| |
| | Θά 'θελες να σε λένε Βάια; |  | | | Καλησπέρα! Λουκουμάκι, σε όποιον τελειώσει... | | |
Η θεια Φώτω, μου παρήγγειλε να της πάω ένα ραντζάκι που έχουμε για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης… Επιτακτικά, ως συνήθως και αυθημερόν! Χμ… σκέφτηκα, μεγάλες μέρες θα ‘ρθουνε, η θεια έχει μουσαφίρη. Ποιος είναι αυτός ο τολμηρός, που θα της μπαστακωθεί και για πόσο; Σίγουρα δεν την ξέρει! Αμ, δεν κάνει παναθεμά της για οικοδέσποινα και για πολλά άλλα! Μ’ έτρωγε η περιέργεια… ποιος και υπό ποιες συνθήκες θα διανυκτερεύσει στο κονάκι της.
Βρέθηκα να κουβαλάω νύχτα το ραντζάκι – ευτυχώς τους πρόλαβα ξύπνιους!
Η θειά στη βεράντα με το «πι» λόγω της μέσης της και των γοφών της που πάνε από το κακό στο χειρότερο και θα χειρουργηθεί οσονούπω, ο μπαρμπα Στέφος, χαλαρά, παρακολουθούσε εντός του σπιτιού και με την ένταση στο φουλ ειδήσεις σε τοπικό κανάλι και αυτός κλινήρης, φρεσκοχειρουργημένος και στους δυο αστραγάλους από πτώση του σε βρεγμένες σκάλες.
Τώρα κατά πόσο αληθεύει το περιστατικό με τον μπάρμπα ούτε γω το ξέρω, αλλά υποψιάζομαι… Η θεια είναι ικανή για όλα! Μπορεί να του κατάφερε καμιά σπρωξιά στα σκαλοπάτια και να γκρεμοτσακίστηκε ο άνθρωπος πάνω σε κανα καυγά τους. Με δεδομένο δε και την διασεισούλα πό ‘παθε ο χριστιανός… Ε γι’ αυτό ζει ακόμα η θεια, γιατί δεν θυμάται τίποτις ο μπάρμπας. Τέλος πάντων, τόσο να ‘ταν κι άλλο κακό να μην του εύρει του φουκαρά. Άτυχος μια ζωή, για την ακρίβεια από την ημέρα του γάμου του!
Η πόρτα που οδηγεί στο εσωτερικό του σπιτιού μισάνοιχτη. Ετοιμαζόμουν να συστήσω προσοχή στη θεια, να τις κλείνει. Καλοκαίρι ακόμα, ζουζούνια, μπουρμπουτσέλια μια χαρά κυκλοφορούν, μην τρυπώσει τίποτα μέσα και πάθουν καμιά νίλα οι γέροι, 70 χρονών συν πλην… και σαραβαλιασμένοι!
Χαιρετάω τη θεια στη βεράντα ασθμαίνοντας με το φορτίο στον ώμο και κοιτάω προς την πόρτα… Διακρίνω μια μαύρη μουρίτσα να με κοιτάει μέσα από το σκοτεινό διάδρομο.
- «Ποιο είναι αυτό μαρή»;
- «H θυγατέρα της Λεμονιάς»… λέει η θεια και … μπαμ η πόρτα κλείνει μπρος μου δυνατά!
Αρχίζει η θεια …
- «Βάια, μαρή Βάια… Μαρή άνοιξι την πόρτα να βάλουμε μέσα το κρεβάτι… Μπα που να μη σώσεις σήμερα… Που πήγα και σε μάζεψα παλιογηροκόμι. Δω μαρ Βάια… Στέφου, ωωωω Στέφου, αρέ μας έκλεισε απ’ όξω η Βάια, σήκω…»
- «Δεν είσαι καλά παρασάνταλη. Αστόησες… Μπορώ να σκωθώ; Βάια… Βάια… Εεεεε Βάια…» είπε κι ο μπάρμπας μη έχοντας καμιά διάθεση να χαλάσει το αραξιό του.
