Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μνημονικό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130603 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μνημονικό
 
Της ζωής μου το λαθραίο μνημονικό
ξεθαμμένο στο σκοτάδι της αβύσσου
με κοιτάει, με εκλιπαρεί «έλα! Αφήσου!
Των στιγμών σου να γενεί το φονικό»

Κι είναι βράδια στη σοφίτα του εγώ μου
που ανάβει τα κεριά και με τρομάζει
με αποτύπωμα την ώρα που χαράζει
στην καυτή πάνω την άσφαλτο του δρόμου.

Κουβεντιάζει με αγάπες μου παλιές
ζευγαρώνει αϋπνίες με τους φόβους
και κουρδίζει της ανάσας μου τους στρόβους
να μιλούν με ψεύτικες ψυχολαλιές.

Κάπου εκεί, όσο κι αν κράτησα υποκύπτω
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές
Μα στα χέρια μου του αίματος ρωγμές
φυλακίζουν μες στα χείλη μου το «Νίπτω...»



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 40
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
pithanos
07-09-2009 @ 14:31
σουπερ
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
07-09-2009 @ 14:39
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
07-09-2009 @ 14:44
ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.::

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΑΘΝΑΣΙΑ
heardline
07-09-2009 @ 14:48
Μ ε Κατερίνα Αθανασία μου, όταν σε πιάνει και είναι αρκετές φορές συχνό αυτό, δε δημιουργείς απλά, αλλά πολλαπλά, φιλιά !!!!!!!!!!!!
mikrimagissoula
07-09-2009 @ 15:01
Κοριτσάρα μου εσύ...
σε παρακολουθώ σιωπηλά...και σε χαίρομαι,τόοοοοσο!!!! ::wink.::
φιλιάααα...
Celestia
07-09-2009 @ 15:23
Κάπου εκεί, όσο κι αν κράτησα υποκύπτω
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές
Μα στα χέρια μου του αίματος ρωγμές
φυλακίζουν μες στα χείλη μου το «Νίπτω...»

Συγκλονιστικο Αθανασια μου!!!!

::love.:: ::kiss.:: ::theos.::
skorpina 81
07-09-2009 @ 15:30
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Simos_Vassilis
07-09-2009 @ 15:34
Κάπου εκεί, όσο κι αν κράτησα υποκύπτω
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές
Μα στα χέρια μου του αίματος ρωγμές
φυλακίζουν μες στα χείλη μου το «Νίπτω...»
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
efrosiba
07-09-2009 @ 15:50
Κάπου εκεί, όσο κι αν κράτησα υποκύπτω
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές
Μα στα χέρια μου του αίματος ρωγμές
φυλακίζουν μες στα χείλη μου το «Νίπτω...»
::theos.::
Christa E.
07-09-2009 @ 16:07
Κάπου εκεί, όσο κι αν κράτησα υποκύπτω
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές
Μα στα χέρια μου του αίματος ρωγμές
φυλακίζουν μες στα χείλη μου το «Νίπτω...»
Έγραψες Αθανασία μου!!! Μπράβο!!!!! ::theos.:: ................... ::theos.:: ....................... ::theos.::
elpidakwstopoulou
07-09-2009 @ 16:22
Κι είναι βράδια στη σοφίτα του εγώ μου
που ανάβει τα κεριά και με τρομάζει
με αποτύπωμα την ώρα που χαράζει
στην καυτή πάνω την άσφαλτο του δρόμου

παντα τα αποτυπώματα μενουν ....κι ας ποναν....
όπως και τα δικα σου που αφηνεις στην ψυχη μας .....
αυτα όμως δεν ποναν μερευουν ...... ::theos.:: ::hug.::
oneiropola
07-09-2009 @ 21:39
Κάπου εκεί, όσο κι αν κράτησα υποκύπτω
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές
Μα στα χέρια μου του αίματος ρωγμές
φυλακίζουν μες στα χείλη μου το «Νίπτω...»
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Μνησαρέτη
07-09-2009 @ 23:12
Με πλήρη γνώση των συνεπειών, τολμώ λοιπόν να το σχολιάσω.
Άριστο το χαρακτηρίζω.
Μικρές τεχνικές αδυναμίες χωρίς ιδιαίτερη σημασία όμως δεν μπορεί να αφήνουν αδιάφορο αυτόν που διαβάζει με ευθύνη.
π.χ. "μα στα χέρια μου του αίματος ρωγμές"
θέλει να πει
στις ρωγμές των χεριών αίμα
όχι
ρωγμές αίματος
Αμελητέο, θα επαναλάβω, μα σας διαβεβαιώ, το διάβασα...
anagou
07-09-2009 @ 23:20
ΥΠΕΡΟΧΟ..................ΧΩΡΙΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ενιπεύς
07-09-2009 @ 23:25
Κι είναι βράδια στη σοφίτα του εγώ μου
που ανάβει τα κεριά και με τρομάζει
.................................................................
Κουβεντιάζει με αγάπες μου παλιές
ζευγαρώνει αϋπνίες με τους φόβους

Πολύ δυνατό!
akolouthos
07-09-2009 @ 23:53
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές
Μα στα χέρια μου του αίματος ρωγμές
φυλακίζουν μες στα χείλη μου το «Νίπτω...»

