| |
Μια μέρα στην άκρη
χάνεται μες τ' ουρανού το φως.
Εικόνες γίναν στάχτη
του έρμαιου γεννιέται ο εχρός;
Εικόνες μαύρες του μυαλού
πίστεψε Θεέ μου σε αυτές.
Βάλε το ρούχο του απλού
ρίξε στη σκέψη σου ομορφιές.
Πίκρα και ορμή στον πυρετό
δάκρυ και πόνο στους εχθρούς
πίστεψε κάτι διακριτό
μα κράτα το για φίλους.
Τα βλέφαρα έγιναν βαριά
μεθάν' στο φως του ήλιου
σαν παραλίας ερημιά
ταξίδι σ' αίσθημα ονείρου
Όνειρο μαύρο στο μυαλό
στήνει στη μοναξιά καρτέρι
του πληγωμένου ουρανού
γίναν συννεφιασμένα μέρη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