- «Βάια, ε μαρήηηηηηη… Φωτιά να σε κάψει. Ξεσπόριασμα να γίνς. Ανοιξι μαρή να γένει για το κεφάλι σ’ απόψε… Βάια….» φώναζε και ξαναφώναζε μέσα στη λύσσα η θεια Φώτω…
Βρέθηκα να κοιτάζω σαστισμένη, μία τη θεια που σήκωνε το «πι» και βροντούσε τα παραθύρια να ακούσει η Βάια, μία τον μπαρμπα Στέφο από το ανοιχτό παράθυρο με τη σίτα να ευχαριστιέται κατά βάθος που η θεια χα… είναι έξω φρενών, μία γύρω γύρω, στα λουλούδια, στον κήπο, στην άλλη βεράντα, αφού τίποτα δεν μου έλεγε πως αυτή η μαύρη μούρη που οι άλλοι αποκαλούσαν «Βάια», έχει σώας τας φρένας και δεν κινδυνεύω .
Λέω της θειας:
- «Ποια είναι τούτη; Tι κάνει; Πού πήγε; Στέκει στα σωστά της»;
- «Mωρ’ 400 το ‘ χει, αλλά τι το θες, δεν ακούει η κακομοίρα. Αυτήν έμοιασε τον πατέρα μας… Ντιπ σκαμνιά ήταν ο μακαρίτης, ντιπ σκαμνιά και η Βάια. Βάιαααα… μαρή Βάαααιααααα»….
-«Α, η αδερφή σου είναι θεια; Δεν την ξανάδα… Καλά πόσο ετών είναι;»
- «Καμιά 85αριά…»
- «Και πως και ήρθε;»
- «Ααααα άχ… ήρθε να μας κουμαντάρει και τους δυο τώρα που ‘μαστε ανήμποροι. Να μας φτιάχνει κανα πιάτο φαί, να μας κάνει κανα χουσμέτι μέχρι να σταθούμε στα ποδάρια μας κι εγώ κι ο μπάρμπας σου! Αλλά… δεν ακούει η καημένη δεν ακούει… Βάιααααα, μαρή Βάιααααααα … Ανοιξε που να λυσσάξεις, που να σε πατήσω καταή»! Απίστευτη η θεια μου… και τι πλούσιο λεξιλόγιο!!!
Εν τω μεταξύ, μόνο για τετρακόσια δεν μου φαινόταν να τα έχει η Βάια κι ας είπε η θεια πως το μόνο κουσούρι της είναι η μειωμένη ακοή της! Μια χαρά «λαλημένη» ήταν η Βάια γι’ αυτό κι εγώ δεν ξεθάρρευα. Ωρε λέω και σκάσει μύτη η γριά μέσα από τα λουλούδια με κανα κουζινομάχαιρο… Τι φρίκη είδε με το πού με είδε; Mπας και της θύμησα καμιά …Γερμανίδα, κατάσκοπο, κείνα τα χρόνια… Αλλά πού; Πώς; Tι σχέση έχω γω με τις ξανθιές και τις γαλανομάτες του ντουνιά; Χα χα χα…
Όμως με τη Βάια είχα αρχίσει να την καταβρίσκω… Γέλαγα, γέλαγα και σταματημό δεν είχα και όσο το στόμα της θειας έσταζε … μέλι για τη Βάια την αδερφή της, τόσο εγώ ξεραινόμουνα με την όλη φάση.
- «Ρε θεια… μήπως έχεις την άλλη πόρτα ανοιχτή ή κανα παράθυρο να μπούμε από κει»;
- «Μπαααα τα κλεισα από νωρ….»
- «Ποιος φωνάζειιιιιι;»
Οπατις… Ακουσε η Βάια! Γαμημένο τύμπανο, πού θα πήγαινε θα δούλευες… Mα όχι τώρα που σίγασε η θεια. Πριν… Πριν έπρεπε να μπεις σε λειτουργία που σε καταστόλιζε με του κόσμου τις μελιστάλλαχτες βρισιές. Πριιιιιν, που σ’ έστελνε πακέτο στον Βελζεβούλ, κείνος σε γυρνούσε πίσω κι εκείνη σε ξανάστελνε …εξπρές και συστημένη μην ξανακάνει το λάθος και σε ξαναεπιστρέψει ο παραλήπτης!
- «Ποιος είναι μαρή; Φώτω εσύ;»
-Γω, γω που να σε βαρέσει το νταούλι, άνοιξε την πόρτα μη σ’ ανοίξω το κεφάλι απόψε… Βάιαααα… μαρήηηηη!»
Τα μάτια της θειας γουρλωμένα, καρφωμένα στην πόρτα, και το σώμα της ορθή γωνία πάνω στο «πι». Θες, λέω από μέσα μου να παίρνει φόρα ώστε μόλις ανοίξει η άλλη την πόρτα να της το φέρει στην καρακούκλα; Κάνω ένα βήμα προς τη θεια… Ζζζζζ… η πόρτα!
- «Να σε παράχωνα, με έκοψες το αίμα, ουρσούζα, απόψε με την πόρτα. Δεν άκουες που σε φωνάζαμε; Που στου διαόλου του μάνα πήγες και γιατί έκλεισες την πόρτα μαρή σαπλαϊάρα; Γιατί;»
- «Εγώ την έκλεισα την πόρτα; Λέει απαθέστατη η Βάια. Εσύ την έκλεισες και δεν θυμάσαι».
Γυρίζει προς το μέρος μου και ..
- «Συ ποιο είσαι; Ξανά μανά… »
- «Ξένη, ξένη της λέω» και προσπαθώ να σταματήσω τα …ασταμάτητα γέλια μου, αλλά και να έχω υπό την επιτήρησή μου το πιο …άτακτο «πι» που έχω δει, αυτό της αδελφής της που πολύ φοβόμουνα πως θα της το κρεμούσε στο λαιμό περιδέραιο στα επόμενα δευτερόλεπτα! «Ξρθα να αφήσω το κρεβάτι και να φύγω λέω της γριάς. Αντε, καληνύχτα και καλό ξημέρωμα».
Κάνοντας μεταβολή, η θεια με ευχαρίστησε για τον κόπο εν μέσω …αδέσποτων ύβρεων και μουρμουρητών. Μού πε να δώσω και χαιρετίσματα στη μάνα μου. Ευχαρίστως λέω… Ακόμα τα περιμένει…
Μετά από δυο νύχτες… Νέα παραγγελία της θειας «Ελα να πάρεις το κρεβάτι». Τά χασα…
- Πού πήγε η Βάια, θεια; Tην έκανε;
- Μ’ άκουσε!
- Και ξαναγύρισε σπίτι της να μην κουράζεται ε; Mεγάλη γυναίκα…
- Όχι, που να ψοφήσει σαν κοτόπουλο. Με άκουσε που την καταριόμουνα που με μπαστακώθηκε, παρεξηγήθηκε και την κοπάνισε!
Κοκάλωσα! Λες να είναι πεθαμένη η Βάια; Λες να την άφησε στον τόπο η θείτσα και την αλήθεια να την μάθουμε από τη… νεκροψία και τη νεκροτομή; Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι πως είναι σέκο, δεμένη χειροπόδαρα μέσα στη ντουλάπα…
- Αντε μπάρμπα, κι αν είναι έτσι, χάθηκε η Βάια, θυσιάστηκε, να ζήσεις συ το υπόλοιπο σαν άνθρωπος. Θα θελες να σε λένε Βάια, να σαι και κουφός και να έχεις την θεια αδερφή? Δεν νομίζω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 17
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Με την εγκυρότητα της πένας μου και τη σοβαρότητα της χτένας μου | | | |
|
poetryf
08-09-2009 @ 07:17 | μάλλον λουκουμάκι γιοκ.. ::vlax.:: | | anagou
08-09-2009 @ 07:42 | ΤΟ ΧΑΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟ ΛΟΥΚΟΥΜΑΚΙ............ ::up.:: ::up.:: | | artista_k
08-09-2009 @ 07:44 | Από πέρσι είν' τα λουκουμάκια... καλύτερα! ::naugh.:: ::rock.:: | | anagou
08-09-2009 @ 08:06 | TETOIA TEMΠΕΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΥΚΟΥΜΙΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ!!!!!!!!!!ΛΙΓΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ!!!!!! ::lost.:: | | χάρης ο κύπριος
08-09-2009 @ 10:10 | Ένα λουκουμάκι για μένα παρακαλώ...και δεν με πειράζει που είναι περσινό...έχω να φάω από το πρωί και έχω λυσσάξει ::920.::
Αρτίστα μου πολλά ::kiss.:: ::kiss.:: | | poetryf
08-09-2009 @ 10:58 | Επειδή με έπιασε μια κάποια λιγούρα τώρα
γύρισα και το διάβασα όοολο αυτή τη φορά!