Αθανασία........ ::theos.:: ::theos.::
Κακτίνα
08-09-2009 @ 00:11
...ψυχολαλιές!!!
ΜΝΗΜΩΝ
08-09-2009 @ 00:52
1038΄59΄΄ 8/9/2009

Στου Ουράνι-ου του τόξου τις πολύχρωμες ματιές
αγχωμένος ξεθωριάζω μες σε θύμησες πλατειές
κι αν κοιτώ κι αναστενάζω ένα ρήμα "υποκύπτω"
ένα ρήμα "ξεσπλαχνιάζω" κι ένα ρήμ' ακόμη "νίπτω"
είναι που Αθανασία ψηλαφώντας σε θαυμάζω
και διαβάζοντας εσένα λίγο λίγο ωριμάζω....
Ιππαρχος
08-09-2009 @ 01:22
Εξαιρετικό, ειδικά το τέλος...
Rannia . k
08-09-2009 @ 02:05
Τέλειο κι αυτό Αθανασία μου!!!
Καλό μεσημέρι και την αγάπη μου!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
swordfish
08-09-2009 @ 02:19
Ωραίο!!!!!!!! ::up.:: ::kiss.::
Ιχνηλάτης
08-09-2009 @ 04:11
Μια υπέροχη αυτοκριτική
θα έλεγα.
Και ένα ψηλάφισμα των συναίσθημάτων
που ήρθαν είδαν αλλά δεν έφυγαν.
idroxoos
08-09-2009 @ 04:20
::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
TAS
08-09-2009 @ 07:44
ζευγάρωσες τις αϋπνίες με τους φόβους . .
- μη φονεύσεις τις στιγμές σου, μικρή μου . .
Kostas Houston
08-09-2009 @ 08:09
Καταπληκτική Αθανασία όπως πάντα.
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
08-09-2009 @ 08:57
Κάπου εκεί, όσο κι αν κράτησα υποκύπτω
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές
Μα στα χέρια μου του αίματος ρωγμές
φυλακίζουν μες στα χείλη μου το «Νίπτω...»

::theos.::

χαίρε!
artista_k
08-09-2009 @ 09:14
Από τα υπόγεια στις σοφίτες???? ::naugh.:: ::love.::
xxix86
08-09-2009 @ 09:49
Πανέμορφοι στίχοι...
niotis@yahoo.gr
08-09-2009 @ 10:17
ξεσπλαχνιάζω όσες γέννησα στιγμές..................

εισε παντα υπεροχη!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
χάρης ο κύπριος
08-09-2009 @ 10:33
αγαπημένο μνημονικό !
jilan
08-09-2009 @ 10:52
Αθανασία.......ποίηση μεγαλείο
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
08-09-2009 @ 11:14
αφημένοι στις μνήμες μας ελευθερώνονται τα πάντα
αρκεί να ξέρουμε να τα διαχειριστούμε χωρίς να μας πονάνε
καταπληκτικοί στίχοι Αθανασία ::hug.:: ::kiss.::
ekptwtos
08-09-2009 @ 11:34
Κάπου εκεί, όσο κι αν κράτησα υποκύπτω......
prince philip
08-09-2009 @ 12:44
Κι είναι βράδια στη σοφίτα του εγώ μου
που ανάβει τα κεριά και με τρομάζει
με αποτύπωμα την ώρα που χαράζει
στην καυτή πάνω την άσφαλτο του δρόμου

Τι ομορφες εικονες !!! ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
mytilinia
08-09-2009 @ 12:59
πρωτότυπο....και με μπολικη ψυχολογικη προσεγγιση ::rol.::
poetryf
08-09-2009 @ 13:29
Kαλό βράδυ στιχο-οικογένεια!
Σας ευχαριστώ θερμά ! ::hug.::
μηχανοδηγος
09-09-2009 @ 03:29
Μένω....άφωνος....
agrafos
09-09-2009 @ 10:18
ΣΤΗ σοφιτα ρε θηριο;;;;
υπατία
12-09-2009 @ 01:15
πολύ καλό
καθαρό
απόλαυση!!
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
22-10-2009 @ 06:40
Δεν έχω λόγια...
Είναι φανταστικό!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο