να αιμοραγει αναμεσα μας...
κατω, μπροστα στα ποδια μας...
ειχε σφαιρικο σχημα... μια μικρη σφαιρα...
τοτε ο τρελος χορος σου σταματησε...
με μιας σταματησε και το μεθυστικο παραληρημα που εβγαινε απο τα χειλη σου,
σταματησε και ο αερας κι επεσε η σκονη...
τωρα πια σε βλεπω καθαρα, ακινητη και πιο κοντα μου απο ποτε...
σε φτανω... θελω να σε αγκαλιασω αλλα δεν εχω δυναμη να κινηθω πια...
με κοιτας, σκυβεις και τη σηκωνεις...
της ριχνεις μια ματια, τη πετας ψηλα και τη ξαναπιανεις σταθερα...
εδειχνες να παιζεις... εδειχνες χαρουμενη...
και τοτε μου μιλησες καθαρα και ηρεμα...
- ειναι πολυ πιο βαρια απ' οσο μου ειχες πει...
απ' οσο ηθελα να πιστευω...
θα την παρω μαζι μου τωρα, εχει αναγκη απο φροντιδα...
εχει χασει πολυ αιμα και ισως μπορω να την κανω καλα.
νομιζω οτι θα ξανασυναντηθουμε κι αν ειναι καλα...
αλλα μονο αν ειναι καλα... μεχρι τοτε θα την εχω εγω.
θα την προσεχω εγω τωρα....
δεν με ρωτουσες, ηθελα ομως ν' απαντησω, να πω κατι...
τωρα μπορουσα και να κινηθω και να μιλησω...
σε αγγιξα απαλα στα χειλη...
- να την προσεχεις...
να προσεχεις...
θα περιμενω... εδω...
φιλησες τρυφερα το χερι μου και χαμογελασες...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 13
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Γελα και ο κοσμος θα γελα με 'σενα, κλαψε και θα κλαις μονος. | | | |
|
dr.rockthan
02-09-2009 @ 13:14 | ειναι ενας μονολογος που θα τον ζηλευε και ο κουντερα!!!
δομημενος, περιγραφικος ,και ξεδιπλωνεται στον νου ...σαν να τον εγραψε ο καθενας απο μας για τον εαυτο του.
απεκτησες ενα νεο θαυμαστη ::yes.:: | | gademoskilo
02-09-2009 @ 13:28 | ::mad.:: | | Georgia_paros
02-09-2009 @ 14:00 | βρισκομαι στο δικο μου μικροκοσμο...
στο μοναδικο μερος που "αλλος" γινομαι...
κι εκει μες τα χαλασματα, τον "εσυ" σου συνανταω ξανα...
ή εσενα την ιδια; δεν μπορω να σας ξεχωρισω πια...
δεν θυμαμαι αν ποτε μπορουσα...
κατα διαστηματα φυσαει πολυ δυνατα και σηκωνει σκονη...
ειναι σαν ομιχλη...
δε σε βλεπω καλα... ειναι στιγμες που σε χανω τελειως...
τωρα τα ποδια μου ειναι καρφωμενα στο εδαφος...
θελω να ερθω κοντα σου ομως δε μπορω να κανω βημα...
προσπαθω πολυ αλλα ενας πονος, πρωτογνωρος,
με νικαει ευκολα...
(ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ!!!!!!!)
::hug.:: αχ, και να 'ξερε....
αχ..........
Παντως τα ποδια σου να συνεχισουν να ειναι κολλημενα στο εδαφος........ακου με.....αξιζει τον κόπο...
καμία σκονη δεν θα σε εμποδισει ξανα......
ΚΑΜΙΑ σκονη...και κανενα ''μικρόβιο'', που κουβαλαει συνήθως....
Με ακους? Ισως και οχι.... αλλα αυτη η θεληση για να βρεις τον joker ξανα παλι μεσα σου.... δεν μου αφηνει περιθωρια...
Πως αλλιως να σου το πω, φίλε μου?
χμμμμ..... πηγαινε ξανα στο δωματιο..... και ανοιξε και το αλλο παραθυρο..... μολις μπει η πεταλουδιτσα του joker, ολη σκόνη θα φυγει με μιας...
απλα να στεκεσαι γερα στα ποδια σου..... και να χαμογελας....
αυτο που ηθελε κι Εκεινη..... ::yes.:: ::hug.::
| | smaragdenia
02-09-2009 @ 22:32 | Πολυ ομορφος μονολογος....
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | barboutsala
02-09-2009 @ 22:34 | άλλη φορά ν' ανοίγεις απλά τον ονειροκρίτη - είναι πιο εύκολο και για σένα και για μας | | gademoskilo
03-09-2009 @ 19:49 | ΕΧΩ ΚΑΙ ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΑ ΜΕΙΠΩΣ ΘΕΣ ΜΙΑ BARBOUTSALA ME KEFALEA GIA NA GEMIZEI JOKER KANE MIA TOYMPA GIA TO ZILIARIS ::lost.::
| | pineloow
04-09-2009 @ 02:13 | ΟΜΟΡΦΟ!ΑΛΗΘΕΙΑ...ΜΕΛΑΝΧΟΛΙΚΟ ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ Κ ΜΕ ΘΕΤΙΚΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΜΙΑΣ Κ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΣΙΓΟΥΡΕΥΕΙΣ ΜΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ... ::up.:: | | Aknaz
06-09-2009 @ 05:03 | Πολύ όμορφο. Ελπίζω η καρδιά σου να είναι ασφαλής εκεί που ξεκουράζεται. Το να ονειρεύεσαι εκείνη που θέλεις και δεν μπορείς να την έχεις είναι το πιο βαρύ και δύσκολο συναίσθημα. Συνέχισε να γράφεις, το έχεις μέσα σου. ::up.:: | | romance4love2you
06-09-2009 @ 08:37 | ::cry.:: Να ήξερες πόσο σε νιώθω φίλε μου,αχ...πόσο... ::1492:: | | romance4love2you
06-09-2009 @ 08:39 | http://stixoi.info/skin/images/emoticons/1492_roios.gif
Ναι είναι αλήθεια κι όμως τόσο περίπλοκο... | | gademoskilo
06-09-2009 @ 18:34 | Just a babe in a black abyss,
No reason for a place like this,
The walls are cold and souls cry out in pain,
An easy way for the blind to go,
A clever path for the fools who know
The secret of the Hanged Man - the smile of his lips.
you now you now dn einai anagki na po poianou einai!!!! | | pelagiakakl
28-09-2009 @ 15:04 | ::cry.:: | | pelagiakakl
28-09-2009 @ 15:41 | Fovero oneiro,foverh apotypwsh....
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