Το λοιπόν προτείνω να πάτε στη Νικολούλη
να κάνετε έρευνα για την Βάια....
Άρχισα να ανησυχώ...
Και τώρα το λουκουμάκι παρακαλώ ::xmas.:: | | Amersa K
08-09-2009 @ 11:42 | Θά θελα να με λένε Αρτίστα και να γράφω απίστευτα!!!
τα λουκούμια μου φέρε!!!
::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | | artista_k
08-09-2009 @ 11:43 | Χάρη, Αθανασία, Αμέρσα... Τα έφαγα!!!!!!!!!!! ::blush.::
Να πεταχτώ να πάρω άλλα μην τελειώσει και κανένας ακόμα και γίνω ρεζίλι... ::3514.:: | | Amersa K
08-09-2009 @ 12:51 | Να προσέχεις να μην πάθεις και την νόσο... ::vlax.:: | | elpidakwstopoulou
08-09-2009 @ 13:18 | ααα λεει ψεματα .....αααα για να μας κανει να διαβασουμε ολο το κατεβατο ...ααα το λουκουμι μου ...κα με αμυγδαλο παρακαλω .....!!!! .......artista.....υπέροχο !!!!!!!! ::laugh.:: ::laugh.:: ::up.:: | | χωρικός
08-09-2009 @ 14:56 | Τελείωσαααααααααα! ::devil.:: | | poetryf
08-09-2009 @ 15:25 | Πετρούλα εσύ ;;;
Άλλαξες όνομα;;; ::laugh.:: | | artista_k
09-09-2009 @ 05:45 | Αν τελειώνετε μόνο όσοι μου γράφετε... πήγαμε χαμένοι!!!! ::laugh.:: ::razz2.::
Σας ευχαριστώ πολύ για τον κόπο και τον χρόνο!
Ντάξει μωρέ μη βαράτε ::8026.:: ντάξει τελειώσαν τα λουκούμια αλλά... έχουμε χαλβά και μπακλαβά!
Για τέλειώστε, για τελειώστε ... ::15755.::::15755.::::15755.::
::920.:: ::9831.::
| | anagou
09-09-2009 @ 06:23 | ΛΟΥΚΟΥΜΑΚΙ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!ΓΥΡΙΣΑ,ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΛΟ,ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΛΕΝΕ ΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΛΙΧΟΥΔΟ.................................ΤΟ ΛΟΥΚΟΥΜΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑ!!!!!!!!!!!!! | | χρηστος καραμανος
09-09-2009 @ 07:20 | Αντε μπάρμπα, κι αν είναι έτσι, χάθηκε η Βάια, θυσιάστηκε, να ζήσεις συ το υπόλοιπο σαν άνθρωπος. Θα θελες να σε λένε Βάια, να σαι και κουφός και να έχεις την θεια αδερφή? Δεν νομίζω...
ΩΡΑΙΟ ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΟ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | rock sugar
11-09-2009 @ 03:56 | παρακαλώ θα ήθελα το λουκουμάκι μου
κι εγώ, και σε παρακαλώ να φυσήξεις την
άχνη από πάνω για να μην λερωθώ.
δε θέλουμε άλλους λεκέδες στην ανθρωπότητα.
ευχαριστώ.
::razz2.:: | | artista_k
11-09-2009 @ 08:09 | ::laugh.:: ::laugh.:: ::kiss.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
